Tro frue venis ci
Tro frue venis ci
ekflori sur la ter’,
al brila sunradi’
fidante kun esper’.
Ankoraŭ papil’
ne venas nek abel’ ― ;
nur regas tie ci
ja frosta la kruel’.
Ho, vane ci floret’
forvelkas en sufer’,
kaj la same la poet’
malgajas en mizer’.
(el la Verda Parnaso)
おまえが来たのは早すぎたのだよ
おまえが来たのは早すぎたのだよ
この地上に先にでしょうと
かがやくお日さまの光に
希望をもって信頼して
まだ ちょうちょも
やってこない みつばちもだ
ここに支配しているのは
ただつめたいざんこくさばかりだ
小さな花のおまえはむなしく
なやみのうちにしぼんでゆく
おなじように詩人も
貧窮のなかにうち沈んでいる
(緑葉集 ―1932― より)