Dum ĉi tio okazis al Marta, sur la trotuaro de la strato Krakowskie Przedmiescie marŝis paro da homoj: virino kaj viro. Ili marŝis per paŝoj facilaj kaj rapidaj, ili interparolis kun granda vigleco. La virino estis juna, elegante vestita kaj bela, la viro ankaŭ estis juna, bonguste vestita kaj tre belfigura.
マルタにこんなことが起こっていた時クラクフスキエ・プシェドミエシチェ通りの歩道を一組の男女が歩いていた。彼らは軽やかな早足で歩いて活発に話していた。女性は若くて美しく品の良い服を着ていた。男もまた若くて趣味の良い服装でスタイルが良かった。
--- Diru kion vi volas, ĵuru kiel vi volas, mi tamen ne kredos al vi, ke vi povis iam en via vivo esti vere enamiĝinta!
あなたの望んでいることを言いなさい、望むように誓いなさい、だけど私はあなたが今までに本当に恋に落ちたなんて信じませんよ！
Dirante tion, la juna virino ridis per la buŝo kaj per la okuloj. Inter ŝiaj koralkoloraj lipoj montriĝis du vicoj da blankaj kaj malgrandaj dentoj, la brunaj pupiloj brilis kaj ĵetadis ĉirkaŭen rapidajn rigardojn. La viro ekĝemis. Tio estis parodio de ĝemo kaj enhavis en si pli da petoleco kaj gajeco, ol la rido de la virino.
そう言いながらその若い女性は口と目で笑った。彼女の珊瑚のような唇の間に二列の白い小さな歯並みが見え茶色の瞳が輝いて周囲に素早い視線を投げていた。男は短くうめいた。しかしそれは嘆きを茶化したものであり女性の笑いよりも一層ふざけた楽しさを含んでいた。
--- Vi ne kredas al mi, bela Julinjo, kaj tamen Dio povas esti mia atestanto, ke mi estis enamiĝinta dum tuta tago ne sole vere, sed furioze, tute perdinte la kapon! Ĉar *vi devas prezenti al vi tiun dian estaĵon! Alta kiel poplo, okuloj nigraj kaj grandaj, vizaĝkoloro kiel alabastro, haroj kiel plumoj de korvo, longegaj kaj ne artaĵaj, mi diras al vi, ke ne artaĵaj, sed propraj, mi estas kompetenta en tiaj aferoj... malgaja, pala, malfeliĉa... ho, diino! Sed ĉio ĉi tio ankoraŭ ne estas grava; estas vero, ke ŝi plaĉis al mi tuj, tamen mi diris al mia koro: silentu! ĉar mi sciis, ke mia kuzino tre serioze ŝin ekamis kaj decidis gardi ŝin kontraŭ mi kiel kontraŭ fajro... Sed kiam ŝi venis al mia kuzino kaj per sia mirinda, ĉarma, najtingala voĉeto diris: mi ne povas instrui vian filinon... sed mi al vi, bela sinjorino... Julinjo, jam rakontis tiun historion... jen tiam mi enamiĝis en ŝin tute vere. Dum tuta tago mi poste iradis kiel ebria tra ĉiuj stratoj, serĉante mian diinon...
*vi devas... これって mi の間違いではないのか？って思うが、他の資料でも vi になっていた。
あなたは僕のことを信じませんね、美しいユリーニョ、だけど僕が一日中本当にというだけでなく気が狂うほどに何も考えられないほどに恋焦がれていたことは神が証人になってくれます！ なぜならあなたはあなたにその女神を見せなくてはならないから！ ポプラのように高く、大きな黒い目と石膏のように白い顔、長くて烏の羽のように黒い髪は作り物ではなく、僕は作り物ではないと言いますよ、本来の物で、僕はこういったことには目があるのですよ。沈んだ、青ざめて不幸な…おお、女神よ！ だけどそんなことは重要ではない、僕が彼女をすぐに好きになったのは本当だが、僕は自分の心に言ったんだ、黙っていよう！って。なぜなら僕の従姉は彼女を真剣に愛していてまるで火から守るように僕から彼女を守ると決めたのだ。しかし彼女が僕の従姉のところに来たとき驚くほど魅力的なナイチンゲールのような声で言ったのだ、私はあなたの娘さんに教えることはできません、と。だけど僕は君に、美しいユリーニョにもう全部話したんだ。その時に僕は全く本当に彼女に恋したんだ。その後僕は一日中僕の女神を探して酔っ払ったようにあらゆる通りを歩き回ったんだ。
--- Kaj vi ŝin ne trovis?
それで見つからなかったの？
--- Mi ne trovis...
見つけられなかった…
--- Vi ne sciis, kie ŝi loĝas?
彼女がどこに住んでいるのか知らないの？
--- Mi ne sciis. Mia kuzino sciis, sed ba!... ĉiufoje kiam mi demandis ŝin pri la adreso de la bela vidvino, ŝi ĉiam respondadis al mi: kial vi, Aleĉjo, ne iras en la oficejon?
知らないんだ。僕の従姉は知っているけれど、畜生！ あの美しい未亡人の住所について彼女に訊くといつだって彼女は答えるんだ、なぜあなた、アレーチョは役所に行かないのかって。
La virino eksplodis per rido.
女性は弾けるように笑った。
--- Via kuzino verŝajne estas terure serioza persono! --- ŝi ekkriis. Ĉi tiun fojon la viro ne ridis nek ekĝemis.
あなたの従姉は確かに恐ろしく真面目な人ね！ 彼女は言った。今度は男は笑いもせずうめきもしなかった。
