Dum la lasta pasinta tempo en ŝia eksteraĵo aperis novaj ŝanĝoj, sed tute aliaj ol antaŭe. Ŝi laboris duoble, ĉar ŝi laboris tage kaj nokte. Dek horojn en la tago ŝi kudradis, naŭ horojn en la nokto ŝi skribadis, unu horon ŝi pasigadis en interparolado kun la infano, kvar horojn ŝi dormadis. Tio estis vivmaniero certe ne konforma al la reguloj de la higieno, kaj tamen la strioj de malsaneca flavo malaperis de la vizaĝo de Marta, ŝia frunto glatiĝis, la okuloj ricevis denove la antaŭan brilon. Ŝi tusis malpli ofte, aspektis sane kaj preskaŭ freŝe. Ŝia spirito, kvietigita de trankvileco kaj vigligita de espero, fortigis la antaŭe senfortigitan korpon, nobla kontenteco pri si mem denove rektigis la gracian talion, redonis la serenecon al la frunto. Post la tagmanĝo, kiu konsistis el unu tre simpla manĝospeco kaj peco da nigra pano, Marta ĉirkaŭvolvis per folio da maldika papero la trarigarditan manuskripton. Ŝi tion faris kun ia aparta penado, kaj sur ŝia vizaĝo oni povis vidi la senton de zorgemeco kaj samtempe de interna profunda plezuro. Sur unu el la altaj turoj de la urbo eksonis la dua horo. Marta forkondukis Janjon al la ĉambro de la kortisto kaj eliris en la urbon. Je la tria horo ŝi devis esti sur sia ordinara loko de la kudrejo de sinjorino Szwejc, sed antaŭe ŝi volis viziti la konatan librejon.
最近彼女の見た目には新しい、以前とは違う変化が現れていた。彼女は夜と昼と二重に働いていた。一日に10時間針仕事をして夜には9時間ペンをとり子供との会話に1時間を使い4時間寝た。それは健康には適していない生活方法だったが、しかしマルタの顔からは病んだような黄色い線は消えていた。彼女の額は滑らかになり、瞳はかつての輝きを取り戻していた。彼女は咳くことも少なくなり健康に、ほとんど生き生きしているように見えた。安心で平静になり希望で元気になった彼女の心がそれまでに弱くなっていた彼女の身体を強くし、自分自身への高潔な満足感が彼女の優雅な体つきを再びまっすぐにし、額に明るさを取り戻したのだった。簡単なおかずと黒いパンの一切れの昼食の後マルタは目を通した原稿を薄い紙に包んだ。彼女はそれをとりわけ丁寧に行った。彼女の表情には注意深さと同時に内心の深い喜びが見てとれた。街の高い塔の一つが２時を打ち始めた。マルタはやーニョを庭師の部屋に連れて行って街に出かけた。３時には彼女はシュヴァイク夫人の縫製所のいつもの場所にいなくてはならなかったがしかしその前にあの書店を訪ねたいと思った。
La libristo-eldonisto staris, kiel ordinare, malantaŭ la magazena skribtablo kaj estis okupita je enskribado de ciferoj kaj notoj en grandan libron. Kiam Marta eniris, li levis la kapon. Al la enirantino li faris tre afablan saluton.
出版人でもある書店主はいつものように店のテーブルの後ろに立っていて大きな帳面に数字やメモを書き込んでいた。マルタが入っていくと彼は頭を上げとても好意的に挨拶をした。
