マルタを読む（134）

La sekvantan tagon ĉirkaŭ la tagmezo funebre vestita virino eniris en ne tre grandan, sed tre elegantan magazenon, en kiu malantaŭ la fenestroj pendis pufaj virinaj vestoj kaj, simile al svarmo da papilioj, per plej diversaj koloroj briletis elegantaj ĉapeletoj kaj malgrandaj kufetoj. Tio estis magazeno, en kiu iam Marta ordinare aĉetadis la objektojn por sia tualeto.
　翌日の正午ごろに喪服の女はそれほど大きくはないがとても洗練された店に入って行った。その店の飾り窓の後ろには袖の膨らんだ婦人服やさまざまな色に輝く優雅な帽子や小さな頭巾が蝶の集まったようにも似て掛けてあった。それはかつてマルタがいつも自分の装いのために買い物をしていた店だった。

Ĉe la eksono de la sonorilo, kiu ekbalanciĝis super la pordo, el la apuda ĉambro eliris virino ankoraŭ juna kun bela talio kaj tre agrabla vizaĝo. Ekvidinte Martan, ŝi ekridetis kaj salutis tre afable. Videble ŝi rekonis sian antaŭan klientinon kaj kun plezuro vidis ŝin denove en sia magazeno.
　ドアの上で揺れていた呼び鈴の音で、近くの部屋からまだ若くて美しい腰つきで愛想の良い顔の女性が出てきた。明らかに彼女は以前の客を覚えており、自分の店に再び彼女を喜んで迎えた。

--- Kiel longe jam vi ne estis ĉe ni, --- diris la mastrino de la magazeno kun senŝanĝe afabla rideto, sed tuj, ĵetinte rapidan rigardon sur la funebran veston de Marta, ŝi diris plue: --- Mia Dio! mi aŭdis pri la malfeliĉo, kiu vin trafis. Mi konis ja bone sinjoron Swicki!
　とってもお久しぶりですこと！女主人は変わらぬ感じの良い微笑みで言ったが、マルタの喪服に素早く視線を投げて言った。おお！あなたを襲った不幸のことを聞きましたわ。私、スィツカさんをよく存じておりました！

Esprimo de doloro trakuris la vizaĝon de la juna vidvino. La sono de la nomo de la homo amita kaj perdita ekpikis la vundon de ŝia koro kvazaŭ per la pinto de ponardo. Sed ne estis permesite al ŝi stari longe sur la vojo kaj senfare aŭskulti la voĉojn, plorojn kaj rememorojn, kiuj murmuris en ŝia koro.
　苦痛の表情がこの若い未亡人の顔に走った。愛する、そして失われた人の名前の響きがまるで短剣のように彼女の心の傷を刺したのである。しかし、彼女にとっては道に長い時間立っているわけにはいかず、自分の心の中でつぶやいている声や涙や思い出を何もせずに聴いているわけにもいかなかった。

--- Sinjorino! --- ŝi diris levante la okulojn al la virino, kiu staris antaŭ ŝi, --- ĝis nun mi venadis ĉi tien ordinare por aĉeti diversajn objektojn, nun mi venas al vi kun peto, ke vi volu aĉeti de mi mian tempon kaj la laboron de miaj manoj.
　貴女！　彼女は自分の前に立っている女性に目を上げて言った。今まで私はここにいつもいろんな物を買いに来ました。今度は私の時間と私の手の働きを買っていただきたいとやってきました。

Dirante tion, ŝi penis kaŝi la tremadon de sia voĉo kaj sur siaj lipoj ŝi perforte aperigis rideton.
　そう言いながら、彼女は自分の声が震えるのを隠そうと努力し、唇には無理矢理に微笑みを浮かべた。

--- Mi sincere dezirus per io esti utila al vi, sed... mi ne bone komprenis la signifon de viaj vortoj.
　私は何かで貴女のお役に立ちたいと本当に思いますが、貴女の言われることがよくわかりません。

--- Ĉu vi ne akceptos min en vian establon kiel kudristinon?
　貴女の会社で針子として私を雇ってはいただけないでしょうか？

La mastrino de la magazeno, aŭdinte tiujn vortojn, tute ne ŝajnis mirigita aŭ konfuzita, ne ŝanĝis sian vizaĝesprimon plenan de afableco kaj kunsento. Dum momento ŝi staris silente kaj meditante, poste ŝi montris per la mano la pordon de la apuda ĉambro kaj diris tre ĝentile:
　店の女主人は、それらの言葉を聞いても全く驚いたようにも困惑したようにも見えず、優しく同情に満ちた顔つきも変わらなかった。少しの間、彼女は黙って立ったまま考え込んでいた。その後、彼女は近くの部屋のドアを手で示して、とても丁寧に言った。

--- Volu eniri en la laborejon; tie ni povos pli oportune paroli pri la afero.
　どうぞ仕事場にお入りください、そこならお話しするのにより好都合ですわ。

マルタを読む（133）

Efektive! la petoj, kiujn tiu virino sendis al la ĉielo, estis sensencaj, maljustaj, tro postulemaj, ĉu ne vere, miaj legantoj? Estas vero, ke ŝi ne postulis sidi sur seĝo de ministro, nek laŭtigi sian nomon en la mondo per multebuŝa famo, nek ĝui malpermesitajn plezuregojn en senbrida libereco, sed ŝi deziris vivi kaj al la sola estaĵo, kiun ŝi amis sur la tero, subteni la vivon per peco da pano, ŝi deziris eviti sorton de almozulo kaj povi ne flami per honto antaŭ si mem... Kiel do ambicia, enviema, postulema kaj senbrida en siaj postuloj ŝi estis! ne vere?
　実際のところ、この女性が天に送った願いは無意味で不正であまりによく深くはないだろうか？　読者諸君はそうは思わぬか？　実際には、彼女は大臣の椅子に座りたかったわけではないし、世界の多くの人に彼女の名声を大きくしたいと願ったわけでもなく、抑制されない自由の中で禁じられた楽しみを味わいたかったわけでもないのだが、しかし彼女は生きることと、この地で彼女の愛する唯一の存在に一片のパンでその生存を支えることを望み、施しを受ける運命を避け、自分自身の前に恥ずかしさで赤面しなくても良いようにと願ったのである。だから、なんと彼女の要求は野心的で嫉妬深く、欲ぶかく果てしがないのだろうか！　そうではないか？

Ŝi denove venkis sin mem, ŝi forpremis kaj silentigis la ŝin turmentantajn honton, suferon, maltrankvilecon, ŝi leviĝis kun trankvila vizaĝo, prenis la plorantan knabineton sur siajn genuojn kaj komencis per kvieta voĉo rakonti ŝian amatan fabelon. Videble ŝi posedis en si sufiĉan kvanton da fortoj de spirito kaj volo. Ĉu tiuj fortoj devis resti por ŝi sen uzo, servi ŝin nur en la batalo de sentoj, sed humile fleksiĝi kaj fali senforte sub la malamika potenco de la malkapableco de la kapo kaj manoj kaj de la pezeco de la ŝin ĉirkaŭantaj eksteraj elementoj?
　彼女は再び自分自身に打ち勝った。彼女は自分を苦しめる恥と苦痛、不安を押し潰し、黙らせた。彼女は立ち上がり、泣いている少女を落ち着いた顔で膝に抱き上げ、静かな声で子供の好きなおとぎ話を話し始めた。明らかに彼女は十分な量の精神と意志の力を持っていた。その力は使うことなく残っていて、感覚の戦いにおいてのみ彼女を助けなければならないのだが、頭脳と手の無能さと彼女を取り巻く外部の要素という敵対する力のもとに卑屈にも屈服し、力無く倒れてしまわねばならなかったのであろうか？

En la daŭro de tuta longa vintra nokto Marta per eĉ momente ne fermiĝantaj okuloj rigardis en la mallumon, kiu regis en la ĉambreto, aŭskultis la trankvilan spiradon de la infano, kiu dormis apud ŝi, kaj meditis pri tio, kion ŝi devas fari morgaŭ.
　長い冬の夜をマルタは一瞬も目を閉じることなく部屋を支配する暗闇を見つめ、横に眠っている子供の落ち着いた呼吸を聞き、明日するべきことを考えていた。

マルタを読む（132）

Ho, malkapabla estaĵo! --- ekkriis Marta en siaj pensoj, ĉu vi estas do inda porti la nomon de homo, se via kapo estas tiel sensaĝa, ke ĝi ne scias bone, kion pensi pri si mem, viaj manoj estas tiel malfortaj, ke ili ne povas ŝirmi per prizorgado eĉ unu malgrandan kompatindan infanan kapeton! Pro kio do la homoj iam vin estimis? Ĉu vi povas do nun estimi vin mem?
　おお、無能なるもの！　マルタは心の中で叫んだ。お前には人の名前を持つ価値があるのか？　お前の頭がかくも愚かで、お前の手が哀れな小さな子供の頭を守ることもできないほど弱いのに！　何をもって人々はお前を評価したのであろうか？　いま、お前はお前自身を評価できるのか？

La virina figuro displektis la manojn kaj kovris per ili sian vizaĝon, kiu profunde kliniĝis.
　その女の姿は組んでいた腕をほどいて深く項垂れた自分の顔を覆った。

El la ĝis nun sekaj okuloj de Marta per varmega torento ekfluis larmoj kaj traverŝiĝis inter la fingroj, per kiuj ŝi kovris al si la vizaĝon.
　それまで乾いていたマルタの目から熱い涙があふれ出し、顔を覆っていた指の間から流れ始めた。

--- Vi ploras, panjo! --- ekkriis la malgranda Janjo kaj desaltis de la seĝo. Ŝi stariĝis antaŭ la patrino, per okuloj duone mirantaj kaj duone kortuŝitaj ŝi rigardis ŝin dum momento, kaj subite ŝi malleviĝis sur la plankon, ĉirkaŭprenis per la malgrandaj brakoj ŝiajn genuojn kaj komencis kovradi per kisoj ŝiajn piedojn kaj manojn. Marta forprenis la manojn for de la vizaĝo kaj sidis kelke da minutoj kiel ŝtonigita. La dolĉaj kisoj de la infana buŝo bruligis ŝin, kvazaŭ inferaj serpentoj rampus sur ŝia korpo, la varmega amo de tiu malgranda estaĵo, kiu genuis antaŭ ŝi, ŝiris al ŝi la koron kaj turmentegis la konsciencon…
　お母さん泣いているの！　幼いヤーニョが叫んで椅子から飛び降り、母親の前に立って、半分は驚いた、半分は心を打たれた目で彼女を見つめ、突然床に座ってその小さな腕で彼女の膝に抱きついてその足と手にキスをし始めた。マルタは顔から手を離して、しばらくの間石になったように座っていた。子供の唇の甘いキスがまるで地獄の蛇が体を這い回るかのように彼女を燃え上がらせた。彼女の前にひざまづいているこの小さきものの熱い愛が彼女の心を引き裂き、ひどく苦しめた。

Ŝi kliniĝis, prenis la infanon en siajn brakojn, kelkfoje alpremis la buŝon al ĝia frunto kaj vangoj, poste ŝi rapide leviĝis de la seĝo, alsaltis al la fenestro kaj, genuiĝinte, levis la rigardon kaj la manojn al la peco da ĉielo, kies malluma kaj profunda fono brilis per steloj.
　彼女は屈んで子供を抱き上げ、その額と頬に何度か唇を押し当てた。その後、彼女は素早く椅子から立ち上がり、窓に駆け寄って僅かに見える空に向かって視線と腕を伸ばした。その暗くて狭い空の底には星々が輝いていた。

--- Dio! --- ŝi ekkriis preskaŭ laŭte, --- donu al mi lokon sur la tero! almenaŭ malgrandan, malriĉan lokon, sur kiu mi povus teni min kune kun mia infano. Ne permesu, ke mi, sveninta kaj senforta, duan fojon devu akcepti almozon, ke mi ne plenumu la patrinan devon, ke mi perdu la trankvilecon de la konscienco kaj la estimon por mi mem!
　神よ！　彼女は大声と言ってよいほどに叫んだ。この地上に私の場所を与えたまえ！　せめて私が子供と共に暮らしていける狭まくて貧しい場所だけでも。意識を失って心が弱った私が再び施しを受け取ることを、私が母親としての務めを果たさないことを、私が心の平静と自尊心を失うことを許したもうな!

マルタを読む（131）

Kaj en la vivo de la juna virino tio estis tago tre grava, kvankam pri ĝia graveco ŝi eble mem ne havis plenan klarecon. Tio estis tago, en kiu ŝi la unuan fojon akceptis almozon kaj sekve gustumis tiun panon, kiu, estante maldolĉa por maljunuloj kaj kripuloj, estas venena kaj putriga por homoj junaj kaj sanaj.
　そしてこの若い女性にとってこの日は、彼女自身がその重要性について明確に分かっているわけではなかったが、彼女の人生の中で非常に重要な日だった。それは彼女が初めて施しを受け取った日であり、その結果として老人や障害者には苦く、若くて健康な人々には毒であり腐らせるものでもあるパンを味わった日だった。

Tiun vesperon en la ĉambreto en la mansardo sur la kameno brulis gaja fajro, ĉe la tablo super telero plena de supo sidis Janjo. La unuan fojon post longa tempo tiu infano ĝuis agrablan senton de varmo kaj manĝis kun apetito bone preparitan kaj fortodonan manĝon. Tial la grandaj nigraj okuloj de la knabineto transsaltadis jen sur la lumitan profundon de la kameno, jen sur la pecon da pano, kiu kuŝis apud la telero kaj estis kovrita de tavoleto da butero, kaj ŝia buŝo eĉ por momento ne fermiĝis. Marta sidis antaŭ la fajro en senmova teniĝo; ŝia profilo sur la ruĝeta fono de la flamo estis serioza kaj enpensa. Ŝiaj okuloj brilis per seka brilo, la brovoj kuniĝis kaj formis profundan sulkon meze de la blanka frunto.
　その夜、屋根裏部屋の暖炉では賑やかに火が燃えていた。テーブルの上にスープでいっぱいのお皿があり、そこにヤーニョが座っていた。この子供は随分久しぶりに気持ちの良い暖かさを味わい、よく準備された滋養のある食べ物を美味しく食べた。それなので、少女のおおきな黒い目は明るい暖炉の奥やお皿の横にあるバターを塗ったパンへと飛び回り、彼女の口は一瞬たりとも閉じてはいなかった。マルタは火の前にじっと座り、赤い炎を背景にしたその横顔は真剣で、思いに耽っていた。彼女の目は乾いて光り、眉は寄せられて白い額の真ん中に深い皺を刻んでいた。

Antaŭ ŝi, pendante en la malplena spaco, staris virina figuro kun morta angoro sur la vizaĝo, kun ruĝo de honto sur la frunto, kun manoj interfingrigitaj. Tiu figuro estis ŝia propra figuro, reflektita en la spegulo de ŝia imago.
　彼女の前の何もない空間に浮かんで女性の姿が立っていた。それは死の苦悶を顔に浮かべ、額は羞恥で赤くなっていた。その姿は彼女の幻想の鏡に映った彼女自身の姿だった。

Ĝi estas do vi. --- diris Marta en siaj pensoj al la fantomo, kiu naskiĝis el ŝia propra spirito, --- ĝi estas do vi, tiu sama virino, kiu tiel bele promesis al si kaj al sia infano, ke ŝi laboros, ke per persisteco kaj energio ŝi trabatos al si vojon inter la homoj kaj akiros al si lokon sub la suno! Kiel vi plenumis la promeson, kiun vi en la profundo de via spirito faris al la kara ombro de la patro de via infano?
　それはお前だ。マルタは心の中で彼女自身の心から生まれた幽霊に言った。だからそれはお前だ、自分とその子供に対して自分が働いて、頑張りと気力で自分自身と子供のために人々の間に道を拓き、太陽の下に生きる場所を手に入れることをあれほど見事に約束した女性と同じ女性だった。お前はお前の子供の父親の愛しい影に誓ったあの約束をどのように果たしたか？

La virina figuro ekbalanciĝis simile al fleksebla branĉo, skuata de ventegoj; anstataŭ ĉia respondo ŝi pli forte interbatis la manplatojn kaj murmuretis per tremantaj lipoj: --- mi ne estis kapabla! mi ne povoscias!
　その女性の姿は大風に揺れる柔軟な枝と同様に揺らいだ。あらゆる解答の代わりに、彼女は強く手を叩き、震える口でつぶやいた……私には能力がない、私にはできないのだ！

マルタを読む（130）

Ŝia voĉo estis malforta, obtuza; ĝin tute obtuzigis kaj sufokis la strata bruo.
　彼女の声は弱々しく鈍かった。その声は街の騒音が全くかき消してしまった。

La virino, kiu ricevis donacon el kompatema mano, direktis sin al la strato Swieto-Jerska, verŝajne kun la intenco redoni la donacon, kiu kolorigis ŝian frunton per flamanta ruĝo de humiliĝo. Ŝiaj paŝoj, komence rapidaj kaj febraj, baldaŭ tamen fariĝis ĉiam pli malrapidaj kaj malfirmaj. Ĉu la moralaj ekscitiĝoj, kiujn ŝi tiom multe havis en tiu tago, ekŝancelis ŝian fizikan forton? Aŭ eble okupis ŝin ia profunda primeditado, ia interna ŝanceliĝado ekskuis la intencon, kiu naskiĝis en ŝi antaŭ momento? Ŝi premis en la mano la delikatan koverton, en kiu susuris kelke da monaj paperetoj, kaj ĉe la angulo de la strato Swieto-Jerska ŝi haltis. Ŝi haltis, kaj dum momento ŝi staris senmove, apogante sin per la mano al angulo de muro, kun vizaĝo pala kaj klinita. Subite ŝi direktis sin al alia flanko kaj rapide ekiris al sia loĝejo.
　慈悲深い手からの贈り物を手にした女性はSwieto-Jersk通りに向かった。明らかに、彼女の額を屈辱で紅潮させたその贈り物を返すためだった。彼女の足取りは初めは速くて興奮気味だったが、まもなく遅く弱々しくなってきた。この一日に彼女が何度も経験した道徳的な興奮が彼女の肉体的な力をぐらつかせ始めているのだろうか？　それともなんらかの深い考えに沈んでいるのか、ある内的な動揺がすこし前に生まれた彼女の決心を揺さぶっているのだろうか？　彼女は優美な封筒を手の中で押さえた。その中で何枚かの紙幣がカサカサと音を立てた。彼女はSwieto-Jerska通りの角で立ち止まった。彼女はすこしの間青ざめてうつむき、壁の角に手で体を支えてじっと立っていた。突然彼女は向きを変えて急ぎ足で自分の住居へ帰っていった。

Fiereco kaj tima zorgo malfacile kaj kruele batalis interne de ŝi, kaj en ŝi tiu batalo la lasta venkis la unuan. Juna kaj sana, de nenio ankoraŭ senfortigita kaj lacigita, per ĉiuj siaj fortoj dezireganta laboron, Marta akceptis almozon. Eble ŝi ĝin ne akceptus, eble la sento de persona indeco ne cedus en ŝi antaŭ la timo de mizero, se ŝi estus sola en la mondo. Sed en la plej supra parto de alta domo, inter kvar nudaj muroj, ŝia infano tremis de malvarmo, per sopirantaj okuloj ĝi rigardis en la fumnigrigitan profundon de la malplena kameno, per la paleco de sia vizaĝo, per la kaveco de siaj vangoj, per la malsaneca maldikeco de sia korpeto ĝi petegis pli abundan nutradon…
　誇りと恐ろしい心配とが彼女の中で残酷な戦いをしていた。そしてその後者が最初の勝利者となった。若くて健康な、まだ何事にも無力にはならず疲れ切ることもなく仕事を求めているマルタが施しを受け入れたのだった。おそらく自分がこの世の中で一人だけだったら、彼女はそれを受け入れなかっただろうし、自身を大事に思う感覚が惨めさの恐れに対して屈服することはなかったであろう。しかし高い建物の最上階に、４つの何もない壁の中に、彼女の子供が寒さに震え、煤けた何もない暖炉の奥を憧れに満ちた目で見つめており、青ざめた顔と凹んだ頬と病みがちに痩せこけた体でより多くの食べ物を渇望しているのだった。

マルタを読む（129）

--- Sinjorino! --- la unua ekparolis Mario, --- Dio vidas, kiel forte min doloras la nepovado helpi vin sur via malfacila vojo. De unu flanko baras al vi la vojon via propra ne sufiĉa prepariteco, de la alia flanko --- la kutimo, la manko de iniciativo, la malbona reputacio, kiun havas la laborantaj virinoj...
　奥さん、マリアがまず話し始めた。あなたの困難を助けることができなくて私がどれほど強く苦しんでいるか、神がご存知です。一面では、あなたが十分に準備できていないことが障害になっています。もう一面では、習慣や進取の気持ちがないことと働く女性が作った悪い評判が障害になっています。

--- Mi komprenas, --- diris Marta malrapide kaj mallaŭte, --- oni min tie ne akceptis, ĉar tion ne permesas la kutimo, ĉar mi ne havigas konfidon…
わかります。マルタはゆっくりと小声で言った。慣習が許さず、また私が信用されないので雇ってもらえないのですね。

--- Donu al mi vian adreson, --- diris Mario, evitante respondon, --- eble mi sciiĝos pri io utila por vi, eble mi povos iam vin helpi…
　あなたの住所を教えてください。返事をするのを避けてマリアは言った。たぶんあなたに役に立つことがわかるでしょうし、いつかお助けすることもできるでしょう。

Marta diris la nomon de la strato kaj la numeron de la domo, en kiu ŝi loĝis, poste, levante la okulojn, en kiuj oni povis vidi varmegan dankecon, ŝi etendis ambaŭ manojn al la bona virino, dezirante preni kaj premi ŝiajn manojn.
　マルタは温かい感謝が見てとれる目をあげて、自分の住んでいる家の所番地を告げた。彼女はこの親切な女性の手をとって握ろうとして、両手を差し出した。

Sed apenaŭ la manoj de la du virinoj kuntuŝiĝis, Marta rapide retiris sian manon kaj forŝoviĝis je kelke da paŝoj. Mario Rudzinska enŝovis al ŝi en la manon tiun saman koverton kun lilikoloraj randoj, kiun ŝi antaŭ du semajnoj ne volis akcepti de ŝi.
　しかし、二人の手が触れるやいなや、マルタは素早く自分の手を引いて数歩飛び退った。マリア・ルズィンスカが２週間前にマルタが受け取ろうとしなかった百合色に縁取られたあの封筒を彼女の手に押し込んだのである。

Marta staris momenton senmove, ŝia antaŭa paleco cedis la lokon al flama ruĝo.
　マルタはしばらく身動きせずに立っていた。それまでの青白さに燃えるような赤がとって代わった。

--- Almozo! --- ŝi ekkrietis, kaj samtempe kun ĉi tiu vorto retenata ĝemo kaj ploro ekskuis ŝian tutan bruston. Subite ŝi komencis kuri en tiun direkten, kien foriris Mario. Ondo da pasantoj, senĉese fluanta sur la trotuaro, kovris antaŭ ŝi la personon, kiun ŝi volis kuratingi, kaj malfaciligis al ŝi la kuradon. Ne pli frue ol ĉe la angulo de la strato Marta ekvidis droŝkon, veturanta en la kontraŭan direkten, kaj en ĝi sidis Mario.
　施し！　彼女は小さく叫んだ。そして同時にこの言葉と共に、抑えられていたうめきと涙が彼女の胸全体を揺り動かした。突然彼女はマリアが去った方向に向かって走り始めた。歩道を絶え間なく歩いてくる人々の波が、彼女が追いつこうとしている人を見えなくし、そして走ることも困難にした。通りの角でマルタは逆方向に走り出した馬車にマリアが座っているのを見ると、

--- Sinjorino! --- ŝi ekkriis.
　奥様！彼女は叫んだ。

マルタを読む（128）

La funebre vestita virino, kiu sidis en la magazeno, ekaŭdis la susuradon de la vesto kaj de la paŝoj de sia tiumomenta prizorgantino tiam, kiam ĉi tiu estis ankoraŭ sur la plej supra parto de la ŝtuparo. Ŝia aŭskulto videble estis streĉita, ŝia malpacienco estis granda. Ŝi leviĝis kaj avide direktis siajn okulojn al la vizaĝo de la malsupreniranta virino. Post kelke da sekundoj da rigardado ŝia mano iom ektremis kaj ŝi apogis sin al la brako de brakseĝo. De la mallevitaj okuloj de Mario kaj de la ruĝo, kiu vidiĝis sur ŝiaj vangoj, ŝi divenis ĉion.
　店で座っていた喪服の女性は自分のこの時の世話人の衣擦れと足音を聞いた。この時、その人はまだ階段の一番上にいたのだった。彼女は明らかに聞くことに神経を集中していた。彼女は待ちわびていたのだった。彼女は立ち上がって、降りてくる女性の顔を貪るように見つめた。しばらく見つめて、彼女の手は少し震え始め、肘掛け椅子に寄りかかった。マリアの伏せられた目と赤くなった頬から、彼女は全てを悟ったのである。

--- Sinjorino! --- ŝi diris mallaŭte, alproksimiĝante al Mario, --- ne faru al vi la malagrablaĵon rakonti al mi la detalojn. Oni min ne akceptis... estas ja vero…
　奥様、マリアに近寄りながら彼女は小声で言った。詳しいことをお話しくださらなくても構いません。私は雇っていただけないのですね、そうなんですね。

Mario faris jesantan kapoklinon kaj silente premis la manon de Marta. Ili eliris el la magazeno kaj haltis sur la larĝa trotuaro de la strato. Marta estis tre pala. Oni povus diri, ke ŝin kaptis forta malvarmo, ĉar ŝi iom tremis sub la pelta supervesto, kaj ke ŝi ion profunde hontis, ĉar ŝi ne povis forlevi la okulojn de la ŝtonoj de la trotuaro.
　マリアは頷いて、黙ってマルタの手をとった。彼らは店から出て、通りの広い歩道で立ち止まった。彼女はひどく寒がっているように見えた。毛皮の外套を着て震えていたからである。そして深く恥じているようにも見えた。歩道の敷石から目を上げることができなかったからである。

マルタを読む（127）

--- Nu, diru al mi, kara Mario, --- ŝi diris, --- diru al mi sincere; ĉu vi povas garantii, ke via protektatino estas persono bonorda, akurata, lerta en kalkulado, takta kaj konanta la homojn, tiel same, kiel vi garantiis, ke ŝi estas honesta?
　さあ、マリアさんおっしゃいな、彼女は言った。あなたが助けようとしている女性は、計算においてきちんとしていて正確で巧みであり、如才なくて、お客さんのことがよくわかっていると、その人が正直だと保証されると同じように保証できますか？

--- Ne, Evelino, --- kun malfacileco eldiris Mario, --- tion mi garantii ne povas.
　いいえ、エベりんさん、マリアは渋々言った。それは、私には保証できません。

--- Kaj nun, --- ĉiam pli vigle atakis sian koleginon la mastrino de la magazeno, --- diru al mi, ĉu vi, homoj de teorio kaj de rezonado, povas juste postuli de ni, homoj de kalkulado kaj praktikeco, ke pro filantropio, pro civitana iniciativo, kiel vi diras, ni akceptu en niajn instituciojn personojn, kiuj ne taŭgas por negocoj, kaj ke per tio ni elmetu nin al klopodoj, malprofito, eble eĉ al plena pereo de niaj entreprenoj? Diru al mi, ĉu iu povas juste tion postuli de ni?
　さあさあ、店の女主人はますます勢いづいて自分の学友を責め立てた。あなたたち理論と推理の人は、わたしたち計算と実用の人に、あなたの言われるような博愛とか市民が率先すべきだとかのために私たちの会社に商売には向いていない人を受け入れるように、果ては私たちの会社が全く破産してしまうことさえ要求なさるのが正当なのですか？　それが正当だと私たちにそのようなことを要求できる人がいるでしょうか？

--- Certe ne, --- elbalbutis Mario.
　それは、まあ、ありませんわね。マリアは口ごもった。

--- Vi vidas do, --- diris Evelino, --- ke vi ne devas kulpigi min pro tio, ke mi ne plenumis vian deziron. La fakto, ke la malriĉaj virinoj estas elĵetitaj el la regiono de industrio, certe estas bedaŭrinda, sed ĝin faras necesa kaj neevitebla de unu flanko la kapricoj kaj ne tute klaraj instinktoj de la virinoj riĉaj, kiuj avidas agrablan tempopasigon kaj Dio scias kiajn impresojn, --- de alia flanko la senkapableco, facilanimeco kaj supraĵeco de la virinoj malriĉaj, kiuj bezonas laboron, sed ne povoscias ĝin plenumi. Kiam la unuaj prudentiĝos kaj nobliĝos kaj la lastaj montriĝos pli bone preparitaj por la plenumado de okupoj precizaj kaj devigaj, tiam mi foreksigos miajn komizojn kaj vin mi petos, ke sur ilian lokon vi elektu por mi komizinojn el la nombro de viaj protektatinoj.
　だからお分かりですね。エベリンは言った。あなたの願いを私が聞き入れなかったからと言って私の罪にはできません。産業の分野から貧しい女性たちが投げ出されているという事実は確かに残念なことですが、そのことは一面では愉快に過ごしたいと思っている豊かな女性たちの必要で避けることができない気まぐれとよくわからない印象が作り出しており、もう一面では仕事をするのが必要なのにその能力のない貧しい女たちの無能力や軽率さと軽薄さが作り出しているのです。最初の何人かが分別を身につけ、上品になり、続く人たちが正確な責任ある仕事につく準備ができたなら、その時には私は店員たちに暇をやりながら、代わりにあなたが世話をする女性たちの中から代わりの人を選んでくださるようあなたにお願いしますよ。

Ĉe la lastaj vortoj Evelino D. kun sia kutima vigleco kisis Marion sur ambaŭ vangoj.
　そう言うと共にエベリン・Dはいつものような元気さでマリアの両頬にキスをした。

マルタを読む（126）

Mario silentis. La mastrino, penetrema kaj vigla, tuj kaptis la momenton de embarasiĝo kaj hezito de la kolegino.
　マリアは黙っていた。洞察力のある機敏な女主人は学友の困惑とためらいの瞬間をすぐにとらえた。

--- Vi diris antaŭ momento, kara Mario, ke personoj, kiuj okupiĝas per vendado de komercaĵoj, devas scii sole disvolvi, elmeti kaj mezuri la ŝtofojn. Tiel ĝi ŝajnas laŭ la eksteraĵo. Sed en efektiveco ili devas posedi multe da aliaj ecoj, kiel ekzemple: alkutimiĝon al kiel eble plej preciza ordo, ĉar unu objekto metita ne sur la ĝustan lokon, unu faldo en la ŝtofo nebone ebenigita, unu peco da puntoj neatente ĵetita faras konfuzon en la magazeno aŭ alportas al la magazeno gravajn perdojn. Estas ankaŭ necese, ke la komizoj sciu kalkuli kaj bone kalkuli, ĉar tie, kie en ĉiu horo, eĉ preskaŭ en ĉiu minuto envenas sumoj ĉiam novaj kaj reprezentantaj ĉiam novajn ciferojn, la forlaso de unu speso povas fariĝi kaŭzo de malordo en la kalkuloj, kontraŭ kiu ni devas plej severe nin gardi; fine, kaj eĉ antaŭ ĉio, la komizoj devas koni la mondon, la homojn, scii, kiamaniere oni devas iun trakti, kiamaniere al iu plaĉi, al kiu oni devas kredi laŭ lia vorto, al kiu oni devas rifuzi krediton, k.t.p. Ĉiujn tiujn ecojn virinoj ordinare ne posedas. Ne alkutimigitaj al ordo, ne akurataj, por la prikalkulo eĉ de la plej malgranda sumo ili devas porti en la poŝo tabeleton de multobligado; senkulpaj timulinetoj, ĵus dekroĉitaj de la patrina jupo, ili apenaŭ kuraĝas levi la okulojn al la vizaĝoj de la aĉetantoj, ne sciante, kiel paroli al ili, kion pensi pri ĉiu el ili, aŭ kontraŭe, ricevinte plenan liberecon, bruemaj kaj senordaj, ili pozas leoninojn, penas plaĉi, parolas kaj agas sentakte, elmetante sin al malhonoro kaj la institucion, en kiu ili kvazaŭ laboras, al kompromitiĝo. Viroj, kiel ajn ridindaj ili ŝajnas pro siaj manieroj kaj okupoj ne tute viraj, estas por la posedantoj de magazenoj homoj tre oportunaj kaj utilaj. Tial ĉiu pli granda magazeno por siaj bezonoj uzas virojn, kaj tiu iam provis anstataŭigi ilin per virinoj, havis grandan malprofiton. La virinoj, mia kara, en la nuna tempo ne estas ankoraŭ edukataj　tiamaniere, ke ili povu alkonformiĝi al la severeco de la agodevo, al la despoteco de la cifero kaj al postuloj de tia diverskonsista socio, kia estas la socio de la aĉetantoj.
　マリアさん、あなたはつい先ほどおっしゃいましたね、商品を売る者はただ布を広げたり見せたり測ったりできればいいと。側から見ればそのように見えるでしょう。でも実際には、彼らにはもっといろんな面があるのです。例えば、できるだけ正確な順序に布を整理することに習熟していなければなりません。なぜなら、正しい位置に置かれていないものが一つでもあれば、また一枚でもきちんと伸ばされていなくて折り目があったり、レースの一つでも店の中で不注意に投げ出されていたりしたら、それらは店の中に混乱をもたらし、重大な損失をもたらすからです。また、店員たちは計算が良くできなければなりません。なぜなら、そこでは毎時間、いえ、ほとんど毎分ごとに常に新しい数字を示す金額がやってきます。１スペーソたりとも蔑ろにすれば、それは私たちが最も厳しく自らを監視している計算の混乱の原因になるのです。さらに、何よりもまず、店員たちは世間と人々を知っていなければなりません。ある人とどのようにして取引をするのか、どのように気に入れられるか、どの人の言葉を信じるのか、どの人にかけ売りを断るのかなどなどを知っていなければなりません。普通、こういった性質を女性は持っていません。整理に慣れていない、正確でない、最も小さな数字の計算にも女性はポケットに九九の表を持っている必要があります。母親の保護から外れたばかりの罪のない臆病な彼女たちは、客たちにどう話すのか、客の一人ひとりについて何を考えるのかわからずに客たちの顔に目を上げることもできないでしょう。あるいは、その反対に全く自由にされて、やかましく、秩序なく、雌獅子のように振る舞い、気に入られようとし、節度なく喋り、行動し、自ら恥をさらし、彼らの働いている場所を危険にさらすのです。男性たちは、彼らのやり方がどのように笑われるように見えても、その仕事が全く男性向きではないとしても、店の主人にとってはとても都合が良く、役に立つ人たちなのです。だから、大きな商店では必要に応じて男性を使いますし、かつて代わりに女性を使ってみた店は大きな損失を被ったのです。ねえあなた、今の時代は、女性たちは行動の厳しさや数字の絶対性、お客様のような様々な社会の要求に習熟するようには教育されていないのです。

マルタを読む（125）

--- Ĝi estas vero, --- respondis Mario, serioze rigardante sian estintan koleginon, --- sed ĉu la forpuŝado for de ĉia laboro estas bona kuracilo kontraŭ facilanimeco? Ankoraŭ unu fojon mi ripetas al vi, Evelino, ke la virino, pri kiu mi parolas, estas nun nek facilanima, nek nehonesta... tamen se, petegante laboron kvazaŭ almozon, ŝi de multaj pordoj foriros tiamaniere, kiel ŝi nun baldaŭ devos foriri de via pordo, tiam mi tute ne garantias pri tio, kia ŝi fariĝos en la estonteco.
　それはそうです。マリアはかつての学友をまじめに見つめながら答えた。だけど全ての仕事から遠ざけることが軽率さに対する良い治療法でしょうか？　もう一度あなた、エベリンさんに言いますが、私がお話ししている女性は今は軽率でも不正直でもありません。しかし、もしまるで物乞いをするように仕事を頼みながら、まもなくあなたのところから出ていかねばならないように、多くのところに受け入れられなかったら、この先彼女がどうなってしまうのか、私には全く保証できません。

--- Vi denove alpremas min al muro! --- diris la mastrino de la magazeno, --- bone do, mi kredas al vi, ke la persono, kiu vin interesas, estas modelo kaj enkorpiĝo de virto, de seriozeco, de honesteco... sed ĉu vi ankaŭ povos garantii al mi, ke ŝi posedas tiun spiriton de ordo, tiun scion de preciza kalkulado, tiun akuratecon en la venado al la laboro kaj en ĝia plenumado, kiu ne permesas eĉ minuton da prokrasto, eĉ ombron da nezorgemeco?
　あなたはまた私を壁に押し付けますね。店の女主人は言った。いいですわ、そのお方が美徳や真面目さと正直さの模範であり、それらを体現していると信じましょう。しかし、あなたは彼女が秩序や正確な計算の精神、販売の仕事における正確さを持っていると保証できますか、その仕事には１分の遅れも不注意の影さえ許されないのですよ。

Nun siavice Mario devis heziti kun respondo. Ŝi rememoris la malsukceson, kiun Marta kaŭze de nesufiĉa povosciado havis en la instruado kaj en la desegnado, ŝi rememoris la proprajn vortojn de Marta, kiujn ĉi tiu* antaŭ kelke da horoj diris al ŝi: "nenio armis min kontraŭ malriĉeco, nenio instruis min labori”.
　*ĉi tiu＝Marta
　今度はマリアが返事をするのをためらわねばならなかった。彼女はマルタが教師やデザインの仕事で十分な知識がなくて失敗したことを思い出した。マルタが数時間前に自分に言った言葉を思い出した。「貧困に対して自分を武装するものは何もない、何も私に働くことを教えてくれなかった」

マルタを読む（124）

--- Cetere eĉ krom tiuj motivoj, --- ŝi diris, levante la okulojn, --- ĉu vi, kara Mario, trovas ĝin konvena, ke juna virino (via protektatino certe estas juna virino) restu la tutan tagon ĉe la sama tablo kun kelke da junaj viroj? Ĉu tia cirkonstanco ne fariĝus la kaŭzo de okazaĵoj, kiuj kompromitus antaŭ la publiko mian magazenon?
　その他に、そういう理由以外にも、彼女は目を上げながら言った。マリアさん、若い女性が（あなたのが保護されているお方は若い女性に違いありませんね）一日中何人かの若い男性たちと一緒に同じテーブルについているのは相応しいことだと思いますか？　そのような状況が大衆の前で私たちの店の名誉を失わさせるような事態の原因になりはしませんか？

--- Vi ripetis denove, Evelino, unu el la komunuzaj frazoj, kiuj cirkulas en la mondo. Vi timas, ke laboro, farata kune kun viroj, difektos la virton kaj honoron de virino, sed vi ne timas, ke tion saman faros la mizero. Mia protektatino, kiel vi nomas la personon, pri kiu ni parolas, antaŭ tri monatoj perdis la edzon havas infanon, kiun ŝi amas, estas malgaja, serioza, plene okupita per serĉado de laborenspezaj rimedoj por si, kaj, pri kio mi mem konvinkiĝis ŝi estas tre honesta. Ĉu vi povas supozi, ke virino, kiu troviĝas en tia situacio, kun tiaj sentoj, kun tiaj rememoroj, kun tia timado pri la morgaŭa tago, povos eĉ iomete atenti viajn elegantigitajn helpantojn? Mi garantias al vi, ke nenia malĉasta penso aperus en ŝia kapo…
　エベリンさん、あなたは世の中に流れているありきたりの言葉の一つを繰り返しています。あなたは、男性たちと共になされる仕事が女性の美徳と名誉を傷つけることを恐れていますが、惨めさが同じことをするのは恐れていません。私たちが話している女性、その人をあなたは私が保護している人と言われましたが、３ヶ月前に夫を失い、愛する子供を抱えて、悲しく、真面目で、収入をうる方法を探すのに必死なのです。私自身、彼女がとても正直な人だと確信しております。
そのような境遇に置かれ、そのような気持ちと記憶があり、明日という日を恐れている女性が、あなた方優雅な人たちの助力をほんの少しでも期待しても良いとはお思いになりませんか？　私は彼女の頭にどのような不節操な考えも現れないだろうと保障します…。

--- Kara Mario! --- ekkriis Evelino, --- tion, kion vi diris, oni per nenio povas pruvi. La virinoj estas tiel facilanimaj... tiel facilanimaj...
　マリアさん、エベリンは叫んだ。あなたの言われることを誰も保証できるものではありません。女性というものはとても軽はずみなものです、とっても軽率な・・・。

マルタを読む（123）

Evelino subite ĉesis ridi kaj ekrigardis Marion kun granda seriozeco.
　エベリンは突然笑うのをやめて非常に真面目になってマリアを見つめた。

--- Kara Mario! --- ŝi diris, --- tiuj homoj ankaŭ bezonas　laborenspezon kaj bezonas ĝin multe pli necese, pli forte, ol　virinoj... ili ja estas patroj de familioj...
　マリアさん！　彼女は言った。あの人たちにも収入が必要なんです。女性よりももっと必要としています。彼らは家族の父親なんですよ。

Nun Mario ekridetis.
　その時マリアは笑い出した。

--- Mia kara, --- ŝi diris, --- mi devas denove fari uzon el la rajtoj de kolegeco, por diri al vi, ke vi aŭtomate ripetis en la nuna momento tion, pri kio vi konstante aŭdas paroli, sed kion vi supozeble neniam pripensis mem. Tiuj homoj estas patroj de familioj, povas esti, sed la virino, por kiu mi faris al vi peton, ankaŭ havas infanon, al kiu ŝi devas donadi manĝon kaj edukon. Se ekzemple min trafus la malfeliĉo, ke mi perdus la estimindan kaj karan homon, kiu ne sole donas al mi feliĉon de koro, sed per sia laborado ankaŭ asekuras mian ekzistadon, ĉu tiam mi ne estus patrino! kaj priresponda prizorgantino de mia familio? Se vi ambaŭ via edzo kaj vi, post kelke da jaroj forirus el la mondo kaj, kiel ofte okazas, ne restigus post vi kapitalen, ĉu tiam via plej aĝa filino ne havus la devon subtenadi la ekzistadon, zorgi pri la edukado kaj bona direktado de la malpli aĝaj gefratoj?
　あなた、彼女は言った。私はあなたに言うためにもう一度かつての仲間としての権利を使わせていただきますよ。あなたは今、あなたがいつも聞いているのにおそらく自分自身ではよく考えたこともないことを自動的に繰り返しました。その人たちは家族の父親なんでしょう、でも私がお願いしている人にもまた食べ物と教育を与えなければならない子供があるのです。もし、例えば私の心の幸せだけでなく、働いて私の生存を支えている大切な尊敬すべき人を失ったとしたら、その時私は母親であり、そして私の家族に責任ある世話人ではないしょうか！　もし、あなたとあなたの夫の両方が何年か後にこの世を去って、よくあるように何の資産も残さなかったら、あなた方の一番上の娘さんが家族の生存や下の子供たちの教育や指導の責任を持つのではありませんか？

Evelino aŭskultis tiujn vortojn kun mallevitaj okuloj; videble estis al ŝi malfacile trovi respondon. Sed ne malpli malfacile estis al ŝi rifuzi sen sufiĉaj pretekstoj la peton de virino, kun kiu la interrilatoj videble estis agrablaj por ŝia koro kaj eble eĉ flatis ŝian ambicion. La neordinara spriteco, kiun oni povis vidi en la esprimo de ŝia vizaĝo kaj okuloj, trovigis al ŝi baldaŭ novan respondon.
　エベリンは伏し目になってその言葉を聞いていた。明らかに彼女にとって返答をするのが困難だったのだ。しかし彼女の心には、快適な関係にあって自分の大望を称賛さえしてくれている女性の頼みを十分な口実もないままに拒絶することは一層困難であった。彼女の表情や目の中に見られる尋常でない才知が、彼女に新しい答えを見つけさせた。

マルタを読む（122）

--- Mia kara, --- ŝi diris, --- plibonigado kaj forigado　de eraroj apartenas al tiaj homoj, kiel ekzemple via edzo... al scienculoj, verkistoj, ĵurnalistoj... Ni estas homoj de preciza kalkulado... kaj plej precizan kalkuladon ni devas fari koncerne la publikon, koncerne ĝiajn gustojn kaj postulojn... ĝi estas nia sinjorino, de ĝi dependas nia ekzistado... la　prosperado kaj la estonteco de nia entrepreno...
　あなた、彼女は言った。誤りを正したり無くしたりすることは例えばあなたの夫のような人たちの仕事ですわ。科学者、作家、記者とか。
わたし達は正確な計算をする人なのです。とりわけ、大衆の、大衆の要求について正確な計算をしなければなりません。それは私たちのお客さまのご婦人達で、その人達に私たちの会社の存在・発展と将来がかかっているのです。

--- Jes, --- diris Mario kun forta akcento, --- kaj tial vi devas klini vin antaŭ ĝiaj sensencaj kapricoj kaj antaŭ ĝiaj simpatioj de tre suspektinda pureco kaj suspektinda gusto... Por almenaŭ iom aflikti vin por tio, kion vi diris, mi diros al vi, mia kara Evelino, ke viaj komizoj, kiuj plaĉeme sin turnadas kaj simile al papagoj babilaĉas pri floraĵoj kaj papilioj, aspektas treege ridinde...
　そうですね。マリアは強い口調で言った。そのために、あなたはそういう人たちの無意味な気まぐれに頭を垂れ、その怪しい純粋さや好みに頭を垂れねばならないのですね。あなたの言われたことに対して少しばかり非難をしますよ。エベリンさん、あなたの店員達、へつらって動き回り、花やら蝶やらについてオウムのようにしゃべっているのはおかしいですわね。

Evelino forte ekridis.
　エベリンは強く笑った。

--- Mi tion scias! --- ŝi diris, ridegante senhalte.
　わかっています。彼女は大笑いしながら言った。

--- Kaj ke se mi estus sur via loko, --- diris plue Mario, --- mi konsilus al tiuj sinjoroj, ke anstataŭ silko kaj puntoj ili prenu en siajn manojn plugilon, hakilon, martelon, trulon aŭ ion similan. Kun tio ili aspektus multe pli konvene...
　もしわたしがあなたの立場だったら、マリアは続けた。私はあの人たちに言ってやりますよ、絹やレースを持つ代わりに、自分の手には鋤や斧、金槌、コテとかそんなものを持ちなさいって。そういうものの方がよほど似合っていますよ。

--- Mi tion scias, mi scias! --- diris la mastrino, ĉiam
ridegante.
　分かっていますとも！　女主人は絶えず大笑いしながら言った。
--- Kaj sur ilian lokon, --- finis Mario, --- mi prenus virinojn, kiuj havas tro malmulte da forto fizika por plugi, forĝi kaj masoni…

　そして彼らの代わりに—-マリアは言い終えた。—-私は畑仕事や鍛冶屋をするには力のない女性達を使いますわ。

マルタを読む（121）

Antaŭ kelkaj tagoj mia komputilo subite svenis, kaj ĝin veki kaj relaborigi estis iomege malfacile. Sed kun helpo de la fakulo mi sukcesis refunkciigi ĝin. Kvankam ankoraŭ restas ĝiaj kelkaj gravaj probremoj, hodiaŭ mi renovigas ĉi tiun blogejon.
　数日前に私の iMac が突然立ち上がらなくなりました。しばし茫然でしたが、Apple のサポートに相談しながら、なんとか復活させました。2015年発売の型ですが、もうすでに「ヴィンテージ」だそうで、修理はできないそうです。では、マルタを続けます。

--- Mia kara, --- ŝi diris, --- plibonigado kaj forigado　de eraroj apartenas al tiaj homoj, kiel ekzemple via edzo... al scienculoj, verkistoj, ĵurnalistoj... Ni estas homoj de preciza kalkulado... kaj plej precizan kalkuladon ni devas fari koncerne la publikon, koncerne ĝiajn* gustojn kaj postulojn... ĝi* estas nia sinjorino, de ĝi dependas nia ekzistado... la　prosperado kaj la estonteco de nia entrepreno...
　*ĝi=a publiko
　あなた、彼女は言った。誤りを正したり無くしたりすることは例えばあなたの夫のような人たちの仕事ですわ。科学者、作家、記者とか。わたし達は正確な計算をする人なのです。とりわけ、大衆のために、大衆の要求について正確な計算をしなければなりません。それは私たちのお客さまのご婦人達で、その人達に私たちの会社の存在・発展と将来がかかっているのです。

--- Jes, --- diris Mario kun forta akcento, --- kaj tial vi devas klini vin antaŭ ĝiaj sensencaj kapricoj kaj antaŭ ĝiaj simpatioj de tre suspektinda pureco kaj suspektinda gusto... Por almenaŭ iom aflikti vin por tio, kion vi diris, mi diros al vi, mia kara Evelino, ke viaj komizoj, kiuj plaĉeme sin turnadas kaj simile al papagoj babilaĉas pri floraĵoj kaj papilioj, aspektas treege ridinde...
　そうですね。マリアは強い口調で言った。そのために、あなたはそういう人たちの無意味な気まぐれに頭を垂れ、その怪しい純粋さや好みに頭を垂れねばならないのですね。あなたの言われたことに対して少しばかり非難をしますよ。エベリンさん、あなたの店員達、へつらって動き回り、花やら蝶やらについてオウムのようにしゃべっているのはおかしいですわね。
Evelino forte ekridis.
　エベリンは強く笑った。

--- Mi tion scias! --- ŝi diris, ridegante senhalte.
　わかっています。彼女は大笑いしながら言った。
--- Kaj ke se mi estus sur via loko, --- diris plue Mario, --- mi konsilus al tiuj sinjoroj, ke anstataŭ silko kaj puntoj ili prenu en siajn manojn plugilon, hakilon, martelon, trulon aŭ ion similan. Kun tio ili aspektus multe pli konvene...
　もしわたしがあなたの立場だったら、マリアは続けた。私はあの人たちに言ってやりますよ、絹やレースを持つ代わりに、自分の手には鋤や斧、金槌、コテとかそんなものを持ちなさいって。そういうものの方がよほど似合っていますよ。

マルタを読む（120）

--- Kiel... kion* ĝi vin interesas, Evelino? --- interrompis denove Mario, --- ĉu vi ne komprenas, ke konformiĝante al tiu kutimo, kiel vi ĝin nomas, vi flatas al ia malbona, mi ne scias precize kia, sed certege malbona…
　　* pri kio の前置詞省略の対格か？
　どうして…貴女は何に関心があるのですか、エベリンさん？　マリアは再び遮った。貴女の言われるように習慣に合わせているとして、貴女はなにか良くないことを称賛していることがわかりませんか？　はっきりとはわかりませんが、でもたしかに良くない…

La mastrino de la magazeno stariĝis en la mezo da la ĉambro kaj rigardis Marion per larĝe malfermitaj okuloj…
　店の女主人は部屋の真ん中に立ち、大きく開いた目でマリアを見た。

En tiuj okuloj estis multe da inteligenteco, eĉ da saĝo, tamen en tiu momento sur la nigraj brilantaj pupiloj aperis retenata rideto.
　その目には知性、賢明ささえあふれていたが、その瞬間、その黒く輝く瞳には抑えられた笑みが見られた。

--- Kiel? --- ŝi diris malrapide, --- ĉu vi pensas, ke pro iaj teorioj mi devas nian tutan entreprenon, la solan vivofonton de ni kaj de niaj infanoj, elmeti al malprofitoj, al danĝeroj?... Vi, literaturistoj, povas facile rezonadi tiamaniere, sidante super libro kaj plumo, --- ni, industriistoj, devas esti praktikaj…
　なぜ？　彼女はゆっくりと話した。なにかの理論で私が、私達と私達の子どもたちの唯一の生活の糧であるすべての事業を損害や危険にさらさねばならないとお考えになるのですか？　貴女のような文学者は本やペンで仕事をしていて、そのように容易く考えますが、私達経営者は実際的でなければならないのです。

--- Ĉu la industriistoj pro tio, ke ili estas industriistoj, devas rigardi sin kiel liberigitajn de civitanaj sentoj kaj devoj? --- demandis Mario.
　経営者は経営者であるということで、市民の感覚や義務から逃れられるのですか？　マリオは訊いた。

--- Tute ne! --- ekkriis la mastrino de la magazeno kun nova ekflamiĝo, --- kaj efektive nek mia edzo nek mi rifuzas iam la plenumadon de tiuj devoj. Ni ĉiam donas, kiom ni nur povas…
　とんでもありません！　店の女主人は興奮して叫んだ。実際に、私も夫もそのような義務を拒んだことは一度もありません。私達はできる範囲でいつも寄付しています。

--- Mi scias, ke vi estas bonfaremaj, ke vi partoprenas en ĉiuj monkolektoj, filantropiaj projektoj kaj aranĝoj, sed ĉu nur pri almozoj kaj pri filantropio estas la parolo? Vi estas homoj riĉaj, en kelka rilato influaj, vi devas preni iniciativon en ĉio, kio celas plibonigon de malbonaj moroj, forigon de sociaj eraroj.
　私はあなた達が慈善家であって、常に寄付集め、慈善事業や企画に参加しておられることは知っています。しかし、施しや慈善だけが話すことでしょうか？　貴女たちは裕福で、いくつかの分野では影響力をもっています。良くない習慣を正すことや社会的な誤りをなくす目的のすべてのことに率先するべきです。

Evelino sindevige ekridetis.
　エベリンはしかたなく微笑んだ。