マルタを読む（149）

Klaro, kondukante post si Martan, eniris en grandan vestiblon, en kiu tra mallumo oni povis vidi ŝtuparon, kondukantan al la pli altaj etaĝoj de la domo, kaj ŝi malfermis unu el la pordoj, kiuj troviĝis sur ambaŭ flankoj de la vestiblo.  Densa ondo da mucida, malseka aero frapis la vizaĝojn de ambaŭ enirantaj virinoj.  Ili tamen eniris kaj troviĝis en ĉambro vasta, pli longa ol larĝa, lumata de tri fenestroj, rigardantaj al la korto kaj duone vualitaj per blanka muslina ŝovkurteno; la profundo de la ĉambro estis preskaŭ tute malluma.  La plafono tie estis malalta, subtenata de traboj kaj kovrita de polvo; la planko estis el simplaj ne kolorigitaj tabuloj, la muroj estis kalkitaj, jam iom grizigitaj de polvo, en la anguloj kaj super la planko ili estis kovritaj de grandaj nigraj kaj bluaj makuloj de malsekeco. 

　マルタを後ろに連れて、クララは広い玄関に入った。そこは暗かったが、上の階に行く階段が見えた。彼女は玄関の両側に並んでいる扉の一つを開けた。部屋に入ろうとする二人の女性の顔をカビ臭い湿った空気の波が襲ったが、彼らが入るとその部屋は奥行きよりも幅が広く、中庭に面した３つの窓から明かりをとっていたが、窓は白いモスリンのカーテンで半分は覆われていたので部屋の奥はほとんど真っ暗だった。梁で支えられた低い天井はほこりだらけだった。床は質素で色も塗っていない板床で、漆喰塗りの壁はほこりで灰色になっており、部屋の隅や床の上などでは湿気による大きな黒や青のシミが覆っていた。

Tra la griza nebulo de tiu ĉi malgaja ĉambro per neklaraj koloroj sed klaraj formoj vidiĝis multe da virinaj figuroj, kiuj jen sidis grupe apud la fenestroj kaj tabloj, jen aparte apud grandegaj ŝrankoj, tra kies vitroj oni vidis interne amasojn da tolaĵoj pretkudritaj aŭ preparitaj por kudri.  En la mezo de la ĉambro staris granda nigre kolorigita tablo, kaj super ĝi estis klinitaj du virinoj kun tondilo en unu mano kaj kun folio trapikita per pingloj en la dua. 

　この陰気な部屋の灰色に濁った空気の向こうにぼんやりとした色合いでたくさんの女性たちの姿がはっきりと見えた。彼らは窓や机の傍らで何人かが固まって座っていた。彼らとは別に、仕上げられたり縫製の準備がされたりした布がそのガラス戸の奥に見える大きな棚の横にも座っている女性がいた。部屋の真ん中に大きな黒塗りの机があり、そこでは手に鋏を持った女性とピンを突き通した布切れを持った女性とが働いていた。

Kiam ŝi troviĝis kelke da paŝoj post la sojlo, Klaro salutis per la kapo kelkajn laborantinojn, kiuj direktis la rigardon al ŝi, poste ŝi turniĝis al la tablo, kiu staris en la mezo de la ĉambro. 

クララは入り口から数歩進んで、彼女に視線を向けた数人の女性たちに会釈をして、部屋のまんんかにあるテーブルに向かった。

--- Bonan tagon, sinjorino Szwejc, --- ŝi diris. 

　こんにちは、シュヴァイクさん。彼女は言った。

Unu el la virinoj, kiuj staris apud la tablo, turnis la vizaĝon al la venintino kaj ekridetis tre afable. 

　テーブルの横に立っていた女性たちの一人が訪問者に顔をむけてとても愛想よく微笑んだ。

--- Ha, ĝi estas vi, fraŭlino Klaro! vi venas certe por viziti vian kuzinon?  Fraŭlino Emilio! fraŭlino Emilio! 

　ああ、あなたでしたか、クララさん！　貴女のいとこさんをお訪ねなんですね？　エミリーさん！　エミリーさん！

マルタを読む（148）

Nun la kudristino silentiĝis kaj enpensiĝis.  Videble ŝi ne povis precize klarigi al si ian penson, kiu aperis en ŝia kapo. 

　縫い子は黙って考え込んだ。彼女は自分の頭に浮かんだ考えを自分自身にきちんと説明できないようだった。

--- Mi efektive ne scias, kies kulpo ĝi estas, sed volu al mi diri, sinjorino, kiel ekzistas en la mondo tiaj virinoj, al kiuj oni povas fari maljustaĵon, aŭ, pli vere, kiuj ankoraŭ mem iras kaj petas, ke oni faru al ili maljustaĵon, sed ke oni nur donu al ili peceton da seka pano? 

　実のところ私にはそれが誰の罪なのかはわかりませんが、奥様話してくださいませんか、この世界になぜ人が不公平なことができるような女性たちが、あるいは、乾いたパンの一かけを得るために不公正を自ら求めるような女性たちが存在するのでしょうか。

Marta iris ĉiam pli rapide; ŝi iris tiel rapide, ke Klaro apenaŭ povis ŝin sekvi.  Baldaŭ ili troviĝis sur la strato Freta. 

　マルタはどんどん早足で歩いたのでクララは彼女についていくのがやっとであった。彼らはじきにフレタ街に着いた。

--- Ĉi tie, sinjorino, --- diris Klaro, enirante en la malaltan kaj ne sekan pordegon de unu el la domoj. 

　ここですよ、奥様。一つの建物の低くて湿気った門に入りながらクララは言った。

Tra la pordego ili eniris en la korton, mallarĝan, longan, malluman, kiu de kvar flankoj estis ĉirkaŭita de altaj, malnovaj kaj malsekaj muroj kaj havis supre nur peceton da nubokovrita ĉielo.  Verŝajne tie ĉiam estis nebule kaj premaere, ĉar super la altaj muroj troviĝis granda kvanto da kamentuboj, el kiuj eliradis fumo, kiun la malseka aero premadis malsupren kaj kiu volviĝadis en la malvasta ĉirkaŭfermita korto kaj etendadis dikajn grizajn tavolojn en diversaj lokoj de la korto. 

　門を通って彼らは狭くて長く、暗い中庭に入った。そこは高くて古いじめじめした壁に囲まれていて、上方に曇った空がわずかに見えていた。おそらく、ここは常に重苦しく曇っているように思われた。なぜなら、高い壁の上には煙を吐き出しているたくさんの煙突があり、その煙は湿った空気で押し下げられ、狭いとじられた中庭で渦を巻き、中庭のいろんな場所に厚い灰色の層となって伸びているからである。

En la plej malproksima profundo de la korto, kontraŭe de la pordego, super iom putretanta pordo kaj kelke da ŝtupetoj, pendis mallarĝa kaj longa tabuleto, sur kies malpure-blua fundo grandaj flavaj literoj prezentis la sekvantan surskribon: Kudrejo de vira kaj virina tolaĵo, de B. Szwejc. 

　中庭の一番奥に少々腐れかけたドアと数段の階段があり、その上に細長い看板があって、その薄汚れた青地に大きな黄色い文字で「B.シュヴァイクの男女用衣服の縫製所」とあった。

マルタを読む（147）

--- Ĉio ĉi tio ne ŝanĝas mian decidon, fraŭlino Klaro, --- vive interrompis Marta, --- mi ankaŭ, simile al via kuzino, nenion bone povoscias, kaj mi devas iri tien, kie oni malplej postulas. 

　そのことでは私の決意は変わりません、クララさん、マルタは勢いよく遮った。あなたの従兄弟の方に似て私もまた何一つまともにはできません。私は多くを要求されないその場所へいかねばなりません。

--- Kaj malplej donas, --- malĝoje finis Klaro la frazon; --- sendube, --- ŝi parolis plue, --- estas ja pli bone havi ion, ol nenion.  Tial, se vi tion deziras, mi povas konduki vin al sinjorino Szwejc. 

　わずかしか払ってくれませんよ。クララは悲しそうに話を終えた。けれども、彼女は続けた。何もないよりはマシです。だから、あなたがそれを望むのなら、シュヴァイク夫人のところへ案内いたします。

--- Donu al mi nur la precizan adreson, mi iros mem.  Vi ne havas ja multe da libera tempo. 

　正確な住所を教えてください、私一人で行きます。あなたは忙しいでしょう。

--- Ne, mi iros kun vi; mi nur iom malfruiĝos al la tagmanĝo, sed tio ne estas grava; mia patrino ne estos maltrankvila pri mi, ĉar okazas iufoje, ke mi restas en la magazeno pli longe ol ordinare, kiam ni havas urĝan laboron.  Cetere ankaŭ Eminjon mi jam longe ne vidis, ni iru kune. 

　いいえ、私はあなたと一緒に行きます。昼食が少し遅くなるだけですし、それは大したことではありません。仕事が忙しくていつもより長く店にいることは時にあることなので私の母は心配しません。エミーニョにももう長いこと会っていないので一緒に行きます。

Marta per nova manpremo dankis la bonkoran kudristinon, kaj ambaŭ virinoj ekiris en la direkto al la strato Freta.  Dum la vojo Klaro parolis al Marta: 

　マルタは改めてこの親切な縫い子の手をにぎり感謝した。そして二人の女性はフレタ街に向かって歩き始めた。歩きながらクララはマルタに話した。

--- Sinjorino Szwejc estas virino nejuna, kaj la homoj diverse rakontas pri ŝia pasinteco.  Ŝi fondis la kudrejon jam antaŭ dudek jaroj, sed ŝi ne havis grandan sukceson, dum ne ekzistis ankoraŭ maŝinoj por kudrado.  Sed de la tempo, kiam oni komencis kudri per maŝinoj Szwejc riĉiĝis.  Tio eble al iu ŝajnos stranga, kaj tamen tiel estas.  Mi aŭdis, ke sinjorino N., parolante kun fraŭlino Bronislavo, diris, ke Szwejc ekspluatas la kompatindajn laboristinojn, kiuj malmulte povoscias kaj pro granda mizero estas devigataj labori por pago plej bagatela, kiun ili nur povas trovi.  Mi ne komprenas bone, kion tiu vorto signifas, sed ŝajnas al mi, ke se Szwejc faras maljustaĵon al kompatindaj virinoj, tio estas ne sole ŝia kulpo, sed ankaŭ la kulpo de iu alia... 

　シュヴァイク夫人はもう若くはありませんが、彼女の過去についてはいろんな噂があります。彼女は縫製所を20年以上前に開きましたが、大きな成功はせず、その間ずっとミシンは置いていませんでした。しかし、世間でミシンを使い始めた時から、お金持ちになりました。それは奇妙なことのようですが、実際にそうなのです。私は、N夫人がブロニスラーバさんと話しているのを聞きました。シュヴァイク夫人はあまり能力のない気の毒な女性たちをこき使っている、彼女たちはとても貧しいのでやっと見つけたわずかな給料のために働かなければならないから。私にはそれがどういうことなのかよくはわかりませんが、もしシュヴァイクさんが気の毒な女性たちに不正なことをしているとしたら、それはシュヴァイクさんだけの罪ではなく、他の誰かの罪でもあると私には思えます。

マルタを読む（146）

--- Fraŭlino Klaro, --- ŝi ekkriis, --- parolu, parolu pli rapide, mi ĉion konsentos, ĉion en la mondo! mi troviĝas en situacio ekstrema.  Ŝia voĉo dum la parolado estis ne laŭta kaj tremanta, ŝia mano kun preskaŭ konvulsia forto premis la manon de la kudristino. 

　クララさん、彼女は叫んだ。話してください、もっと早く話してください！　私はなんでもします。この世のどんなことでも！　私はひどい状態にあるのです。話している間彼女の声は大きくはなく、震えていた。彼女の手は痙攣しているような力で縫い子の手を握った。

--- Ha, mia Dio! --- ekkriis siavice fraŭlino Klaro, --- kiel bonege do estas, ke tiu penso venis al mi en la kapon, kiam vi troviĝas en tia malagrabla situacio, kaj ankoraŭ kun infano... kun tiu bela anĝeleto, kun kiu vi permesadis al mi de tempo al tempo ludi, kiam mi reportadis la vestojn sur la straton Graniczna.  Kvankam, por diri la veron, efektive... ne enviinda estas la sorto de tiuj virinoj, kiuj laboras ĉe sinjorino Szwejc... 

　ああ、よかった！　クララも叫んだ。あなたがそんなに大変な状況の時に私にこの考えが浮かんだのはなんてよかったことでしょう。しかもあなたにはお子さんもいます。私がグラニッズナ街へ衣服をお届けにあがると、あの可愛い天使とときどき遊ばせていただきました。本当のことを申し上げますと、実際のところシュヴァィク夫人の下で働いている女性たちの運命は羨むべきようなものではありませんが・・・。

--- Kiu do estas tiu sinjorino Szwejc? kie ŝi loĝas? per kio ŝi sin okupas? --- demandis Marta kun febra scivoleco kaj maltrankvileco. 

　そのシュヴァイク夫人というのはどういう方ですか？　どこに住んでいて何をしている方ですか？　マルタは強く知りたくなり不安にもなって尋ねた。

--- Sinjorino Szwejc havas sur la strato Freta kudrejon, en kiu oni pretigas plej diversajn tolaĵojn.  Sed ĝi estas efektive stranga institucio, vasta kaj eĉ tre bonstata, en ĝi laboras ĉirkaŭ dudek virinoj, kaj tie ne troviĝas eĉ unu maŝino.  De pli ol ses jaroj en ĉiuj kudrejoj kaj magazenoj oni kudras nur per maŝinoj, sed Szwejc ne aĉetis eĉ unu maŝinon, per altranĉado ŝi okupas nur sin mem kune kun sia filino kaj por kudrado ŝi akceptas tiajn virinojn, kiuj ne scias kudri per maŝino kaj urĝe bezonas laborenspezon... tial ŝi ankaŭ pagas al ili... estas honto kaj doloro paroli pri tiu pagado... 

　シュヴァイク夫人はフレタ街に縫製所を持っていて、そこで非常に様々な布製品を作らせています。それはまことに奇妙な施設で、広くてとても良い環境の中で２０人ほどの女性が働いていますが、そこには１台のミシンも置いてありません。６年以上前からどこの縫製所でもどこのお店でもミシンだけを使って縫い物をしていますが、シュヴァイクさんは１台のミシンも買わないのです。裁断は彼女自身と娘さんだけでやりますし、縫製にはミシンを使えなくてすぐにでも収入を必要とする女性たちを雇っています。それなのでその人たちに給料を払うのですが、その給料について話すのは恥ずかしく苦痛なほどで・・・。

マルタを読む（145）

--- Ŝi tamen trovis! --- ekkriis Marta kaj ekspiris profunde, kvazaŭ de ŝia brusto defalus ia ĝin premeganta ŝarĝo.  Dum ŝi aŭskultis la historion de la kompatinda nekonata knabino, ŝajnis al ŝi, ke iu rakontas la historion de tiuj kelkaj monatoj, kiujn ŝi mem travivis.  La simileco inter la malgaja sorto de la knabino kaj ŝia propra sorto vekis en ŝi varmegan kunsenton kaj scivolecon.  Klaro tamen silentis dum momento.  Nur post kelka pripenso kaj kvazaŭ post iom da ŝanceliĝado ŝi komencis plue paroli per iom nekuraĝa voĉo. 

　それでも見つかったのですか！　マルタは叫んで、あたかも胸を押さえつけていた重荷が落ちたかのように深く息をした。この可哀そうな見知らぬ女性の話を聞いているうちに、自分自身がこの数ヶ月に経験したことを誰かが話しているように思えたのである。その女性の悲しい運命と自分自身のそれとが似ていることが、彼女の中に熱い共感と好奇心を呼び起こした。クララはしかし少しの間黙っていた。彼女は少し考え込んで、いくらか迷ったかのようにためらいがちな声で話はじめた。

--- Kiam vi eliris el nia magazeno, mi penis kuratingi vin sur la strato... feliĉe ĝi estis la tempo, en kiu mi ĉiutage iras hejmen por du horoj, por manĝi tagmanĝon kaj helpi la patrinon en la ordigo de la kuirejo... poste mi denove revenas por kvin horoj en la magazenon...  Mi elkuris do post vi, por diri al vi, ke se... se vi eble... troviĝas en tia sama situacio, en kia antaŭ du monatoj troviĝis mia kompatinda Eminjo, tiam eble... eble vi konsentus labori tie, kie ŝi nun laboras... 

　貴女が私たちの店を出られた時、私は通りに出て貴女に追いつこうとしました。幸いなことに、私が家に帰る時間でした。昼食を食べに、そして台所の片付けに母親を手伝うために毎日２時間家に帰るのです。その後で５時間働くためにお店に戻ります。私は貴女を追って走りました。もしも、もしもあなたが私の可哀そうなエミーニョが２ヶ月前に置かれていた状況と同じ状況にいるのなら、多分あなたは彼女が今働いているところで働くことに同意されるだろうと・・・。

La nekuraĝeco, kun kiu ĉi tiuj vortoj estis eldiritaj, montris jam antaŭe, ke la propono, kiun ili enhavis, ne estis treege brilanta.  Sed Marta rapide kaj kvazaŭ vekite el longa dormo kaptis la manon de la kudristino. 

　この言葉のためらいがちな様子はこの提案がとても素晴らしいものではないことを示していた。しかしマルタは長い眠りから覚めたように、この縫い子の手を素早く握った。

マルタを読む（144）

--- Jes, iele tiel fariĝis, ke, kvankam ŝi estis bone edukita kaj bela, ŝi ne edziniĝis.  Ŝia patro perdis sian oficon, kaj de afliktiĝo li malsaniĝis, ĝis nun ankoraŭ li kuŝas en la lito, la kompatindulo, nek vivanta, nek mortinta.  Ŝia patrino ankaŭ estas malsanema kaj, por diri la veron, virino kapricema kaj malpacema; ŝi havas ĉe si ankoraŭ pli junan filinon kaj filon, kun kiuj ŝi ne havas kion fari, ĉar por la lernado oni ĉie devas pagi, kaj dume hejme regas mizero, malsato, ne parolante jam pri...  Eminjon la onklino komence pelis al laborado tuj kiam ili malriĉiĝis, sed krom tio, ke la knabino, eldorlotita per baloj kaj belaj vestoj, ne havis grandan deziron labori, montriĝis ankaŭ, ke tiu granda edukiteco, kiun la onklino al ŝi donis, havigis al ŝi nek kapon, nek manojn.  Ŝi volis esti instruistino, sed ho ve! iom tinti sur fortepiano ŝi povas kaj france ŝi eĉ parolas ne malbone, sed kiam ŝi volis komenci instrui, ŝi tute ne taŭgis... neniu ŝin volis preni... ŝi ricevis iel du lecionojn po dudek spesdekoj por horo, sed eĉ tiujn ŝi baldaŭ ial perdis...  Cetere ŝi nenion bone povoscias... kien ajn ŝi venadis, por peti laboron, oni ŝin foririgadis kun nenio; kaj dume hejme la patrino ŝin insultas, ke ŝi ne volas labori, la malsana patro dolorĝemas en la lito, la frato petolas sur la stratoj kaj eble baldaŭ fariĝos ŝtelisto, la fratino kaŭze de enuo kaj de malboneco malpacas kun la tuta familio, ili ne havas, kion manĝi, ili ne havas, per kio hejti la fornon...  Eminjo havas bonan koron, tial ŝi terure afliktiĝis, ŝi malgrasiĝis, ni pensis, ke ŝi ricevos ftizon...  Fine antaŭ du monatoj ŝi trovis laborenspezon... 

　ええ、そうなんです。彼女は教養を身につけた美しい人なのにどういうわけか結婚はしませんでした。彼女の父親は失業して、その悲しみで病気になり、今もまだ臥せっています。可哀そうなお方です。生きてもいず、死んでもいず。彼女の母親も病気がちで、実のところ気まぐれで気難しく、エミーニョの下に弟と妹もいるのですが、もうどうしたらいいのかもわからないのです。その子たちの教育にはお金がかかりますし、家の中は惨めさとひもじさでもうそんなことは言っていられなくて・・・。叔母さまは、貧乏になると初めはすぐにエミーニョに仕事をさせました。しかし、舞踏会やら綺麗な着物やらで甘やかされた女の子は働きたくなかっただけでなく、叔母さんが彼女に与えた大層な教養というものが彼女に頭も手ももたらしていなかったことがわかったのです。彼女は教師になろうとしましたが、おお、なんということでしょう。彼女は幾らかはピアノが弾けますし、フランス語だって下手ではありません。しかし彼女が教えはじめると、全く適任ではありませんでした。誰も彼女を雇おうとはしませんでした。彼女は、１時間あたり200スペーソでなんとか２つの教科を引き受けましたが、それさえもじきに失ってしまいました。他には彼女は何もまともにはできませんでした。彼女が仕事を求めてどこへ行っても、何もできずに追い払われるのでした。一方、家では母親が彼女が仕事をしようとしないと罵りますし、病気の父親はベッドで苦しそうにうめいていますし、弟は外で悪さをしていて、おそらく泥棒になるのも時間の問題でしょう。妹もすることもなく、性格も悪くて家中のみんなと喧嘩しています。あの人たちには食べるものもなく、火を焚くものもありません。エミーニョは心の優しい人ですからひどく苦しんでいます。彼女は痩せてしまいました。肺病になりはしないかと心配です・・・。それでも２ヶ月前に、彼女は賃仕事を見つけました。

マルタを読む（143）

--- Kaj ĉu vi longe lernis? --- demandis Marta, kiu kun ĉiam pli granda intereso aŭskultis la senartifikan rakontadon de la kudristino.

　 長くかかりましたか？　縫い子の誠実な話にますます興味を持ってきたマルタは尋ねた。

--- Ho, mi lernis ne malpli ol tri jarojn, kaj eĉ poste mi ankoraŭ ne povis tuj laborenspezi, sed tutan jaron mi laboris en magazeno senpage, por nur lertiĝi en la altranĉado, en la kudrado per maŝino, kaj por ellabori al mi bonan guston.  Sed dank'al tio nun mi estas jam tiel kompetenta, ke mi povus mem fondi kudrejon aŭ magazenon, se mi havus monon, ĉar por tio oni bezonas almenaŭ iom da mono... sed antaŭ tri jaroj nia patro mortis, krom mi restis ĉe la patrino du miaj pli junaj fratoj, el kiuj unu lernoservas ĉe lignaĵisto, kaj la dua vizitas lernejon... por la lernado de ambaŭ estas necese pagi, kaj ankaŭ al la patrino, kiu estas jam nejuna virino, estas necese havigi ian negrandan komforton…

　ええ、３年以上学びました。それでもまだ仕事でお金を得ることはできませんでした。裁断とミシンによる縫製とに習熟するために、そして、より良い感性を身につけるために、お店で丸一年の間無報酬で働きました。でもそのおかげで、もしお金があったら自分で縫製所かお店を持てるほどになりました。そのためには幾らかのお金が必要ですものね。だけど３年前に父が亡くなって、母の元にわたし以外に二人の弟が残されました。そのうちの一人は木工職人の徒弟奉公をしており、もう一人はまだ学校に通っています。二人の学習にはお金がかかりますし、もう若くはない母にもささやかな心地よさが必要ですから・・・。

--- Kaj vi sola laboras por ĉio ĉi tio? 

　それら全てのためにあなたが一人で働いているのですか？

--- Preskaŭ sola, ĉar post la patro restis al ni nur malgranda dometo sur la strato Solna, kaj en tiu dometo ni loĝas... almenaŭ por loĝejo ni ne bezonas pagi... cetere sinjorino N. pagas al mi bone, kaj per tio, kion mi ricevas de ŝi, ni iel aranĝas nian vivon, ke ni ekzistu kaj ke ni pretigu estontecon por la fratoj. 

　ほとんど一人です。父の後にソルナ通りにほんの小さな家が残っていて私たちはそこに住んでいるので、少なくとも住まいにはお金がかかりません。それに、N夫人はわたしにとても良く給金を払ってくださいますので、いただくお金で私たちが日々の糧を得て、弟たちの将来の準備をすることができています。

--- Mia Dio! --- ekkriis Marta, --- kiel feliĉa vi estas! 

　素晴らしい！　マルタは叫んだ。なんてあなたは幸せなんでしょう！

--- Jes, --- respondis Klaro, --- estas vero, ke ĝi ne estas tre gaja vivo, kiam oni sidas la tutajn tagojn ĉe laboro kaj nur en dimanĉo aŭ en festo oni eliras en la mondon de Dio; sed kiam mi ekpensas, ke mia laborado donas rimedojn por la vivo al mia patrino kaj garantias ian tolereblan estontecon al miaj fratoj, mi sentas min tre feliĉa kaj mi tre kompatas tiujn, kiuj, kiel diradis mia patro, havas nek kapon, nek manojn.  Ho, kiom da aflikto mi havis pri tiu Eminjo, kiom multe mi ploris pro ŝi... 

　ええ、クララは答えた。実際のところ、一日中仕事場に座っていて、日曜日や祭日の日にだけこの神の世界に出ていくというのはとても楽しい生活とは言えませんが、私が働いて母の生活の手段を得ることができ、弟たちにそれなりの将来を保証できると考えると、私は自分がとても幸せだと感じますし、父が言っていたように知識も技術もない人を気の毒に思います。ああ、あのエミーニョのことをどんなに心配したことか、彼女のためにどれほど泣いたことか・・・。

--- Ĉu ŝi ne edziniĝis? demandis Marta. 

　彼女は結婚しなかったのですか？　マルタは訊ねた。

マルタを読む（142）

--- Tio estas mia kuzino, malpli juna ol mi per kelke da jaroj.  Mia patrino kaj ŝia patrino estis fratinoj, sed kiel ofte okazas, iliaj sortoj estis ne egalaj.  Ŝia patrino edziniĝis kun oficisto, mia edziniĝis kun metiisto.  Kiam ni ambaŭ fariĝis pli aĝaj, Eminjo estis fraŭlino kaj mi estis simpla knabino.  Krom tio ŝi estis bela kaj min variolo tute malbeligis, kiam mi havis ankoraŭ la aĝon de dekdu jaroj.  Tial la onklino konstante paroladis: al Eminjo mi donos bonan edukon kaj poste mi ŝin bone edzinigos...  Komence ŝi tenis por ŝi guvernantinon, poste ŝi sendis ŝin en ian malgrandan edukejon.  Mia patrino komence estis tre afliktita, ke la variolo min tiel terure malbeligis, sed la patro ne tre estis afliktita.  --- Kio do grava, --- li diradis, --- ŝi estos malbela, ŝi ne edziniĝos! granda malfeliĉo! ĉu malmulte da viroj ne edziĝas, kaj tamen ili vivas en la mondo kaj ne estas al ili tre malbone! ---  Mia patrino respondadis: --- viro estas alia afero! se, Dio gardu, io okazos kun ni, tiam Klaro, ne edziniĝinte, mortos de malsato!  Sed la patro, anstataŭ afliktiĝi kiel la patrino, ofte ridadis kaj koleradis.  ---  Ho vi, virinaĉoj, virinaĉoj! --- li diradis, --- laŭ via cerbo, se oni nur ne edziniĝas, oni tuj mortas de malsato!  Ĉu la knabino ne havas manojn?  Kaj vi devas scii, ke li mem estis ĉarpentisto kaj li amis fanfaroni per sia forto.  Li ofte diradis: --- La manoj, mia sinjoro, tio estas la ĉefa afero!  Kapon Dio al unu homo donas, al alia ne donas, sed manojn ĉiu havas!  Mi havis la aĝon de dektri jaroj, kiam la gepatroj komencis sendadi min en kudrejon, por lerni; kompreneble ili pagis por mi kaj pagis multe, sed dank'al Dio mi efektive lernis ĉion, kio estas necesa…

　それは私よりもいくつか若い従姉妹です。私の母と彼女の母親が姉妹なんです。でも、よくあるように２人の運命は同じではありませんでした。彼女の母親は役人と結婚し、私の母は職人と一緒になりました。私たちが成長したときには、エミーニョはお嬢さんになり、私は単なる少女でした。それだけでなく彼女は美しく、私は12歳の時に天然痘に罹ってとても醜くなってしまいました。それなので叔母はいつも言っていました。エミーニョには良い教育を受けさせ良い結婚をさせてやるのだと。初めは彼女のために家庭教師を雇い、のちには彼女をある小さな学校に入れました。私の母は初めは天然痘が私をこんなにひどく醜くしたことをひどく悲しんでいましたが、父はそれほどには悲しんでいませんでした。何が重要なのか！　彼は言っていました、この子は醜いから嫁にはいけないだろう、とても不幸なことだ、結婚しない男は少ないだろうか？　しかし彼らもこの世で生きているし、それも彼らにとって悪いものでもない。母は答えました。男の人は別ですよ！　もし、私たちに何かあれば、クララは結婚していないがために飢え死にしてしまうかもしれません！　だけど父は母のように悲しむ代わりにしばしば笑ったり怒ったりしていました。おお、お前たち女というやつは⎯彼はいつも言いました。お前たちによれば、結婚しないだけですぐに飢え死にするんだ。女の子には手がないのか？　父親が大工だってこと、そして自分の腕を自慢しているってことが分からないのか？　彼はしばしば言いました。腕ですよ、旦那様、それこそが一番ですよ。頭というものは、神がある人には授け、他の人には授けないものですが、誰でも腕は持っています。私が13歳の時に両親が私を仕立て屋に送って針仕事を学ばせました。もちろん、費用もずいぶんかかりましたが、そのおかげで私は必要なことの全てを実際に学びました。

マルタを読む（141）

--- Mi aŭdis pri la morto de sinjoro Swicki kaj tuj mi diris al mi en la pensoj: ha, kiamaniere la sinjorino helpos al si en la mondo... kaj ankoraŭ kun infano!  Mi tre ĝojiĝis, kiam mi vidis vin venanta en nian magazenon kaj mi pensis, ke vi laboros kune kun ni.  Tio estus tre bona, ĉar sinjorino N. estas bona kaj pagas sufiĉe bone... nur fraŭlino Bronislavo estas iom kaprica kaj iufoje faras grimacojn, sed se oni estas malriĉa, oni ja devas iufoje ion toleri... se oni nur havas laboron.  Tial estis al mi malagrable, tre malagrable, kiam mi aŭdis, ke sinjorino N. rifuzas al vi laboron...  Mi tuj rememoris mian kompatindan Eminjon...  --- La lastajn vortojn la kudristino elparolis malpli laŭte kaj kvazaŭ al si mem, sed Martan ili frapis pli ol ĉiuj antaŭe aŭditaj.

　私はスィツカさんが亡くなられたと聞いて、すぐに心の中で思いました。ああ、奥様はどうやってこの世で暮らしていくのだろう、しかも小さなお子さんまでいて！　あなたが私たちのお店に来られた時私はとても嬉しく思いました。そしてあなたが私たちと一緒に働くと思いました。N夫人は良い方で、給料も十分に払っていただけますのでそれがいいと思うのです。ただ、ブロニスラーバさんだけは少々気まぐれで、しかめ面をすることもありますが、貧しいものが仕事を持つには、時には何かを我慢しないといけません。ですから、N夫人があなたを雇うのを拒否するのを聞いた時はとてもとても残念でした。私はすぐに可哀想なエミーニョのことを思い出しました。最後の言葉をこの縫い子は声を落として、あたかも自分自身に言うように言った。しかしそれらの言葉は、それまでのすべての言葉よりもマルタを打ったのだった。

--- Kiu do ŝi estas, tiu kompatinda Eminjo? --- demandis la juna vidvino.

　その可哀想なエミーニョさんというのはどなたですの？　若い未亡人は訊ねた。

マルタを読む（140）

Subite Marta ektremis, ŝi sentis, ke iu facile tuŝis ŝian brakon.

　突然マルタは身震いした。誰かが彼女の手に軽く触れるのを感じたのだ。

--- Ĉu vi permesos, sinjorino, ke mi rememorigu al vi mian konatecon? --- eksonis post ŝi milda, eĉ iom nekuraĝa virina voĉo.

　すみません、あなた、私を覚えておいでですか？　後ろで女性の優しい、少し遠慮がちな声がした。

Marta returnis sin kaj ekvidis tiun saman virinon, kiu en la momento de ŝia eniro en la laborejon de la magazeno levis la kapon de super la maŝino kaj faris al ŝi ĝentilan saluton, poste ĉesis kudri kaj atente aŭskultis la interparoladon, kiu estis decidonta pri ŝia sorto.  Tio estis persono ne bela kaj tute ne bonstatura, tamen sufiĉe gracia, kiel preskaŭ ĉiu Varsovianino, tre bonorde vestita, kun esprimo de prudento kaj boneco sur la varioldifektita vizaĝo.

　マルタは振り返って、あの店の仕事場に入った時に、ミシンから顔を上げて自分に丁寧にお辞儀をした、そして仕事の手を止めてマルタの運命を決める会話を注意深く聞いていたあの女性を見た。それは美しくもなくスタイルの良い女性でもなかったが、しかしほとんど全てのワルシャワ女性がそうであるようにとても優雅で着物を上手に着こなして、痘痕のある顔に分別と親切さを浮かべていた。

--- Vi eble ne rekonas min, --- diris la fraŭlino, marŝante flanke de Marta, --- mi estas Klaro, mi laboras en la magazeno de sinjorino N. preskaŭ jam kvin jarojn, mi kudradis iam vestojn por vi kaj mi portadis ilin al vi sur la straton Graniczna.

　あなた、多分私を覚えていないでしょうね、マルタと並んで歩きながらその女性は言った。私はクララです。N夫人の店でもう５年近く働いております。かつて私はあなたの服を縫い、グラニッズナ街のあなたの家に届けておりました。

Marta rigardis la apud ŝi irantan virinon per nebulitaj okuloj.

　マルタは自分の横を歩いている女性をぼんやりした目で見つめた。

--- Efektive, mi rememoras, --- ŝi eldiris post momento kun kelka malfacileco.

　確かに、私は覚えていますわ。少し経って彼女はやっと言った。

--- Mi petas pardonon, ke mi estas tiel aroganta kaj mi atakas vin sur la strato, --- diris plue Klaro, --- sed vi estis iam por mi tiel ĝentila kaj bona... vi havis tiel belan malgrandan filineton... ĉu via filineto…

　こんなに不躾に道の上で話しかけたことをお詫びします。クララは話し続けた。でもあの頃あなたは私にとても優しく良くしてくださいました。可愛い小さなお嬢さんがいましたね、あのお嬢さんは・・・。

Ŝi hezitis kun la finado de la demando, sed Marta divenis ŝian penson.

　彼女はその質問を終える時に躊躇った。しかしマルタは彼女の考えを察した。

--- Mia infano vivas, --- ŝi diris.

　私の子供は元気ですよ、彼女は言った。

La lasta vorto elglitis el ŝia buŝo verŝajne malgraŭvole, ĉar rapide kaj neklare, sed en ĝi eksonis tia maldolĉeco, kia ĝis nun neniam estis en ŝia voĉo.  Klaro silentis momenton, kvazaŭ meditante, poste ŝi diris:

　最後の言葉は彼女の口から無理に滑り出したようだった。素早くそして不明瞭に出された言葉だったが、その中にはそれまでの彼女の声には決してなかった苦さがあった。クララは少し黙った後に言った。

マルタを読む（139）

Kun granda malfacileco ŝi streĉis sian cerbon, por povi pensi, kaj rememorigis al si la pasintecon, komencante de la momento, kiam en la salono de la informa oficejo ŝi sidiĝis al la fortepiano, por malfeliĉe ekludi la malfeliĉan Priere d'une vierge, ĝis tiu lasta momento, kiam, starante en la laborejo de la riĉa magazeno, ŝi la faratajn al ŝi demandojn devis respondadi per: mi ne povoscias!…

　大変な努力でマルタは考えるために頭を集中させ、今までのことを思い返した。紹介所でピアノの前に座ってあの不幸な｢乙女の祈り｣を弾き始めた時から贅沢なお店の仕事場に立っていた最後の時まで、彼女に向けられた質問に次の言葉で答えざるを得なかった。私には何もできない！

--- Ĉiam tio sama! --- ŝi ripetis en siaj pensoj, --- iom de ĉio, nenion fundamente kaj ĝis la fundo... ĉion por ornamo aŭ por bagatelaj oportunaĵetoj de la vivo, nenion por utileco…

　いつも同じだ！　彼女は頭の中で繰り返した。どんなことも少しできるだけで基礎的には、そして深くは何も知らない。生活を飾ったり、ほんの少し便利にするようなことは何もない、役に立つことは何もできない。

Tiuj ĉi nemultaj vortoj, kiujn ŝi elpremis el sia cerbo, kiun kvazaŭ per reto ĉirkaŭvolvis la sola penso "mi ne povoscias", lacigis ŝin.  En tiu tago, elirante el sia domo, ŝi estis tiel zorgoplena, tiel okupita, preskaŭ flamigita de la nova plano, kiu venis al ŝi en la kapon, ke ŝi tute ne pensis pri manĝo.  Rigardante Janjon, kiu trinkis sian kutiman matenan glason da lakto, ŝi sentis eĉ ian abomenon kontraŭ manĝado.  La ĉiam turmentata kaj vundata flanko morala silentigis la flankon fizikan.  Ŝiaj piedoj ŝanceliĝis, ŝia koro frapis forte kaj kun granda rapideco, kvankam ŝi iris malrapide.  Nun en ŝia kapo baraktis nova demando, kiu komence konsistis nur el la mallonga vorto: kial?  Post momento al tiu ĉi vorto komencis alkreskadi aliaj vortoj, komence senordaj, poste ordiĝantaj en formo de ia logika fadeno da pensoj.  --- Kial... estas tiel? --- demandis sin mem la juna virino, ---  kial la homoj postulas de mi tion, kion neniu al mi donis?  Kial neniu donis al mi tion, kion la homoj hodiaŭ postulas de mi?

　「私には何もできない」というただ一つの考えがあたかも網のように包み込んでしまった自分の頭の中から彼女が絞り出したこれらのいくつかの言葉が、自らを疲れさせてしまった。この日、自分の家から出て、彼女は新しく思いついた計画に夢中になっていてほとんど燃え上がるほどだったので食事については全く考えていなかった。いつものようにコップ一杯の朝のミルクを飲んでいるヤーニョを見て、彼女は食事に対してある種の嫌悪すら感じたのだった。常に苦しめられ傷つけられていた精神的な側面が肉体的な側面を黙らせた。ゆっくり歩いていたにも関わらず、彼女の足はふらつき、彼女の心臓は強く、そして非常な速さで打っていた。今、彼女の頭の中では新しい疑問が生まれようとしていた。それは、初めはただ「なぜ？」という短い言葉であった。少し経って、この言葉に他の言葉が成長し始めた。初めはバラバラだったが、ついには論理的な思考の糸の形に整理されてきた。なぜ・・・そうなのか？　この若い女性は自らに問うた。なぜ人は私に誰も与えてくれなかったものを要求するのだろうか？　今人々が私に要求しているものを誰も私に与えてくれなかったのはなぜなのか？

マルタを読む（138）

Elirinte el la magazeno, Marta direktiĝis ne al sia loĝejo, sed en tute alian flankon. El la esprimo de ŝia vizaĝo oni povus vidi, ke ŝi iras sen celo, ŝiaj manoj estis kaŝitaj en la manikoj de la supervesto kaj forte kunigitaj inter si. Marta ĉiam sentis senkonscian, sed fortan deziregon levi supren la kunigitajn manojn kaj kunpremi per ili la kapon, kiu flamis kaj estis tre peza. En tiu kapo estis nur unu penso, kiu ripetiĝadis kun obstina senĉeseco kaj eksterordinara rapideco: mi ne povoscias! Tiu penso ripetiĝadis kvazaŭ miloj da fulmoj, kvazaŭ miloj da ponardoj, kiuj traflugadis la cerbon, pikadis la tempiojn kaj faladis per siaj pintoj sur la fundon de la brusto. Post kelke da minutoj Marta diris al si: ĉiam kaj ĉie tio sama…
　店から出てマルタは自分の住居ではなく、全く違った方向に向かった。彼女の表情からは彼女が目的もなしに歩いていることが見てとれた。彼女の両手は外套の袖の中に隠されて強く結び合わされていた。マルタは、結び合わされたその手を上に上げて燃えるようでそしてとても重い自分の頭を押さえつけたいという無意識だが強い気持ちを感じていた。その頭の中にはただ一つの考えがあった。私には何もできない！というその考えは執拗に止まることなくそして恐ろしく早く繰り返されていた。その考えはまるで脳の中を突き抜けていく千の稲妻のように、千の短剣のように繰り返され、その切っ先でこめかみを刺し、胸の奥底に落ちてくるのだった。

Dum momento ŝi denove pensis pri nenio, aŭ, pli vere, ŝi jam senkonscie, sed senĉese ripetadis en siaj pensoj: mi ne povoscias!
　少しの間、彼女はまた何も考えていなかった。あるいは、より正しくは、無意識に、そして絶え間なく、自分の考えの中で繰り返していた：私には何もできない！

Subite ŝi faris al si la demandon:
　突然、彼女は自分自身に問うた。

--- Kio ĝi estas, kio akompanas min ĉiam kaj ĉie, elpuŝas min el ĉie?…
　一体何だろう、いつでもどこへでも私について来て全ての場所から私を追い出してしまうのは何なのだろう？

Ŝi frotis la frunton per la mano kaj respondis al si mem:
　彼女は手で額をこすって自分自身に答えた。

--- Ĉiam kaj ĉie mi mem iras kun mi kaj mi mem elpuŝas min el ĉie…
　いつでもそしてどこへでも私は私自身について行って、全ての場所で私自身が私を追い出すのだ。

マルタを読む（137）

--- Vere... ŝi komencis post momento, balbutante kaj iom konfuzite, --- mi estas vere tre afliktita... mi bezonis personon, kiu estus kapabla precipe por altranĉado... cetere ankaŭ por kudrado, sed per maŝino... ĉe ni oni ne kudras alie ol per maŝino.
　本当に、少し間を置いて彼女は吃りながら、そして少し困惑しながら話し始めた。本当に困りますわね、私は特に裁断のできる人を必要としています、他には縫い物のできる人ですが、ミシンを使ってですね。私どものところではミシン以外の縫い物はやっていませんの。

Kaj denove inter la virinoj, kiuj staris apud la tablo, regis momenta silento. La lipoj de Marta iom tremis, sur ŝia vizaĝo flamanta ruĝo alternis kun paleco．
　そして机の横に立っている女性たちの間に再び短い沈黙が支配した。マルタの唇が少し震え、彼女の表情には燃えるような赤と青白さが交互に現れた。

--- Sinjorino, --- ŝi diris, levante la okulojn al la mastrino de la magazeno, --- ĉu mi ne povus lerni... mi laborus dume senpage... nur ke mi povu ellerni…
　貴女、彼女は店の女主人に目をあげながら言った。私は学ぶことはできないでしょうか、その間は無休で働きます。ただ、学ぶことができるように・・・

Tio ne estas ebla! --- ekkriis fraŭlino Bronislavo per iom akra tono.
　それはできません！　ブロニスラーバが少し鋭い調子で言った。

--- Tio estas afero malfacila, --- interrompis la mastrino, kaj pli ĝentile ol ŝia helpantino ŝi parolis plue: --- Ni pretigas diversajn vestojn plejparte laŭmende kaj el ŝtofoj multekostaj, kiuj ne povas servi por lernado kaj ekzerciĝado... la laborojn ni devas plenumi rapide, ĉar jam sen tio* pro manko de perfekte instruitaj laboristinoj ni sentas iom nesufiĉecon de la nombro da manoj kaj ni malfruiĝas... kaj tio alportas al ni malprofiton kaj malagrablaĵojn. Tial ni povas akcepti nur tiajn laboristinojn, kiuj estas jam sufiĉe preparitaj... Mi tre bedaŭras, kredu al mi sinjorino, ke mi tre bedaŭras, ke mi ne povas plenumi vian deziron…
　　　*sen tio: そのこと（学習者がいること）なしに
　それは難しいことです。女主人がさえぎり、助手よりもより丁寧に話を続けた。私たちはさまざまな服を注文に従って、高価な布を使って作っていますので、それを学習や練習に使うことはできないのです。私たちは仕事を素早く仕上げなければなりません。なぜならただでさえ完璧にできる人が不足しているために、手が足りなくて仕事が遅れているのです。それが不利益と不愉快な結果をもたらしております。それなので、私たちは十分に熟練した人だけを雇うことができるのです。とっても残念です。わかってください、あなたの願いを聞くことができなくてとても残念なのです。

Ne pli frue ol tiam, kiam la mastrino de la magazeno finis tiujn vortojn, la maŝino, kiu eksilentis ĉe la komenco de la interparolado, ekbruis denove. La virino, kiu estis klinita super ĝi, havis larmojn en la okuloj.
　女主人がこれらの言葉を言い終えないうちに、この会話の初まりに静かになっていたミシンが再び音を立て始めた。そのミシンを扱っている女性の目に涙が浮かんでいた。

マルタを読む（136）

--- Certe, --- ŝi diris, --- se sinjorino nur scias altranĉadon... Ĉi tiuj vortoj estis eldiritaj per tono de demando. En tiu sama momento unu el la maŝinoj silentiĝis kaj la juna virino, kiu sidis ĉe ĝi, levis la kapon kaj komencis aŭskulti la interparoladon kun videbla atento.
　そうですね、彼女は言った。ご婦人が裁断ができさえすれば・・・。この言葉は質問するような口調で話された。

La tri personoj, kiuj staris apud la granda tablo en la mezo de la salono, silentis dum momento. La mastrino de la magazeno kaj ŝia helpistino rigardis Martan kun demanda vizaĝesprimo; Marta rigardis la tajlorajn tabelojn, kiuj kuŝis sur la tablo kaj de supre ĝis malsupre estis desegnekovritaj de nigraj linioj, punktoj, serpentaĵoj, kiuj, kurante laŭlonge kaj laŭlarĝe de la folio, kruciĝante, kuniĝante kaj disiĝante, havante la formon de la plej diversaj geometriaj figuraĵoj, prezentis por nekompetenta okulo ĥaoson tute nesolveblan.
　部屋の中央にある大きな机の傍に立っていた３人は少しの間黙っていた。店の女主人とリーダーの女性は問うようにマルタをみつめた。マルタは机の上の仕立て図表を眺めていた。それらは上から下まで黒い線や点々や曲がりくねった線が紙いっぱいに描かれ、互いに交叉し、一緒になりあるいは離れて非常に様々な幾何学的模様を作って、慣れない者には全く解き明かせない混乱を見せていた。

La palpebroj de Marta leviĝis malrapide kaj malfacile.
　マルタの瞼はゆっくりと重たげにあがった。

--- Mi ne povas, --- ŝi diris, --- ŝajnigi min kompetenta en afero, en kiu mi posedas nenian kompetentecon; tio estus 　　　　malhonestaĵo de mia flanko kaj cetere ĝi nenion utilus. Altranĉadon mi iom scias, sed tre malmulte, nur tiom, ke mi povus altranĉi kolumon, eble eĉ ĉemizon... sed vestojn, supervestojn kaj eĉ iom pli elegantan tolaĵon mi altranĉi ne povus...
　私にはできません、彼女は言った。私が全く能力を持っていないことでできるように見せかけるのは不正直ですし、役に立ちません。裁断について、私はほんの少しだけ知っておりますが、カラーや、多分シャツくらいは裁てますが、服や外套、もっと格調の高い製品を裁断することはできません。

La mastrino de la magazeno silentis, sed sur la lipoj de fraŭlino Bronislavo aperis iom nekontenta rideto…
　店の女主人は黙っていたが、ブロニスラーバの唇には不満の笑いが見えていた。　

--- Strange! --- ŝi diris, turnante sin al la mastrino, --- multe da personoj deziras okupiĝi per kudrado, kaj tamen estas tiel malfacile trovi iun, kiu bone scius altranĉadon. Ĝi estas ja la fundamento de la tuta laborado.
　おかしなこと！　彼女は女主人に向きながら言った。たくさんの人が針仕事をしたいと望むのに、裁断のできる人を探すのはとても難しい。裁断はこの仕事全部の基礎なんですよ。

Ĉe tiuj vortoj la kompetenta kaj sendube alte pagata kudristino turnis sin al Marta:
　そう言って、この能力のある、そして疑いなく高給を得ている仕立士は丸太に向かった。

--- Kaj koncerne la kudradon mem? --- ŝi diris per denove demanda tono.
　では針仕事自体については？　彼女は再び尋ねるように言った。

-- Kudri mi scias sufiĉe bone, --- respondis Marta.
　針仕事は十分に良くできます。マルタは答えた。

--- Per la maŝino, kompreneble?
　もちろんミシンですね。

--- Ne, sinjorino, per maŝino mi neniam kudris.
　いいえ、あなた、私はミシンを使ったことはありません。

Fraŭlino Bronislavo faris rigidan mienon, kunmetis la manojn sur la brusto kaj staris silente. La mastrino de la magazeno ankaŭ aspektis en tiu momento iom pli rigida kaj pli malvarma ol antaŭe.
 　ブロニスラーバ嬢はこわばった顔になって胸の上で手を組み、黙って立っていた。店の女主人もまたその時にはそれまでよりもこわばった冷たい顔に見えた。

マルタを読む（135）

La laborejo, kiu estis apud la magazeno, konsistis el sufiĉe granda ĉambro, en kiu ĉe tablo, kiu staris sub la fenestroj kaj estis ĵetkovrita de multe da rubandoj, puntoj, plumoj, floroj kaj pecoj da ŝtofo, sidis tri junaj virinoj, preparante ĉapelojn, kapornamojn kaj vestornamojn, postulantajn delikatan prilaboradon. En la profundo de la salono oni aŭdis bruon de du kudromaŝinoj, super kiuj estis klinitaj ankaŭ du virinaj figuroj, kaj en la mezo staris tablo, kiu estis tute kovrita de tajloraj tabeloj kaj de grandaj pecoj da drapoj, toloj, batistoj, muslinoj, inter kiuj brilis ŝtalaj tondiloj, kretoj kaj krajonoj en plumbaj ingoj. Ĉiuj virinoj, kiuj estis en la laborejo, estis diligente okupitaj je siaj laboroj, nur unu el ili ĉe la eniro de Marta levis la kapon de super la maŝino; ŝi ekrigardis la enirantan kaj, renkontiĝinte kun ŝia rigardo, faris al ŝi ĝentilan saluton.
　店の近くにある仕事場は広い部屋で、窓の下の机は大量のリボンやレース、羽毛、花、布切れで覆われていて、三人の若い女性たちが座って、帽子や髪飾り、衣服の飾りなど繊細な作業に取り組んでいた。部屋の奥には２台のミシンの音が響いており、それを操作する二人の女性の姿があった。そして、中央にも仕立て用の図表とラシャや布、麻布、モスリンなどで覆われている机があり、その間に鋼鉄のハサミと鉛の鞘に入った鉛筆が光っていた。仕事場のすべての女性たちが熱心に働いていた。マルタが部屋に入った時、ただ一人の女性が機械から頭を上げて、入ってきた人を見た。そして互いの視線があうと、とても丁寧な挨拶をした。

La mastrino de la magazeno montris al Marta seĝon ĉe unu el la tabloj, poste ŝi turnis sin al juna fraŭlino, kiu en tiu momento estis alaranĝanta multekostan plumon de struto al velura ĉapelo:
　店の女主人はマルタに一つの机のそばの椅子をすすめた。その後で、ちょうどその時にビロードの帽子に高価なダチョウの羽を取り付けていた若い女性に向かった。

--- Fraŭlino Bronislavo! --- ŝi diris, --- ĉi tiu sinjorino deziras labori ĉe ni. Ŝajnas al mi, ke la cirkonstancoj aranĝiĝas feliĉe. Ĝuste hieraŭ ni parolis kun vi, ke ankoraŭ unu paro da manoj estus por ni tre utila.
　ブロニスラーバさん、彼女は言った。このご婦人は私たちのところで働きたいと言っています。ちょうどいいと思いますよ。あと一人の手があればとても助かると話したのは昨日でしたね。

La fraŭlino, al kiu tiuj vortoj estis diritaj kaj kiu videble okupis la unuan lokon inter la laborantinoj de la magazeno, leviĝis kaj alproksimiĝis al la tablo.
　そのように話しかけられた、この店で働く女性たちのリーダーであろうその女性は立ち上がって机に近づいてきた。

--- Jes, sinjorino, --- ŝi diris, --- depost la foriro de fraŭlino Leontino unu el la maŝinoj restas sen funkciado. Fraŭlino Klaro kaj fraŭlino Kristino ne povas plenumi la tutan kudradon, kiu estas necesa. Mi ankaŭ neniel povas altranĉi tiom, kiom estas necese, ĉar mi devas gvidi la ellaboradon de la ĉapeloj. La laboro malfruiĝas, la mendoj ne estas plenumataj ĝustatempe.
　はい、奥様、彼女は言った。レオンティーノさんがやめてしまってミシンの一台が動かないままになっています。クララさんとクリスティーノさんでは必要な縫製の全部はできません。私もまた帽子の仕上げを指導しなければなりませんので必要なだけの裁断ができません。仕事が遅れて注文が期限内にできていません。

--- Vi estas tute prava, respondis la mastrino post kelka pripenso, --- mi pensis jam mem pri tio. Kaj, ĉar sinjorino Swicka venis ĉi tien kun deziro labori ĉe ni, tial ŝajnas al mi, ke nenio malhelpas, ke mi povu plenumi la deziron de persono, kiu en alia tempo estis afabla por ni.
　全くその通りですね、少し考えて、女主人は言った。私自身そのことについて考えていました。スィツカさんがここに仕事を求めていらっしゃったので、かつて私たちによくしてくださった方のお頼みに応えるのに何の障害もないように思えます。

Fraŭlino Bronislavo ĝentile salutis.
　ブロニスラーバは丁寧に礼をした。