Kişinin mutluluğunu dileyen bir kalbe götürür.

Aşağıdakiler, bu haftaki haftalık Shincho sayısını başarılı bir sonuca götüren Yoshiko Sakurai'nin seri sütunundan.
Bu makale aynı zamanda Saicho'nun tanımladığı şekliyle ulusal bir hazine olduğunu da kanıtlıyor.
Sadece Japonya halkı için değil, aynı zamanda dünya çapında insanlar için okunması gereken bir kitaptır.
Yeni Yıl Okuması: "İmparatorun Ulusal Tarihi
Aşağıdaki, önceki bölümün devamıdır.
Mutluluk İçin Bir Kalp
Tsuneyasu Takeda'nın "İmparatorun Ulusal Tarihi" (PHP), Japon tarihinin İmparatorun ve birlikte çalışan insanların tarihi olduğu gerçeğinin birçok örneğinden yararlanarak mükemmel bir özetidir.
Çoğunuzun Yeni Yıl tatillerinizi sessizce Wuhan Virüsünde okuyarak geçirmeyi düşündüğünüzü biliyorum, ancak bu 668 sayfalık devasa kitabı, "İmparatorun Ulusal Tarihi" ni okumanızı tavsiye ederim.
Bay Takeda, Japonya'yı tanımlamasına, evrenin genişliğinin nasıl ortaya çıktığına dair büyük gizemle başlıyor.
Tek tanrılı Hıristiyanlıkta yaratılış hikayesi, "Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yarattı.
Başka bir deyişle, evreni büyük Tanrı yarattı.
Buna karşılık, Japon ulusunun kökenini anlatan Kojiki, önce uzayın var olduğunu, ardından tanrıların ortaya çıktığını söylüyor.
Buna karşılık, Japon ulusunun kökenini anlatan Kojiki, önce yer olduğunu söyler, sonra tanrılar ortaya çıkar.
Hristiyan dünya görüşüne göre, güçlü, asil, doğru ve iyi her şeyi bilen ve her şeye gücü yeten Tanrı'dır ve O'na itaat ederek insanlar kılavuzlanır ve kurtarılır.
Bu nedenle, öncelik sırası "Tanrı → insan → doğa" dır.
Öte yandan Kojiki'de Tanrı bazen yanlıştır, bazen sıkıntılıdır ve bazen başka tanrılardan tavsiye ister.
O, tek tanrılı dinlerin kesinlikle doğru ve bilge varlığının tam tersidir; o daha çok insani bir tanrıdır.
Bu nedenle, Bay Takeda'ya göre, Kojiki'nin veya Japon medeniyetinin temelini oluşturan dünya görüşü, "doğa → tanrı → insan düzenindedir.
Hangisinin doğru olduğunu söylemeye niyetim yok, ama Kojiki'nin veya Japon dünya görüşünün daha mantıklı olduğunu hissediyorum çünkü bu, yaşamın kaynağı ve doğadaki insanların doğru bir takdiridir.
Kojiki'nin dünya görüşünün Japon maneviyatının kökenini tasvir ettiği söylenebilir.
Bunu akılda tutarak, Japonların dağlarda, ormanlarda, büyük kayalarda, denizde ve hatta her ağaçta ve çimenlerde tanrıları bulması doğal olurdu.
Doğayı tanrıların yaşadığı yer olarak hissetme hassasiyeti, bu ülkenin ilkel döneminden ülkenin oluşumunun başlangıcına kadardır.
Bay Takeda, Kojiki ve Nihonshoki'de (Chronicles of Japan) yeryüzündeki bir ülkeyi yönetmenin "bilinmesine izin verme" veya "yönetilmesine izin verme" olarak tanımlandığına dikkat çekiyor.
Daha sonra İmparatorun ülkedeki yönetiminin, İmparatorun onun işleri hakkındaki bilgisi ile eş anlamlı olduğunu açıklar.
Japon ulusunun özüdür.
Kontrolle ilgili değil, bilmekle ilgili.
Konuyu bilmek anlayış, empati ve şefkatle sonuçlanır.
Kişinin mutluluğunu dileyen bir kalbe götürür.
İmparatorun duasıdır.
Birbirini izleyen imparatorların ortaya çıkması her zaman halk ve milletler için dua ediyor, Kojiki'nin çizdiği "Japonya imparator tarafından bilinen bir ülke" gerçeğini yansıtıyor.
Bu makale devam ediyor.