以下はリアルタイムのベスト１０である。pm 11:45

1

ＴＢＳが反日的報道をする理由を知っていますか？ 元ＴＢＳ社員の独り言 「うちの局がこんなになってしまった経緯をお話しましょう」

2

毎日と朝日が「韓国に対する加害責任」しか言わなくなったのもこのためである。　

3

彼の論文を読む為に定期購読された方が良い。それだけの値打ちがある事を本論文は証明している

4

No Sincerity in South Korea, which returns evil for good compassion

5

ウィスコンシン州の投票率90.2％について疑念を持たない米メディアは報道機関ではない。彼らは反トランプの活動家である

6

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

7

こんな大問題をNHKの報道番組（クローズアップ現代を含む）が取り上げた事は一度もないはずである

8

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

9

コロナ禍を混乱させた『ニュースウォッチ９』

10

左翼は戦前の日本を残虐な侵略国家で、国家主義によって国民を犠牲にした絶対悪に見ている。

 

 

Sincerity is not needed in South Korea, which repays kindness with revenge.

You should subscribe to read his articles. This paper proves that it is worth it.
November 30, 2020
Recently, I have been subscribing to Themis, a monthly magazine not sold at bookstores and only published by subscription.
It would be no exaggeration to say that I was there to read Masayuki Takayama's essay titled "Nippon Keisei.''
He is the one and only journalist in the post-war world.
If you think this is true, you should subscribe to read his articles. 
This paper proves that it is worth it.
His article in this month's issue, which arrived today, is truly eye-opening. It is a genuine article.
I take pride in doing the work of 120 million people, or 6.5 billion people, and Masayuki Takayama has the same pride and determination as me.

Sincerity is not needed in South Korea, which repays kindness with revenge.
If they will force their grudges on us, let's think about an Olympics without Koreans.
Independence Day stirs up resentment
Korea gained independence from the United States. 　
MacArthur could have chosen any date, but he purposely made Korea independent on August 15, 1948, the day Japan surrendered. 　
Everything this man did was insidious, and he did not attempt to hide his racial prejudice and desire for revenge.
An excellent example of this is the indictment of class A war criminals on the birthday of Emperor Showa and the execution of the death penalty on the birthday of His Majesty the Emperor, who was the crown prince. 　
South Korea's Independence Day coincided with the anniversary of the end of the war in Japan to remind South Koreans of Japanese rule every year, to stir up resentment in their national character, and to stir up hatred for Japan. 　
Koreans have fallen into this plan and are still making a fuss with renewed hatred. 　
The first Korean to go crazy with resentment was the first president, Syngman Rhee. 　
Until his return, Japan took care of the peninsula.
Japan built roads and railways and created a sanitary environment, such as the K-epidemic prevention measures that it is now proud of. 　
However, with Japan's defeat in the war, no one could afford to make any more money.
Up to 80% of national assets were publicly owned and privately owned assets left by Japan. 　
In that case, you should work like the Japanese taught you, but Syngman Rhee, just like before the war, only thought about extorting to Japan. 　
His idea was to participate in the peace conference against Japan as a member of the Allied Powers and collect money in the name of war reparations. 　
However, MacArthur rebuffed them, saying, "You are neither a victorious nor a defeated nation. You are just people from third countries.'' 　
So, Syngman Rhee decided to extort Japan on his own.
The Syngman Rhee Line was established on February 8, 1951, expanding South Korea's territorial waters without permission. 　
With this, they took Takeshima, seized Japanese fishing boats that had come to fish, and began detaining their crews. 　
Using this as a basis for extortion, Syngman Rhee visited Japan on January 6 of the following year and demanded that Shigeru Yoshida pay ransom for the fishing crew and compensation for colonial rule. Yoshida accused Lee of his outrageous behavior and drove him away, and even refused him a visit to South Korea in return for the president's visit to Japan. 　
Angered, Lee carried out a complete seizure of fishing boats, with 233 boats and 2,791 fishermen detained. 

474 Korean criminals living in Japan released
The detention facilities were so poor that five fishing crew members died.
When Yoshida learned of this, he was furious. 
He decided to take the first step toward severing diplomatic relations by closing the Korean legation in Japan, retaliating arrests of Koreans illegally residing in Japan, and using force to eliminate the Korean ships that had gone out to seize the Japanese fishing boats. 
Japan informed it to the Korean side.
Syngman Rhee was horrified and cried to the United States and hurriedly drafted the Japan-U.S.-Korea Treaty of Friendship and Security, forcing the United States to keep Japan in check. 　
The Ichiro Hatoyama cabinet that replaced Yoshida was incompetent and focused on friendship.
Believing that it was important to be considerate of the other country, he withdrew Yoshida's hard-line policies and accepted South Korea's mutual prisoner exchange agreement. 　
It was a one-sided concession to Japan, in which the South Koreans released detained Japanese fishermen, while the Japanese side released all smuggled Koreans currently detained at the Omura Detention Center and 474 Korean zainichi criminals serving time for murder and other crimes with permission to remain in Japan.　
The Japanese side not only accepted this but also added the consideration of abandoning all national and private property left on the peninsula. 　
The money at that time was 7 trillion yen.
The amount was enough to start a country and was more significant than Israel's national finances at its founding.
South Korea suddenly became a prosperous nation. 　
South Korea, which had made such an unfair profit, still needed to be satisfied.
Park Chung-hee, who became president in the 1960s, had a natural talent for taking advantage of the good-natured nature of the Japanese people. 　
He could go from elementary school to normal school for free thanks to the kindness of the Japanese people.
That was enough for him, but when he turned 30, he applied in his blood to attend a military academy.
Japanese people are weak against such false enthusiasm.
Japan was utterly fooled and admitted them to the Manchuria Military Academy. 　
When he became president after the Korean War, he demonstrated his Japanese maneuvering skills to the fullest.　
At the time, Japan refused to rearm under the U.S.-made Constitution and did not even cooperate in the Vietnam War.　
Park then announced that she would dispatch 300,000 South Korean troops "on behalf of Japan,'' hoping to obtain aid from the United States while also extracting compensation from Japan. 　

Welfare assistance and tax exemption privileges for Korean residents in Japan
So Reischauer pushed for a Japan-Korea treaty that forced Japan to pay $500 million and then had the Japanese perform the "Miracle on the Han River," from steel manufacturing to shipbuilding to power plants.　　
After that, Japan continued to show compassion towards South Korea. 　
Japan gave Roh Tae-woo Kim Hyon-hui, the Korean jet bomber captured by Japanese embassy staff in Bahrain.　
She gave a detailed statement about the abduction of Megumi and others to North Korea. 
Still, Roh Tae-woo was reluctant to share it, and the investigation into the abduction was delayed for more than ten years. 　
Out of compassion, Japan provided welfare benefits and tax exemption privileges to Korean residents who had settled in Japan without permission.
However, Japan had the right to deport murderers, but Roh Tae-woo had Toshiki Kaifu promise not to "deport" Korean murderers living in Japan as well.　
Kiichi Miyazawa was also considerate and made Japan and South Korea co-host the Japan Soccer World Cup.
The tournament was stigmatized as the "world's filthiest World Cup'' due to South Korea's dirty referee bribery and rough play. 　
Taro Aso sympathized with South Korea, which the international community ridiculed, and recommended Ban Ki-moon for the United Nations Secretary-General position.
In response, Ban urged the United Nations to call the Sea of Japan the "East Sea.'' 　
He also expressed his anti-Japanese stance by participating in an event commemorating the 70th anniversary of the victory against Japan in Beijing.
Junichiro Koizumi gave South Korea the white country treatment that is only given to clean countries.
South Koreans took advantage of this and resold hydrogen fluoride and other products to terrorist countries such as North Korea. 　
Blaming South Korea for its betrayal, the Abe administration removed South Korea from the White Country status and shifted its compassionate policy for the first time.
Koreans, who had always taken compassion for granted, were so shocked that their world was turned upside down. 　
Messengers are coming from Korea one after another.
On top of their demands for "compensation for fake conscripted laborers'' and "return to being treated as a white country,'' they are trying to be kind by saying, "We will make the Tokyo Olympics the perfect stage for the unification of the peninsula.'' 　
Even the good-natured Japanese people are disgusted by his lack of remorse and self-centeredness.
On the other hand, it may be time to think about the Olympics without Koreans.

2024/5/22 in Kyoto

彼の論文を読む為に定期購読された方が良い。それだけの値打ちがある事を本論文は証明している

私は、先般来、書店では販売せず定期購読のみで出版されている月刊誌テ―ミスを購読している。

日本警世、と題した高山正之の論文を読むためだと言っても過言ではない。

彼は戦後の世界で唯一無二のジャーナリストである。

その通り、と思われる方は、私と同様に、彼の論文を読む為に定期購読された方が良い。それだけの値打ちがある事を本論文は証明している

本日、届いた今月号の彼の論文も目の覚める、これぞ本物の論文である。

私は１億2千万人分の仕事、否、６５億人の仕事をしているとの自負があるが、高山正之にも私と同様の自負と覚悟がある。

思いやりを仇で返す韓国に誠意はいらない

恨の怨念を押しつけるなら韓国人のいない五輪を考えよう

恨の怨念を掻き立てる独立日　

韓国は米国に独立させてもらった。　

マッカーサーはどんな日でもいいのに、わざわざ昭和23年８月15日の日本の降伏の日に韓国を独立させた。　

この男のやることなすこと、すべて陰湿で、人種偏見と復讐心を隠そうともしなかった。

昭和天皇の誕生日にＡ級戦犯を起訴し、皇太子だった上皇陛下の誕生日に死刑を執行したのはそのいい例だ。　

韓国の独立記念日を日本の終戦記念日に重ねたのも、韓国人に日本支配を毎年思い出させ、恨の国民性を刺激して日本憎しの怨念を掻き立てることにあった。　

朝鮮人はその目論見にみごと嵌って今も新鮮に憎悪を募らせ騒いでいる。　

恨みで狂った最初の韓国人が初代大統領の李承晩だ。　

彼が戻ってくる前まで半島は日本が面倒を見ていた。

道路も鉄道も敷き、彼らが今自慢するＫ防疫とかの衛生的な環境も日本が作ってやった。　

しかし、日本の敗戦で、もう誰もカネを呉れなくなった。

国家財産は80%までが日本が残した公有私有資産だった。　

それなら日本人に教わったよう働けばいいのだが、李承晩は戦前と同じで日
本にたかることしか考えなかった。　

思いついたのは対日講和会議に連合国の一員として参加し、戦時賠償の名目でカネを取ることだ。　

しかし、マッカーサーは「お前らは戦勝国でも敗戦国でもない。ただの第三国人だ」と突っぱねた。　

それで李承晩は独自に日本を強請ることにした。

それが昭和27年２月８日、韓国の領海を勝手に押し広げる李承晩ラインの設定だった。　

これで竹島を取り、漁にきた日本漁船を拿捕し、乗組員を拘留し始めた。　

それを強請のネタに翌年１月６日、李承晩は訪日して吉田茂に漁船員の身代金と植民地支配の賠償を払えと迫った。　

吉田は李の非道を詰（なじ）って追い返し、大統領訪日の答礼となる訪韓も拒否した。　

怒った李は、漁船拿捕を徹底し、計233隻、拘留漁船員は2791人に上った。　在日朝鮮人犯罪者474人を釈放　

拘留施設は劣悪で囚われた漁船員５人が死んだ。

それを知った吉田は激怒して国交断絶の第一歩として在日韓国公使館の閉鎖と不法在留朝鮮人の報復逮捕、さらに拿捕に出た韓国艦の実力行使による排除を韓国側に伝えた。

李承晩は震え上がり、米国に泣きついて急ぎ日米韓友好安保条約案をつくって、米国に日本を牽制させた。　

吉田に代わった鳩山一郎内閣は無能で、何でも友好一筋。

相手国への思いやりが大事と吉田の強硬策を引っ込め、韓国が出した相互捕虜交換取決めを呑んだ。　

これは韓国側が抑留した日本人漁船員を釈放し、対して日本側は、大村収容所に収容中の密入国韓国人全員の釈放に加え、殺人などで服役中の在日朝鮮人犯罪者474人を在留許可付きで釈放するという一方的な譲歩を強いるものだった。　

それを日本側は呑んだうえに半島に残した国有財産と私有財産のすべてを放棄する思いやりも付け加えた。　

当時のカネで７兆円。

―つの国が立ち上げられるほどの額で、イスラエルの建国時の国家財政より多かった。

韓国は一躍金持ち国家になった。　

ここまで不当な儲けをした韓国はそれでも飽き足らなかった。

1960年代に大統領になった朴正煕は日本人のお人好しに付け込む天賦の才能を持っていた。　

彼自身、日本人の好意で小学校から師範学校までただで進学できた。

それで十分なのに、30歳近くになって今度は士官学校に行きたいと血書で申請した。
日本人はそういう見せかけの熱意に弱い。

ころり騙され、満洲軍士官学校に入れてやった。　

朝鮮戦争を経て大統領になると、彼はその日本操縦術をいかんなく発揮する。当時の日本は米国製の憲法を盾に再軍備を拒み、ベトナム戦争にも協力もしなかった。

朴はそこで韓国軍30万を「日本に代わって」派兵するといい出し、米国から援助を得る一方で、日本からも代償を引き出そうとした。　

在日に生活保護や免税特権も　

それでライシャワーが日本に５億ドルを出させる日韓条約を押し付け、ついでに製鉄から造船、発電所まで、あの「漢江の奇跡」を日本人にやらせた。　

日本はその後も韓国にずっと思いやりをかけ続けた。　

盧泰愚にはパーレンで日本大使館員が捕らえた大韓機爆破犯・金賢姫を呉れてやった。

彼女はめぐみちゃんら北朝鮮拉致の詳細を供述したが、盧泰愚はそれを出し渋り、拉致解明は10年以上遅れた。　

日本に勝手に居座った在日にも思いやりで生活保護から免税特権まで与えた。

ただ殺人犯は国外追放する権利を持っていたが、盧泰愚は在日殺人犯も「追放
させない」よう海部俊樹に約東させた。　

宮澤喜一も思いやりで日本主催のサッカーＷ杯を日韓共催にしてやった。

大会は韓国の汚らしい審判買収とラフプレーで「世界で最も薄汚いＷ杯」の汚名を着させられた。　

麻生太郎は国際社会から馬鹿にされる韓国に同情し、潘基文を国連事務局長に推挙してやった。

潘はそれに応えて「日本海を東海」と呼ぶよう国連で喧伝した。　

彼はまた、北京の抗日勝利70周年記念行事に参加して反日を態度で表明した。

小泉純一郎はクリーンな国にしか与えないホワイト国待遇を韓国に与えた。

韓国人はそれを悪用してフッ化水素などを北朝鮮などテロ国家に転売していた。　

背信を咎めて安倍政権はホワイト国を外し、初めて思いやり政策を転換した。思いやりが当然と思ってきた韓国人は天地がひっくり返るほど吃驚した。　

韓国から使者が立て続けにきている。

「偽徴用工にも補償を出せ」「ホワイト国扱いに戻せ」の要求の上に「東京五輪を半島統一の晴れ舞台にしてやる」と親切ごかしにいい寄っている。　

反省もない自己中に、お人好し日本人も流石に嫌気してきた。

逆に、韓国人のいない五輪を考える時かもしれない。

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

I discovered them on youtube on 9/26.
Whenever I read her article, I added that Ms. Sakurai Yoshiko is a national treasure as defined by Saicho, a supreme national treasure.
When I wrote that they are also national treasures (of the United States), an Irishman commented in agreement, "Well, they must be a world treasure.
I replied that it was right.

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

9/26、youtubeで彼女達を発見した。

櫻井よしこさんは最澄が定義した国宝である、至上の国宝であると、私は彼女の論文を拝見する度に、書き添える。

彼女達もまた国宝である（米国の）、と書いたら、アイルランドの方から、いや世界の宝でしょう、と賛同のコメントを頂いた。

私が、正に、その通り、と返信した事は言うまでもない。

1970 - Live at McCabe's Guitar Shop

以下はリアルタイムのベスト１０である。2020/11/30, pm 9:10

1

ＴＢＳが反日的報道をする理由を知っていますか？ 元ＴＢＳ社員の独り言 「うちの局がこんなになってしまった経緯をお話しましょう」

2

トップページ

3

こんな大問題をNHKの報道番組（クローズアップ現代を含む）が取り上げた事は一度もないはずである

4

Ce qui a été exposé dans l'effondrement de l'histoire progressive

5

O que foi exposto no colapso da história progressiva

6

Was im Zusammenbruch der progressiven Geschichte aufgedeckt wurde

7

「北朝鮮スパイリスト」が出てきて、教科書検定に関わっている文部科学省調査官の名前が記載されていた

8

Что обнаружилось в крахе прогрессивной истории

9

진보적 역사의 붕괴에서 드러난 것

10

Just how far the Chinese and Korean manipulation in the US and Japan has penetrated!

 

 

Det som har blitt avslørt i sammenbruddet av den progressive historien

Følgende er fra en samling artikler Mr. Furuta Hiroshi skriver for månedbladet WiLL, med tittelen Fighting Epicurus.
Det som har blitt avslørt i sammenbruddet av den progressive historien
I det siste har jeg brukt ordene "landingism og viewism" mye.
Først visste jeg ikke hvorfor jeg gjorde det.
Viewism er en måte å se over fortidens minne fra nåtiden i lineær tid i mitt sinn: i rett tid på et lineært segment av historie, fortid, nåtid og fremtid, og snakke om landskapet.
Som jeg sa i forrige del av denne serien, ser feministene på 80- og 90-tallet ut som 'sexmaniac' feminister fra nå av.
Men hvis du synkroniserer kroppens tid med datidens opptegnelser og ser deg rundt når du lander på føttene, endrer landskapet seg drastisk.
Hvis vi tar forrige gang som menneskelig tid, er dette den biologiske tiden, som er den eneste tiden som flyter i kroppen.
Og landskapet var oppriktig "kvinnelige hedonister", at de led av uoppfyllelse av menn.
Hvorfor endrer det feministiske landskapet seg så mye?
En mulig slutning er at naturlig tid er forskjellig fra både lineær tid og intern tid.
Naturlig tid, eller kvantetid, er diskontinuerlig.
Fysikeren Carlo Rovelli sier: "Du bør se det som en kenguru som hopper fra en verdi til en annen. Denne verden er ikke kontinuerlig fordi den består av mikroskopiske partikler. Gud tegnet ikke denne verden i kontinuerlige linjer, men prikket den med en lett berøring, som Sura. " (Time Do Not Exist, NHK Publishing, 2019, s. 86. Det er feil tittel for den japanske oversettelsen.
Eller som filosofen i tidsteorien Shozo Omori sa det: "Som kjent er det et fenomen som er vanskelig å forstå: å observere en fysisk størrelse i et fysisk system får tilstandsfunksjonen, som representerer tilstanden til det systemet, skifter igjen diskontinuerlig til en av egenfunksjonene til den mengden, den såkalte 'bølgepakkekontraksjonen' (Collected Works, Vol. 8, "Time and Ego", Iwanami Shoten, 1999), han snakker om diskontinuerlig kvantetid.
Så hvordan kom jeg til å kalle det viewism og landingism?
Det ser ut til at Hegel-Marx syn på progressiv historie har brutt helt sammen, og det lineære synet på tid gir ikke lenger mening.
La meg gi deg et eksempel til.
I del 13 av denne serien nevnte jeg at de ”progressive kulturpersonene” på 1960-tallet var medvirkende til å redusere diskriminering og fordommer mot koreanere i Japan.
Etterkommerne til denne progressive kulturpersonen, som kaller seg liberale i dag, sies å ha sagt følgende
Zainichi (koreanere) er i Japan for å forråde landet sitt. (Idishi Tadashi, NHK-kommentator, klaget over Gunkanjima-utstillingen på Industrial Heritage Information Centre, Hanada, oktoberutgave, "Reporter eller aktivist, Asahi, Mainichi Enemy of Industrial Heritage Information Centre," Kato Yasuko).
Det er bare motsatt. Fra "det diskriminerte folket i Japan" til "forræderne i Korea".
Mr. Ideishi Tadashi, min kone, en tidligere koreansk bosatt i Japan som var takknemlig for det progressive kulturfolket, er rasende:
Hvis foreldrene mine ikke hadde rømt fra Korea, hadde jeg ikke klart å gå på skole i en fattig landsby på Jeju-øya; hvor takknemlig jeg er for at de lot dem unnslippe. Og du kaller dem en forræder! Og hun syret.
Uansett må du se på vismen og en landingisme for å finne ut hvordan det skjedde.
Se på punktene og tidspunktene.
For det første antok progressive kulturer at sosialisme var et mer avansert økonomisk system enn kapitalisme.
Kina og Nord-Korea var bedre enn Japan, og Japan var skyldig i å gjøre galt mot disse utvalgte landene.
Det var den "asiatiske forsoningen".
Sør-Korea var forferdelig for dem fordi det var kapitalistisk, og sosialistisk Nord-Korea var bra.
Koreanere i Japan sa de ikke.
Zainichi-koreanere, sa de, var koblet til Nord-Korea.
Så de prøvde å eliminere diskriminering og fordommer mot koreanerne i Japan.
Og det hadde en spesifikk effekt.
Den nåværende Mr. Ideishi Tadashi er etterkommer av Progressive Culture Man som ikke lenger kan si at det sosialistiske systemet er sunt. På grunn av den sovjetiske invasjonen av Tsjekkia i 1968, Sovjetunionens sammenbrudd i 1991 og bekjennelsen av bortførelsen av Kim Jong-il i 2002, er det bare den "asiatiske forsoningen" som gjenstår.
Også Kina konfronterer nasjonene i verden med nasjonalisme og utøver ondskap.
Det er nå bare Korea.
Feilen i utgangspunktet var at Progressive Culture Man laget fremmede land som materialet i hans etikk.
* Jeg er overbevist om at dette også gjelder tyske politikere og kulturpersoner *.
Fordi de gjør det, har deres etikk blitt ekstern og besatt av Korea.
Progressiv historie er fortsatt beskyttet.
Se, Korea har gjort fremgang, kanskje enda mer enn Japan, i troen på at det har gjort fremgang.
De sier, "Koreanere i Japan, dere er forrædere for å stikke av fra et så fint land.
Derfor snakker Mainichi og Asahi bare om "ansvar for skaden som er gjort Korea" lenger.
Jeg vil snakke her om at Nakamae Goro, den nåværende faglige rådgiveren for departementet for utdanning, kultur, idrett, vitenskap og teknologi (MEXT), er en troende på "den indre utviklingsteorien" i Øst-Asia, som jeg kjenner godt. fra Tsukuba University.
Den asiatiske versjonen av Marx 'materialistiske syn på historien hevder at østasiatiske land utviklet seg etter den universelle utviklingsloven ved egen kompetanse og er preget av manglende interesse for ytre muligheter.
På bakgrunn av hans nåværende undertrykkelse av Jiyusha-lærebøker i lærebokens undersøkelsesprosess, kan vi se det samme som Asahi, Mainichi, Ideishi Tadashi, NHK-kommentator osv. De prøver desperat å beskytte den nå kollapset "Progressive History" og har perverterte det asiatiske perspektivet.
I de tidlige dagene av vårt lands intellektuelle og sosialistiske flamboyante undertrykte de meg ideologisk for store utgifter, men hvis vi ser tilbake på fortiden fra et fugleperspektiv, kan de ha prøvd å lede den "gale Furuta" for godt. Jeg håper at den vil forlate den antikke ideen om progressiv historie, og den vil etablere et perspektiv som ser på historien i kvantetiden fra et fugleperspektiv og et landingsperspektiv.

Hvad der er blevet afsløret i sammenbruddet af den progressive historie

Følgende er fra en samling af artikler, som Furuta Hiroshi skriver til det månedlige magasin WiLL med titlen kæmper Epicurus.
Hvad der er blevet afsløret i sammenbruddet af den progressive historie
I det seneste har jeg brugt ordene "landingism og viewism" meget.
Først vidste jeg ikke, hvorfor jeg gjorde det.
Viewism er en måde at se på fortidens hukommelse fra nutiden i lineær tid i mit sind: i lige tid på et lineært segment af historie, fortid, nutid og fremtid og tale om landskabet.
Som jeg sagde i den forrige del af denne serie, ser feministerne fra 80'erne og 90'erne ud som 'sexmaniac' feminister fra nu af.
Men hvis du synkroniserer din krops tid med datidens optegnelser og ser dig omkring, når du lander på dine fødder, ændrer landskabet sig drastisk.
Hvis vi tager den forrige gang som menneskelig tid, er dette den biologiske tid, som er den eneste tid, der flyder i kroppen.
Og landskabet var oprigtigt "kvindelige hedonister", at de led af mænds uopfyldelse.
Hvorfor ændrer det feministiske landskab så meget?
En mulig slutning er, at naturlig tid er forskellig fra både lineær tid og intern tid.
Naturlig tid eller kvantetid er diskontinuerlig.
Fysikeren Carlo Rovelli siger, "Du bør se det som en kænguru, der hopper fra en værdi til en anden. Denne verden er ikke kontinuerlig, fordi den består af mikroskopiske partikler. Gud trak ikke denne verden i sammenhængende linjer, men prikkede den med et let strejf, ligesom Sura. " (Tiden eksisterer ikke, NHK Publishing, 2019, s. 86. Det er den forkerte titel for den japanske oversættelse.
Eller som filosofen i tidsteorien Shozo Omori udtrykte det, "Som det er velkendt, er der et fænomen, der er vanskeligt at forstå: at observere en fysisk størrelse i et fysisk system får tilstandsfunktionen, som repræsenterer tilstanden i dette system, til skifter igen diskontinuerligt til en af egenfunktionerne for denne mængde, den såkaldte 'bølgepakkekontraktion' (Collected Works, bind 8, "Time and Ego", Iwanami Shoten, 1999), han taler om diskontinuerlig kvantetid.
Så hvordan kom jeg til at kalde det viewism og landingism?
Det ser ud til, at Hegel-Marx 'syn på progressiv historie er brudt helt sammen, og det lineære syn på tid giver ikke længere mening.
Lad mig give dig endnu et eksempel.
I del 13 af denne serie nævnte jeg, at de "progressive kulturpersoner" i 1960'erne var medvirkende til at reducere diskrimination og fordomme over for koreanere i Japan.
Efterkommerne af denne progressive kulturperson, der kalder sig liberale i dag, siges at have sagt det følgende
Zainichi (koreanere) er i Japan for at forråde deres land. (Idishi Tadashi, NHK-kommentator, klager over Gunkanjima-udstillingen på Industrial Heritage Information Centre, Hanada, oktoberudgave, "Reporter eller aktivist, Asahi, Mainichi Enemy of Industrial Heritage Information Center," Kato Yasuko).
Det er bare det modsatte. Fra "det diskriminerede folk i Japan" til "forrædere i Korea".
Mr. Ideishi Tadashi, min kone, en tidligere koreansk bosiddende i Japan, der var taknemmelig for det progressive kulturfolk, er rasende:
Hvis mine forældre ikke var flygtet fra Korea, ville jeg ikke have været i skole i en fattig landsby på Jeju Island; hvor taknemmelig jeg er, at de lod dem flygte. Og du kalder dem en forræder! Og hun sutter.
Uanset hvad det er, er du nødt til at se på og en landingisme for at finde ud af, hvordan det skete.
Se på prikker og tidspunkter.
Først og fremmest antog progressive kulturer, at socialisme var et mere avanceret økonomisk system end kapitalisme.
Kina og Nordkorea var bedre end Japan, og Japan var skyldig i at gøre forkert over for disse udvalgte lande.
Det var den "asiatiske forsoning".
Sydkorea var forfærdeligt for dem, fordi det var kapitalistisk, og det socialistiske Nordkorea var godt.
Koreanere i Japan sagde de ikke.
Zainichi-koreanere, sagde de, var forbundet med Nordkorea.
Så de forsøgte at fjerne diskrimination og fordomme over for koreanerne i Japan.
Og det havde en bestemt effekt.
Den nuværende Mr. Ideishi Tadashi er efterkommeren af Progressive Culture Man, som ikke længere kan sige, at det socialistiske system er sundt. På grund af den sovjetiske invasion af Tjekkiet i 1968, Sovjetunionens sammenbrud i 1991 og tilståelsen af Kim Jong-ils bortførelse i 2002 er kun den "asiatiske forsoning" tilbage.
Også Kina konfronterer verdens nationer med nationalisme og udøver ondskab.
Der er nu kun Korea.
Fejlen i første omgang var, at Progressiv kulturmand gjorde fremmede lande som materialet i hans etik.
* Jeg er overbevist om, at dette også gælder for tyske politikere og kulturpersoner *.
Fordi de gør det, er deres etik blevet ekstern og besat af Korea.
Progressiv historie er stadig beskyttet.
Se, Korea har gjort fremskridt, måske endnu mere end Japan, i troen på, at det har gjort fremskridt.
De siger, "Koreanere i Japan, I er forrædere for at løbe væk fra et så fint land.
Derfor taler Mainichi og Asahi kun om "ansvar for skaden på Korea" længere.
Jeg vil gerne snakke her, at Nakamae Goro, den nuværende akademiske rådgiver for Ministeriet for Uddannelse, Kultur, Sport, Videnskab og Teknologi (MEXT), er en tro på den "indre udviklingsteori" i Østasien, som jeg kender godt fra Tsukuba University.
Den asiatiske version af Marx 'materialistiske syn på historien hævder, at østasiatiske lande udviklede sig efter den universelle udviklingslov ved indre kompetence og er præget af manglende interesse for ydre muligheder.
På baggrund af hans nuværende undertrykkelse af Jiyusha-lærebøger i lærebogens undersøgelsesproces kan vi se det samme som Asahi, Mainichi, Ideishi Tadashi, NHK-kommentator osv. De forsøger desperat at beskytte den nu sammenbrudte "Progressive History" og har perverteret det asiatiske perspektiv.
I de tidlige dage af vores lands intellektuelle og socialistiske flamboyante undertrykte de mig ideologisk med store omkostninger, men hvis vi ser tilbage på fortiden fra et fugleperspektiv, har de måske forsøgt at føre den "forkerte Furuta" for godt. Jeg håber, at det vil opgive den antikke idé om progressiv historie, og det vil etablere et perspektiv, der ser på historien i kvantetiden fra et fugleperspektiv og et landingsperspektiv.

Vad som har blivit avslöjat under den progressiva historiens kollaps

Följande är från en samling artiklar som Furuta Hiroshi skriver för månadstidningen WiLL, med titeln Fighting Epicurus.
Vad som har blivit avslöjat under den progressiva historiens kollaps
På senare tid har jag använt orden "landning och visism" mycket.
Först visste jag inte varför jag gjorde det.
Viewism är ett sätt att se över det förflutnas minne från nuet i linjär tid i mitt sinne: i rak tid på ett linjärt segment av historia, förflutna, nutid och framtid, och prata om landskapet.
Som jag sa i den förra delen av denna serie ser feministerna på 80- och 90-talet ut som "sexmaniska" feminister från och med nu.
Men om du synkroniserar din kropps tid med tidens register och tittar omkring dig när du landar på dina fötter förändras landskapet drastiskt.
Om vi tar förra gången som mänsklig tid är detta den biologiska tiden, som är den enda gången som flyter i kroppen.
Och landskapet var uppriktigt "kvinnliga hedonister", att de led av ouppfylldhet av män.
Varför förändras det feministiska landskapet så mycket?
En möjlig slutsats är att naturlig tid skiljer sig från både linjär tid och intern tid.
Naturlig tid, eller kvanttid, är diskontinuerlig.
Fysikern Carlo Rovelli säger, "Du borde se det som en känguru som hoppar från ett värde till ett annat. Denna värld är inte kontinuerlig eftersom den består av mikroskopiska partiklar. Gud ritade inte denna värld i kontinuerliga linjer, utan prickade den med en lätt touch, som Sura. " (Tiden finns inte, NHK Publishing, 2019, s. 86. Det är fel titel för den japanska översättningen.
Eller som tidsteorins filosof Shozo Omori uttryckte det, "Som det är välkänt finns det ett fenomen som är svårt att förstå: att observera en fysisk mängd i ett fysiskt system orsakar tillståndsfunktionen, som representerar tillståndet i det skiftar igen diskontinuerligt till en av egenfunktionerna för den kvantiteten, den så kallade "vågpaketkontraktionen" (Collected Works, Vol. 8, "Time and Ego", Iwanami Shoten, 1999), han talar om diskontinuerlig kvanttid.
Så hur kom jag att kalla det viewism och landingism?
Det verkar som om Hegel-Marx syn på progressiv historia har brutit helt ner och den linjära synen på tiden inte längre är meningsfull.
Låt mig ge dig ytterligare ett exempel.
I del 13 i denna serie nämnde jag att de "progressiva kulturpersonerna" på 1960-talet var avgörande för att minska diskriminering och fördomar mot koreaner i Japan.
Efterkommorna till denna progressiva kulturperson, som kallar sig liberaler idag, sägs ha sagt följande
Zainichi (koreaner) är i Japan för att förråda sitt land. (Idishi Tadashi, NHK-kommentator, klagade på Gunkanjima-utställningen vid Industrial Heritage Information Center, Hanada, oktobernummer, "Reporter eller aktivist, Asahi, Mainichi Enemy of Industrial Heritage Information Center," Kato Yasuko).
Det är tvärtom. Från "det diskriminerade folket i Japan" till "förrädarna i Korea".
Herr Ideishi Tadashi, min fru, en före detta koreansk bosatt i Japan som var tacksam för det progressiva kulturfolket, är rasande:
Om mina föräldrar inte hade rymt från Korea hade jag inte kunnat gå i skolan i en fattig by på Jeju Island. hur tacksam jag är för att de lät dem fly. Och du kallar dem en förrädare! Och hon suttade.
Hur som helst måste du se påism och landning för att ta reda på hur det hände.
Titta på punkter och tidpunkter.
Först och främst antog progressiva kulturer att socialismen var ett mer avancerat ekonomiskt system än kapitalismen.
Kina och Nordkorea var bättre än Japan, och Japan gjorde sig skyldig till att göra fel mot dessa utvalda länder.
Det var den "asiatiska försoningen".
Sydkorea var fruktansvärt för dem eftersom det var kapitalistiskt och socialistiskt Nordkorea var bra.
Koreaner i Japan sa de inte.
Zainichi-koreaner, sa de, var anslutna till Nordkorea.
Så de försökte eliminera diskriminering och fördomar mot koreanerna i Japan.
Och det hade en specifik effekt.
Den nuvarande herr Ideishi Tadashi är ättling till Progressive Culture Man som inte längre kan säga att det socialistiska systemet är sundt. På grund av den sovjetiska invasionen av Tjeckien 1968, Sovjetunionens kollaps 1991 och bekännelsen av bortförandet av Kim Jong-il 2002, återstår bara den "asiatiska försoningen".
Även Kina konfronterar världens nationer med nationalism och utövar ondska.
Det finns nu bara Korea.
Först och främst var misstaget att Progressive Culture Man gjorde främmande länder som material för hans etik.
* Jag är övertygad om att detta även gäller tyska politiker och kulturpersoner *.
Eftersom de gör det har deras etik blivit extern och besatt av Korea.
Progressiv historia skyddas fortfarande.
Se, Korea har gjort framsteg, kanske ännu mer än Japan, i tron att det har gjort framsteg.
De säger, "Koreaner i Japan, ni är förrädare för att fly från ett så fint land.
Det är därför Mainichi och Asahi bara talar om "ansvar för den skada som har skett Korea" längre.
Jag vill prata här att Nakamae Goro, den nuvarande akademiska rådgivaren till ministeriet för utbildning, kultur, sport, vetenskap och teknik (MEXT), är en tro på den "inneboende utvecklingsteorin" i Östasien, som jag känner väl. från Tsukuba University.
Den asiatiska versionen av Marx materialistiska syn på historien hävdar att länder i Östasien utvecklades efter den allmänna utvecklingslagen genom inneboende kompetens och kännetecknas av brist på intresse för yttre möjligheter.
Mot bakgrund av hans nuvarande undertryckande av Jiyusha-läroböcker i läroboksprocessen kan vi se detsamma som Asahi, Mainichi, Ideishi Tadashi, NHK-kommentator etc. De försöker desperat att skydda den nu kollapsade "Progressiva historien" och har förvrängde det asiatiska perspektivet.
I början av vårt lands intellektuella och socialistiska flamboyanta förtryckte de mig med hög kostnad ideologiskt, men om vi ser tillbaka på det förflutna från en fågelperspektiv, kan de ha försökt att leda "fel Furuta" för gott. Jag hoppas att det kommer att överge den antika idén om progressiv historia, och det kommer att skapa ett perspektiv som tittar på historien i kvanttid från en fågelperspektiv och ett landningsperspektiv.

進步歷史的崩潰揭示了什麼

以下是古田浩史先生為月刊《 WiLL》寫的標題為《戰鬥伊壁鳩魯》的文章集。
進步歷史的崩潰揭示了什麼
最近，我經常使用“著陸論和觀點主義”一詞。
起初，我不知道為什麼要這麼做。
觀點主義是在我的腦海中以線性時間從現在開始回顧過去記憶的一種方式：在歷史，過去，現在和未來的線性部分中連續不斷地談論風景。
正如我在本系列的上一篇文章中所說的那樣，從現在開始，80年代和90年代的女權主義者看起來像是“性狂”女權主義者。
但是，如果將身體的時間與該時間的記錄同步並在腳下著陸時環顧四周，則景觀將發生巨大變化。
如果我們將前一個時間作為人類時間，那麼這就是生物時間，這是唯一在體內流動的時間。
風景是認真的“女性享樂主義者”，他們正遭受男人的困擾。
為什麼女權主義格局發生如此大的變化？
一個可能的推論是自然時間不同於線性時間和內部時間。
自然時間或量子時間是不連續的。
物理學家卡洛·羅維利（Carlo Rovelli）說：“您應該把它看作是一種從一種價值躍升到另一種價值的袋鼠。這個世界不是連續的，因為它是由微觀粒子組成的。上帝並沒有用連續的線條畫出這個世界，而是用點線畫出了它。像蘇拉一樣輕盈。” （時間不存在，NHK出版，2019年，第86頁。日語翻譯的標題錯誤。
或如時間理論的哲學家大森昌三（Shozo Omori）所說：“眾所周知，有一種現像很難理解：觀察物理系統中的物理量會導致代表該系統狀態的狀態函數產生再次不連續地轉移到該數量的本徵函數之一，即所謂的“波包收縮”（Collected Works，第8卷，“時間與我”，岩波書店，1999年），他在談論不連續的量子時間。
那麼我怎麼稱呼它為觀點主義和登陸主義呢？
黑格爾-馬克思關於進步歷史的觀點似乎已經完全瓦解，時間的線性觀點不再有意義。
讓我再舉一個例子。
在本系列的第13部分中，我提到1960年代的“進步文化人物”有助於減少對日本朝鮮族的歧視和偏見。
據說這個進步文化人物的後代今天稱自由主義者，他們說了以下內容：
Zainichi（韓國人）因出賣自己的國家而在日本。 （NHK評論員Idishi Tadashi抱怨十月在花田市工業遺產信息中心舉行的群甘島展覽，“工業遺產信息中心的朝日朝日記者或活動家，加藤康子”）。
相反。從“日本的受歧視人民”到“韓國的叛徒”。
我的妻子出石忠正先生曾是日本的韓國前居民，他對進步文化人民心存感激，他對此感到憤怒：
如果我的父母沒有逃離韓國，我將無法在濟州島的一個貧窮村莊上學。我多麼感謝他們讓他們逃脫了。而你稱他們為叛徒！她在沸騰。
儘管如此，您必須要有觀點主義和著陸主義才能弄清楚它是如何發生的。
查看時間點和點。
首先，進步文化認為社會主義是比資本主義更先進的經濟體系。
中國和朝鮮比日本強，日本對這些特定國家的錯誤行徑是有罪的。
那是“亞洲贖罪”。
韓國對他們來說是可怕的，因為它是資本主義的，而社會主義的朝鮮則是好的。
他們沒有說在日本的朝鮮人。
他們說，Zainichi韓國人與朝鮮有聯繫。
因此，他們試圖消除對日本朝鮮人的歧視和偏見。
它具有特定的作用。
現任出石忠正先生是進步文化人的後代，他不能再說社會主義制度是健全的。由於蘇聯於1968年入侵捷克共和國，1991年蘇聯解體以及2002年金正日被綁架供認，只有“亞洲贖罪”得以保留。
中國也正在以民族主義和邪惡來對付世界各國。
現在只有韓國。
首先的錯誤是進步文化人把外國作為他的倫理學的材料。
*我堅信德國政客和文化人物也是如此。
因為這樣做，他們的道德觀念已成為外在的，並被韓國所擁有。
漸進的歷史仍然受到保護。
可以看到，韓國已經相信自己已經取得了進步，甚至比日本取得了更大的進步。
他們說：“日本的韓國人，您是逃避如此美好國家的叛徒。
這就是為什麼Mainichi和Asahi不再談論“對韓國造成傷害的責任”。
我想在此與大家談談，現任教育，文化，體育，科學和技術部（MEXT）首席學術顧問中前五郎（Nakamae Goro）信奉東亞的“內在發展理論”，我深知來自筑波大學。
馬克思的唯物主義歷史觀的亞洲版認為，東亞國家是根據內在能力遵循普遍發展規律而發展的，其特徵是對外部機會不感興趣。
在他目前在教科書審查過程中廢除Jiyusha教科書的背景下，我們可以看到與Asahi，Mainichi，Ideishi Tadashi，NHK評論員等相同的人。他們拼命地試圖保護現在崩潰的“進步的歷史”，並且歪曲了亞洲的觀點。
在我國知識分子和社會主義光輝燦爛的初期，他們在意識形態上以極大的代價壓迫了我，但如果我們從鳥瞰的角度回顧過去，他們可能一直試圖永遠領導“錯誤的古田”。我希望它將放棄關於進步歷史的古董概念，並建立一個從鳥瞰圖和著陸角度看量子時代歷史的觀點。

进步历史的崩溃揭示了什么

以下是古田浩史先生为月刊《 WiLL》写的标题为《战斗伊壁鸠鲁》的文章集。
进步历史的崩溃揭示了什么
最近，我经常使用“着陆论和观点主义”一词。
起初，我不知道为什么要这么做。
观点主义是我脑海中从现在到现在回顾过去的记忆的一种方式：在历史，过去，现在和未来的线性段中连续不断地谈论风景。
正如我在本系列的上一篇文章中所说的那样，从现在开始，80年代和90年代的女权主义者看起来像是“性狂”女权主义者。
但是，如果将身体的时间与该时间的记录同步并在脚下着陆时环顾四周，则景观将发生巨大变化。
如果我们将前一个时间作为人类时间，那么这就是生物时间，这是唯一在体内流动的时间。
风景是认真的“女性享乐主义者”，他们正遭受男人的困扰。
为什么女权主义格局发生如此大的变化？
一个可能的推论是自然时间不同于线性时间和内部时间。
自然时间或量子时间是不连续的。
物理学家卡洛·罗维利（Carlo Rovelli）说：“您应该把它看作是一种从一种价值跃升到另一种价值的袋鼠。这个世界不是连续的，因为它是由微观颗粒组成的。像苏拉一样轻盈。” （时间不存在，NHK出版，2019年，第86页。日语翻译的标题错误。
或如时间理论的哲学家大森昌三（Shozo Omori）所说：“众所周知，有一种现象很难理解：观察物理系统中的物理量会导致代表该系统状态的状态函数产生再次不连续地转移到该数量的本征函数之一，即所谓的“波包收缩”（Collected Works，第8卷，“时间与我”，岩波书店，1999年），他在谈论不连续的量子时间。
那么我怎么称呼它为观点主义和登陆主义呢？
黑格尔-马克思关于进步历史的观点似乎已经完全瓦解，时间的线性观点不再有意义。
让我再举一个例子。
在本系列的第13部分中，我提到1960年代的“进步文化人物”有助于减少对日本朝鲜族的歧视和偏见。
据说这个进步文化人物的后代今天称自由主义者，他们说了以下内容：
Zainichi（韩国人）因出卖自己的国家而在日本。 （NHK评论员Idishi Tadashi抱怨十月在花田市工业遗产信息中心举行的群馆岛展览，“工业遗产信息中心的朝日朝日记者或活动家，加藤康子”）。
相反。从“日本的受歧视人民”到“韩国的叛徒”。
我的妻子出石忠正先生曾是日本的韩国前居民，他对进步文化人民心存感激，他对此感到愤怒：
如果我的父母没有逃离韩国，我将无法在济州岛的一个贫穷村庄上学。我多么感谢他们让他们逃脱。而你称他们为叛徒！她在沸腾。
尽管如此，您必须要有观点主义和着陆主义才能弄清楚它是如何发生的。
查看时间点和点。
首先，进步文化认为社会主义是比资本主义更先进的经济体系。
中国和朝鲜比日本强，日本对这些特定国家的错误行径是有罪的。
那是“亚洲赎罪”。
韩国对他们来说是可怕的，因为它是资本主义的，而社会主义的朝鲜则是好的。
他们没有说在日本的朝鲜人。
他们说，Zainichi韩国人与朝鲜有联系。
因此，他们试图消除对日本朝鲜人的歧视和偏见。
它具有特定的作用。
现任出石忠正先生是进步文化人的后代，他不能再说社会主义制度是健全的。由于苏联于1968年入侵捷克共和国，1991年苏联解体以及2002年金正日被绑架供认，只有“亚洲赎罪”得以保留。
中国也正在以民族主义和邪恶来对付世界各国。
现在只有韩国。
首先的错误是进步文化人把外国作为他的伦理学的材料。
*我坚信德国政客和文化人物也是如此。
由于他们这样做，他们的道德观念已成为外在的，并被韩国所拥有。
渐进的历史仍然受到保护。
看得出来，韩国已经相信自己已经取得了进步，甚至比日本取得了更大的进步。
他们说：“日本的韩国人，您是逃避如此美好国家的叛徒。
这就是为什么Mainichi和Asahi不再谈论“对韩国造成伤害的责任”。
我想在此与大家谈谈，现任教育，文化，体育，科学和技术部（MEXT）首席学术顾问中前五郎（Nakamae Goro）信奉东亚的“内在发展理论”，我深知来自筑波大学。
马克思的唯物主义历史观的亚洲版认为，东亚国家是根据内在能力遵循普遍发展规律而发展的，其特征是对外部机会不感兴趣。
在他目前在教科书审查过程中废除Jiyusha教科书的背景下，我们可以看到与Asahi，Mainichi，Ideishi Tadashi，NHK评论员等相同的人。他们拼命地试图保护现已崩溃的“进步历史”，并且歪曲了亚洲的观点。
在我国知识分子和社会主义光辉灿烂的初期，他们在意识形态上以极大的代价压迫了我，但如果我们从鸟瞰的角度回顾过去，他们可能一直试图永远领导“错误的古田”。我希望它将放弃关于进步历史的古董概念，并将建立一个从鸟瞰和着陆的角度审视量子时代历史的观点。

진보적 역사의 붕괴에서 드러난 것

다음은 후루타 히로시 씨가 월간 잡지 WiLL에 쓰고있는 기사 모음입니다.
진보적 역사의 붕괴에서 드러난 것
최근에는 '착륙주의와 시각주의'라는 단어를 많이 사용하고 있습니다.
처음에는 왜 그렇게하는지 몰랐습니다.
Viewism은 내 마음 속의 선형 시간에서 현재부터 과거의 기억을 살펴 보는 방법입니다. 과거, 현재, 미래의 선형 세그먼트에 대해 직선 시간으로, 풍경에 대해 이야기하는 것입니다.
이 시리즈의 이전 기사에서 말했듯이, 80 년대와 90 년대의 페미니스트들은 지금부터 '섹스 마니아'페미니스트처럼 보입니다.
하지만 몸의 시간을 그 시간의 기록과 동기화하고 발에 착지했을 때 주변을 둘러 보면 풍경이 급격히 변합니다.
우리가 이전 시간을 인간의 시간으로 생각한다면, 이것은 신체에 흐르는 유일한 시간 인 생물학적 시간입니다.
그리고 그 풍경은 진지하게 "여성 쾌락 주의자"였고, 그들은 남자들의 불충실로 고통 받고있었습니다.
페미니스트 풍경이 왜 그렇게 많이 변할까요?
가능한 추론은 자연 시간이 선형 시간 및 내부 시간과 다르다는 것입니다.
자연 시간 또는 양자 시간은 불 연속적입니다.
물리학 자 카를로 로벨 리 (Carlo Rovelli)는 "당신은 그것을 한 값에서 다른 값으로 점프하는 캥거루로보아야합니다.이 세상은 미세한 입자들로 이루어져 있기 때문에 연속적이지 않습니다. Sura처럼 가벼운 터치. " (시간이 없다, NHK Publishing, 2019, p. 86. 일본어 번역의 제목이 잘못되었습니다.
또는 시간 이론의 철학자 오모리 쇼조 (Shozo Omori)가 말했듯이, "잘 알려진 바와 같이 이해하기 어려운 현상이 있습니다. 물리적 시스템에서 물리량을 관찰하면 그 시스템의 상태를 나타내는 상태 기능이 그 양의 고유 함수 중 하나로 다시 불 연속적으로 이동하는 이른바 '웨이브 패킷 수축'(Collected Works, Vol. 8, "Time and Ego", Iwanami Shoten, 1999), 그는 불연속 양자 시간에 대해 이야기하고 있습니다.
그래서 내가 그것을 뷰 리즘과 랜딩 리즘이라고 부르게 된 이유는 무엇입니까?
진보적 역사에 대한 헤겔 마르크스의 견해는 완전히 무너진 것 같고, 시간에 대한 선형 적 견해는 더 이상 의미가 없습니다.
한 가지 더 예를 들어 보겠습니다.
이 시리즈의 Part 13에서 나는 1960 년대의 '진보적 인 문화 인물'이 일본에서 한국인에 대한 차별과 편견을 줄이는 데 중요한 역할을했다고 언급했습니다.
오늘날 스스로를 자유주의 자라고 부르는이 진보적 인 문화 인물의 후손들은 다음과 같이 말했습니다.
자이 니치 (한국인)는 조국을 배신한 이유로 일본에 있습니다. (NHK 해설자 Idishi Tadashi, 하나 다 산업 유산 정보 센터에서 열린 군함도 전시에 대해 불평, "기자 또는 활동가, 아사히, 산업 유산 정보 센터의 마이니치 적", 야스코 카토).
그 반대입니다. "일본의 차별 된 사람들"에서 "한국의 반역자"로.
진보적 인 문화인들에게 감사했던 전 재일 한국인 거주자 아내 이데이시 타다시 씨는 분노했습니다.
부모님이 한국을 떠나지 않았다면 제주도의 가난한 마을에서 학교에 다닐 수 없었을 것입니다. 그들이 탈출하도록 내버려 둔 것에 얼마나 감사합니다. 그리고 당신은 그들을 반역자라고 부릅니다! 그리고 그녀는 끓고있었습니다.
당신은 그것이 어떻게 일어 났는지 파악하기 위해 관점주의와 착륙주의가 필요합니다.
점과 시점을보십시오.
우선 진보 문화는 사회주의가 자본주의보다 더 진보 된 경제 체제라고 가정했다.
중국과 북한이 일본보다 낫고 일본은 이러한 일부 국가에 대해 잘못한 죄를지었습니다.
그것은 "아시아 속죄"였습니다.
한국은 자본주의 자 였고 사회주의 북한은 좋았 기 때문에 그들에게 끔찍했습니다.
일본의 한국인들은 말하지 않았습니다.
재이 니치 조선인들은 북한과 연결되어 있다고 그들은 말했다.
그래서 그들은 일본에서 한국인에 대한 차별과 편견을 없애려고 노력했습니다.
그리고 그것은 특정한 효과를 가졌습니다.
현재의 Ideishi Tadashi 씨는 사회주의 체제가 건전하다고 더 이상 말할 수없는 진보적 문화인의 후손입니다. 1968 년 소련의 체코 침공, 1991 년 소련 붕괴, 2002 년 김정일 납치 고백으로 '아시아 속죄'만이 남아있다.
중국도 민족주의와 악을 휘두르며 세계 열방과 맞서고있다.
지금은 한국뿐입니다.
애초에 실수는 진보적 인 문화 인간이 자신의 윤리의 소재로 외국을 만들었다는 것입니다.
* 독일 정치인과 문화 인물도 마찬가지라고 확신합니다 *.
그렇게했기 때문에 그들의 윤리는 외부가되었고 한국에 소유되었습니다.
진보적 인 역사는 여전히 보호되고 있습니다.
보세요, 한국은 발전했다는 믿음으로 일본보다 훨씬 더 발전했습니다.
“재일 한국인 여러분, 이렇게 좋은 나라에서 도망친 배신자입니다.
그래서 마이니치와 아사히가 더 이상 "한국에 가해진 피해에 대한 책임"만 말하는 것입니다.
현재 문부 과학성 (문부 과학성)의 수석 고문 인 나카마에 고로 씨가 제가 잘 아는 동아시아의 "본질적 발전 이론"을 믿고 있다고 여기에서 이야기하고 싶습니다. 쓰쿠바 대학에서.
마르크스의 유물 론적 역사관에 대한 아시아 판은 동아시아 국가들이 내재적 능력에 의해 보편적 개발 법칙에 따라 발전했으며, 외적 기회에 대한 관심이 부족하다는 특징이 있다고 주장한다.
교과서 심사 과정에서 지 유사 교과서를 현재 억압하는 배경에서 우리는 아사히, 마이니치, 이데이시 타다시, NHK 해설자 등과 같은 것을 볼 수 있습니다. 그들은 지금 붕괴 된 "진보적 역사"를 보호하기 위해 필사적으로 노력하고 있습니다. 아시아의 관점을 왜곡했습니다.
우리나라의 지적이고 사회주의적인 화려했던 초창기에 그들은 이데올로기 적으로 큰 비용으로 나를 억압했지만 조감도에서 과거를 되돌아 보면 그들은 "잘못된 후루타"를 영원히 이끌려 고 노력했을 것입니다. 진보적 역사라는 고풍스러운 생각을 버리고 조감도, 착륙 시점에서 양자 시대 역사를 바라 보는 관점을 확립 해 주었으면합니다.

Что обнаружилось в крахе прогрессивной истории

Ниже приводится сборник статей, которые г-н Фурута Хироши пишет для ежемесячного журнала WiLL, озаглавленного «Борьба с Эпикуром».
Что обнаружилось в крахе прогрессивной истории
В последнее время я часто использую слова «ленджизм и вьюизм».
Сначала я не знал, зачем я это делаю.
Вьюизм - это способ взглянуть на воспоминания прошлого из настоящего в линейном времени в моем сознании: в прямом времени на линейном сегменте истории, прошлого, настоящего и будущего, и говорить о ландшафте.
Как я уже сказал в предыдущей части этой серии, феминистки 80-х и 90-х с этого момента выглядят как феминистки «сексуальных маньяков».
Однако, если вы синхронизируете время своего тела с записями того времени и оглядываетесь, когда приземляетесь на ноги, ландшафт резко меняется.
Если мы примем предыдущее время за человеческое, это будет биологическое время, единственное время, текущее в теле.
И пейзаж был искренним «гедонистками-женщинами», что они страдали от невыполнения со стороны мужчин.
Почему феминистский ландшафт так сильно изменился?
Возможный вывод состоит в том, что естественное время отличается как от линейного, так и от внутреннего времени.
Естественное время, или квантовое время, прерывно.
Физик Карло Ровелли говорит: «Вы должны смотреть на него как на кенгуру, который перескакивает от одного значения к другому. Этот мир не непрерывен, потому что он состоит из микроскопических частиц. Бог не рисовал этот мир непрерывными линиями, но расставил точки легкое прикосновение, как Сура ". (Время не существует, NHK Publishing, 2019, стр. 86. Это неправильное название для японского перевода.
Или, как выразился философ теории времени Сёдзо Омори: «Как хорошо известно, существует трудный для понимания феномен: наблюдение физической величины в физической системе приводит к тому, что функция состояния, которая представляет состояние этой системы, изменяется. сдвиг снова прерывисто к одной из собственных функций этой величины, так называемому «сжатию волнового пакета» (Сборник работ, том 8, «Время и эго», Iwanami Shoten, 1999), он говорит о прерывистом квантовом времени.
Так как же я стал называть это вьюизмом и ленджанством?
Кажется, что взгляд Гегеля-Маркса на прогрессивную историю полностью сломался, и линейный взгляд на время больше не имеет смысла.
Приведу еще один пример.
В 13-й части этой серии я упоминал, что «прогрессивные деятели культуры» 1960-х годов сыграли важную роль в сокращении дискриминации и предубеждений в отношении корейцев в Японии.
Потомки этого прогрессивного культурного деятеля, которые сегодня называют себя либералами, сказали следующее:
Зайничи (корейцы) находятся в Японии за предательство своей страны. (Идиши Тадаши, обозреватель NHK, жалуется на выставку Гункандзима в Информационном центре промышленного наследия, Ханада, октябрьский выпуск, «Репортер или активист, Асахи, Враг Майнити Информационного центра промышленного наследия», Като Ясуко).
Все наоборот. От «дискриминированных людей в Японии» до «предателей в Корее».
Г-н Идейши Тадаши, моя жена, бывшая жительница Кореи в Японии, которая была благодарна людям прогрессивной культуры, в ярости:
Если бы мои родители не сбежали из Кореи, я не смогла бы ходить в школу в бедной деревне на острове Чеджу; как я благодарен за то, что они позволили им сбежать. И вы называете их предателями! И она кипела.
Как бы то ни было, чтобы понять, как это произошло, вам потребуется взгляды и призрак.
Посмотрите на точки и моменты времени.
Прежде всего, прогрессивные культуры предполагали, что социализм - более развитая экономическая система, чем капитализм.
Китай и Северная Корея были лучше, чем Япония, и Япония виновата в плохих поступках с этими избранными странами.
Это было «Азиатское искупление».
Южная Корея была для них ужасна, потому что она была капиталистической, а социалистическая Северная Корея была хорошей.
Корейцы в Японии не сказали.
По их словам, корейцы-зайничи связаны с Северной Кореей.
Поэтому они пытались устранить дискриминацию и предрассудки в отношении корейцев в Японии.
И это имело определенный эффект.
Нынешний г-н Идейши Тадаши - потомок человека прогрессивной культуры, который больше не может сказать, что социалистическая система здорова. Из-за советского вторжения в Чешскую Республику в 1968 году, распада Советского Союза в 1991 году и признания в похищении Ким Чен Ира в 2002 году осталось только «Азиатское искупление».
Китай тоже противостоит народам мира с национализмом и злом.
Осталась только Корея.
Ошибка в первую очередь заключалась в том, что человек прогрессивной культуры сделал зарубежные страны материалом своей этики.
* Я убежден, что это верно и в отношении немецких политиков и деятелей культуры *.
Из-за того, что они поступают так, их этика стала внешней и подчиненной Кореи.
Прогрессивная история все еще охраняется.
Видите ли, Корея добилась прогресса, может быть, даже больше, чем Япония, в уверенности, что она добилась прогресса.
Они говорят: «Корейцы в Японии, вы предатели, сбежавшие из такой прекрасной страны.
Вот почему Майнити и Асахи больше говорят только об «ответственности за вред, нанесенный Корее».
Я хотел бы поговорить здесь о том, что Накамаэ Горо, нынешний главный научный советник Министерства образования, культуры, спорта, науки и технологий (MEXT), верит в «теорию внутреннего развития» Восточной Азии, которую я хорошо знаю. из Университета Цукуба.
Азиатская версия материалистического взгляда Маркса на историю утверждает, что страны Восточной Азии развивались в соответствии с универсальным законом развития на основе внутренней компетенции и характеризуются отсутствием интереса к внешним возможностям.
На фоне его нынешнего запрета на использование учебников Дзиюша в процессе экзаменов по учебникам, мы можем видеть то же самое, что и Асахи, Майнити, Идейши Тадаши, комментатора NHK и т. Д. Они отчаянно пытаются защитить ныне рухнувшую «Историю прогресса» и имеют исказил азиатскую точку зрения.
В первые дни интеллектуальной и социалистической яркости нашей страны они подавляли меня ценой больших идеологических затрат, но если мы оглянемся на прошлое с высоты птичьего полета, они, возможно, пытались повести за собой «неправильную Фуруту» навсегда. Я надеюсь, что он откажется от античной идеи прогрессивной истории и установит перспективу, которая рассматривает историю в квантовом времени с высоты птичьего полета и с точки зрения приземления.

Ce qui a été exposé dans l'effondrement de l'histoire progressive

Ce qui suit provient d'une collection d'articles que M. Furuta Hiroshi écrit pour le magazine mensuel WiLL, intitulé Combattre Epicure.
Ce qui a été exposé dans l'effondrement de l'histoire progressive
Dernièrement, j'ai beaucoup utilisé les mots «landingisme et viewisme».
Au début, je ne savais pas pourquoi je le faisais.
Le viewisme est une manière de regarder la mémoire du passé depuis le présent en temps linéaire dans mon esprit: en temps droit sur un segment linéaire de l'histoire, du passé, du présent et du futur, et de parler du paysage.
Comme je l'ai dit dans le précédent épisode de cette série, les féministes des années 80 et 90 ressemblent désormais à des féministes «maniaques du sexe».
Cependant, si vous synchronisez l'heure de votre corps avec les enregistrements de cette époque et que vous regardez autour de vous lorsque vous atterrissez sur vos pieds, le paysage change radicalement.
Si nous prenons le temps précédent comme temps humain, c'est le temps biologique, qui est le seul temps qui coule dans le corps.
Et le paysage était sincèrement «des femmes hédonistes», qu'elles souffraient de l'insatisfaction des hommes.
Pourquoi le paysage féministe change-t-il autant?
Une inférence possible est que le temps naturel est différent à la fois du temps linéaire et du temps interne.
Le temps naturel, ou temps quantique, est discontinu.
Le physicien Carlo Rovelli dit: "Vous devriez le voir comme un kangourou qui saute d'une valeur à une autre. Ce monde n'est pas continu parce qu'il est composé de particules microscopiques. Dieu n'a pas dessiné ce monde en traits continus, mais l'a parsemé de une touche légère, comme Sura. " (Le temps n'existe pas, NHK Publishing, 2019, p. 86. Ce n'est pas le bon titre pour la traduction japonaise.
Ou comme l'a dit le philosophe de la théorie du temps Shozo Omori: «Comme on le sait, il y a un phénomène difficile à comprendre: l'observation d'une quantité physique dans un système physique amène la fonction d'état, qui représente l'état de ce système, à passer à nouveau de manière discontinue à l'une des fonctions propres de cette quantité, la soi-disant «contraction de paquets d'ondes» (Collected Works, Vol. 8, «Time and Ego», Iwanami Shoten, 1999), il parle de temps quantique discontinu.
Alors, comment en suis-je arrivé à appeler cela le viewisme et l'atterrissage?
Il semble que la vision de Hegel-Marx de l'histoire progressive se soit complètement effondrée, et la vision linéaire du temps n'a plus de sens.
Laissez-moi vous donner un autre exemple.
Dans la partie 13 de cette série, j'ai mentionné que les «figures culturelles progressistes» des années 60 ont contribué à réduire la discrimination et les préjugés contre les Coréens au Japon.
Les descendants de cette figure culturelle progressiste, qui se disent aujourd'hui libéraux, auraient dit ce qui suit
Zainichi (Coréens) sont au Japon pour avoir trahi leur pays. (Idishi Tadashi, commentateur de la NHK, se plaignant de l'exposition Gunkanjima au Centre d'information sur le patrimoine industriel, Hanada, numéro d'octobre, «Reporter ou activiste, Asahi, Mainichi Enemy of Industrial Heritage Information Center», Kato Yasuko).
C'est juste le contraire. Des "personnes discriminées au Japon" aux "traîtres en Corée".
M. Ideishi Tadashi, mon épouse, un ancien résident coréen au Japon qui était reconnaissant envers les gens de la culture progressiste, est furieux:
Si mes parents n'avaient pas fui la Corée, je n'aurais pas pu aller à l'école dans un village pauvre de l'île de Jeju; combien je suis reconnaissant qu'ils les aient laissés s'échapper. Et vous les appelez un traître! Et elle bouillonnait.
Quoi qu'il en soit, il faut du viewisme et un landingisme pour comprendre comment cela s'est passé.
Regardez les points et les points du temps.
Tout d'abord, les cultures progressistes ont supposé que le socialisme était un système économique plus avancé que le capitalisme.
La Chine et la Corée du Nord étaient meilleures que le Japon, et le Japon était coupable de mal à ces pays sélectionnés.
C'était «l'expiation asiatique».
La Corée du Sud était terrible pour eux parce qu'elle était capitaliste, et la Corée du Nord socialiste était bonne.
Coréens au Japon, ils n'ont pas dit.
Les Coréens de Zainichi, ont-ils dit, étaient liés à la Corée du Nord.
Ils ont donc essayé d'éliminer la discrimination et les préjugés contre les Coréens au Japon.
Et cela a eu un effet spécifique.
L'actuel M. Ideishi Tadashi est le descendant de Progressive Culture Man qui ne peut plus dire que le système socialiste est sain. En raison de l'invasion soviétique de la République tchèque en 1968, de l'effondrement de l'Union soviétique en 1991 et de la confession de l'enlèvement de Kim Jong-il en 2002, il ne reste que «l'expiation asiatique».
La Chine, elle aussi, affronte les nations du monde avec le nationalisme et le mal.
Il n'y a maintenant que la Corée.
L'erreur en premier lieu était que l'homme de la culture progressiste a fait des pays étrangers le matériau de son éthique.
* Je suis convaincu que cela vaut également pour les politiciens et les personnalités culturelles allemandes *.
Parce qu'ils font cela, leur éthique est devenue externe et possédée par la Corée.
L'histoire progressive est toujours protégée.
Vous voyez, la Corée a fait des progrès, peut-être même plus que le Japon, dans la conviction qu'elle a fait des progrès.
Ils disent: «Coréens au Japon, vous êtes des traîtres pour avoir fui un si beau pays.
C'est pourquoi Mainichi et Asahi ne parlent plus que de "responsabilité pour le tort causé à la Corée".
Je voudrais dire ici que Nakamae Goro, l'actuel conseiller académique en chef du ministère de l'Éducation, de la Culture, des Sports, des Sciences et de la Technologie (MEXT), croit en la "théorie du développement intrinsèque" de l'Asie de l'Est, que je connais bien de l'Université de Tsukuba.
La version asiatique de la vision matérialiste de l'histoire de Marx soutient que les pays d'Asie de l'Est se sont développés selon la loi universelle du développement par compétence intrinsèque et se caractérisent par un manque d'intérêt pour les opportunités extrinsèques.
Dans le contexte de sa suppression actuelle des manuels de Jiyusha dans le processus d'examen des manuels, nous pouvons voir la même chose que Asahi, Mainichi, Ideishi Tadashi, commentateur de la NHK, etc. Ils essaient désespérément de protéger l '«histoire progressive» maintenant effondrée et ont a perverti la perspective asiatique.
Au début du flamboyant intellectuel et socialiste de notre pays, ils m'ont opprimé idéologiquement à grands frais, mais si nous regardons le passé à vol d'oiseau, ils ont peut-être essayé de diriger le «faux Furuta» pour de bon. J'espère qu'il abandonnera l'idée antique de l'histoire progressive et établira une perspective qui regarde l'histoire en temps quantique du point de vue d'un oiseau et d'une perspective d'atterrissage.

O que foi exposto no colapso da história progressiva

O que se segue é de uma coleção de artigos que Furuta Hiroshi está escrevendo para a revista mensal WiLL, intitulada lutando contra Epicuro.
O que foi exposto no colapso da história progressiva
Ultimamente, tenho usado muito as palavras "landingism e viewism".
No começo, eu não sabia por que estava fazendo isso.
Viewism é uma forma de olhar para a memória do passado a partir do presente no tempo linear em minha mente: em tempo direto em um segmento linear da história, passado, presente e futuro, e falando sobre a paisagem.
Como eu disse na edição anterior desta série, as feministas dos anos 80 e 90 parecem feministas 'maníacas sexuais' de agora em diante.
No entanto, se você sincronizar o tempo do seu corpo com os registros dessa época e olhar ao seu redor ao pousar em pé, a paisagem muda drasticamente.
Se considerarmos o tempo anterior como o tempo humano, este é o tempo biológico, que é o único tempo que flui no corpo.
E a paisagem era seriamente "hedonistas femininas", que estavam sofrendo com a insatisfação dos homens.
Por que a paisagem feminista muda tanto?
Uma possível inferência é que o tempo natural é diferente tanto do tempo linear quanto do tempo interno.
O tempo natural, ou tempo quântico, é descontínuo.
O físico Carlo Rovelli diz: "Você deveria vê-lo como um canguru que salta de um valor para outro. Este mundo não é contínuo porque é feito de partículas microscópicas. Deus não desenhou este mundo em linhas contínuas, mas o pontilhou com um leve toque, como Sura. " (Time Does Not Exist, NHK Publishing, 2019, p. 86. É o título errado para a tradução japonesa.
Ou, como disse o filósofo da teoria do tempo Shozo Omori, "Como é bem conhecido, há um fenômeno que é difícil de entender: observar uma quantidade física em um sistema físico faz com que a função de estado, que representa o estado desse sistema, seja mudar de novo descontinuamente para uma das autofunções dessa quantidade, a chamada 'contração do pacote de ondas' (Collected Works, Vol. 8, "Time and Ego", Iwanami Shoten, 1999), ele está falando sobre o tempo quântico descontínuo.
Então, como passei a chamá-lo de viewism e landingism?
Parece que a visão de Hegel-Marx da história progressiva foi completamente destruída, e a visão linear do tempo não faz mais sentido.
Deixe-me dar mais um exemplo.
Na Parte 13 desta série, mencionei que as "figuras culturais progressistas" da década de 1960 foram fundamentais para reduzir a discriminação e o preconceito contra os coreanos no Japão.
Os descendentes desta figura cultural progressista, que hoje se autodenominam liberais, teriam dito o seguinte
Zainichi (coreanos) estão no Japão por trair seu país. (Idishi Tadashi, comentarista da NHK, reclamando da exibição Gunkanjima no Centro de Informações do Patrimônio Industrial, Hanada, edição de outubro, "Repórter ou Ativista, Asahi, Inimigo Mainichi do Centro de Informações do Patrimônio Industrial", Kato Yasuko).
É exatamente o oposto. De "pessoas discriminadas no Japão" a "traidores na Coréia".
O Sr. Ideishi Tadashi, minha esposa, uma ex-coreana residente no Japão que era grata pelo povo da cultura progressista, está furiosa:
Se meus pais não tivessem fugido da Coreia, eu não teria podido ir à escola em um vilarejo pobre na Ilha de Jeju; como sou grato por eles os terem deixado escapar. E você os chama de traidores! E ela estava fervendo.
Seja como for, você precisa de um viewism e um landingism para descobrir como isso aconteceu.
Observe os pontos e pontos do tempo.
Em primeiro lugar, as culturas progressistas presumiam que o socialismo era um sistema econômico mais avançado do que o capitalismo.
A China e a Coréia do Norte foram melhores do que o Japão, e o Japão foi culpado de fazer mal a esses países selecionados.
Foi a "Expiação Asiática".
A Coreia do Sul foi terrível para eles porque era capitalista, e a Coreia do Norte socialista era boa.
Coreanos no Japão, eles não disseram.
Os coreanos zainichi, disseram, estavam ligados à Coreia do Norte.
Então, eles tentaram eliminar a discriminação e o preconceito contra os coreanos no Japão.
E teve um efeito específico.
O atual Sr. Ideishi Tadashi é descendente do Homem da Cultura Progressista, que não pode mais dizer que o sistema socialista é sólido. Por causa da invasão soviética da República Tcheca em 1968, o colapso da União Soviética em 1991 e a confissão do sequestro de Kim Jong-il em 2002, apenas a "Expiação Asiática" permanece.
A China também está confrontando as nações do mundo com o nacionalismo e manejando o mal.
Agora existe apenas a Coreia.
O erro em primeiro lugar foi que o Homem da Cultura Progressista fez dos países estrangeiros o material de sua ética.
* Estou convencido de que isso também se aplica aos políticos e figuras culturais alemãs *.
Porque eles fazem isso, sua ética se tornou externa e possuída pela Coréia.
A história progressiva ainda está sendo protegida.
Veja, a Coréia fez progressos, talvez até mais do que o Japão, na convicção de que fez progressos.
Eles dizem: "Coreanos no Japão, vocês são traidores por terem fugido de um país tão bom.
É por isso que Mainichi e Asahi só falam mais sobre "responsabilidade pelo dano causado à Coreia".
Gostaria de comentar aqui que Nakamae Goro, o atual conselheiro acadêmico chefe do Ministério da Educação, Cultura, Esportes, Ciência e Tecnologia (MEXT), acredita na "teoria do desenvolvimento intrínseco" do Leste Asiático, que conheço bem da Universidade de Tsukuba.
A versão asiática da visão materialista da história de Marx afirma que os países do Leste Asiático se desenvolveram seguindo a lei universal do desenvolvimento por competência intrínseca e é caracterizada por uma falta de interesse em oportunidades extrínsecas.
No contexto de sua supressão atual dos livros didáticos de Jiyusha no processo de exame do livro didático, podemos ver o mesmo que Asahi, Mainichi, Ideishi Tadashi, comentarista da NHK, etc. perverteu a perspectiva asiática.
Nos primeiros dias da extravagância intelectual e socialista de nosso país, eles me oprimiram ideologicamente com grandes despesas, mas se olharmos para o passado de uma perspectiva aérea, eles podem estar tentando liderar o "Furuta errado" para sempre. Espero que ela abandone a ideia antiga de história progressiva e estabeleça uma perspectiva que olhe para a história no tempo quântico a partir de uma perspectiva aérea e de aterrissagem.