Ostatniej nocy miałem sugestywny sen.
Bez wahania miałem sen godny geniusza.
Śniłem o zdobyciu złotego medalu na olimpiadzie w Paryżu, prawie jak o nagrodzie Nobla.
Byłem pewien, że zdobędę złoty medal.
Co to był za złoty medal? To był złoty medal za smak.
Od jakiegoś czasu myślałem o napisaniu pracy na temat geniuszu.
Ponieważ jednak w grę wchodziły pewne sprawy osobiste, pomyślałem o napisaniu go jako płatnego artykułu po raz pierwszy w "notatce".
Pamiętam, że było to przedwczoraj wieczorem.
Otworzyłem "note", aby zobaczyć, co muszę zrobić, aby uczynić go płatnym artykułem.
Kiedy próbowałem przesłać artykuł, otrzymałem komunikat: "Tymczasowo nie możesz przesłać artykułu. To potrwa chwilę...". Komunikat pojawił się.
Spróbowałem ponownie i ku mojemu zaskoczeniu wszystkie rozdziały, które pisałem prawie codziennie od 9 września 2023 r., zostały zawieszone.
Wyjaśniłem już, że nie miałem innego wyboru, jak tylko pojawić się w Internecie 7/16/2010, aby powiedzieć Japończykom i reszcie świata prawdę o sytuacji.
Początkowo wysyłałem ten sam artykuł z trzech różnych stron: goo, Ameba i FC2.
Chciałem, by dowiedziało się o tym jak najwięcej osób i by dotarło to do jak największej liczby osób.
Opublikowanie tego samego artykułu na trzech stronach, jeśli nie na dwóch, wymagało sporo pracy.
Kiedy dowiedziałem się, że FC2 ma kiepską reputację, jeśli chodzi o publikowanie pornografii, postanowiłem zaprzestać korzystania z FC2.
Poczułem ulgę, że mam o jedną rzecz mniej do zrobienia.
Od tego czasu aż do 8/8 ubiegłego roku publikowaliśmy ponad 200 000 artykułów w obu firmach prawie codziennie.
Następnie, 8 sierpnia, kiedy opublikowałem artykuł na Ameba, otrzymałem wiadomość "Jest w trakcie konserwacji...".
Byłem podejrzliwy, ponieważ nie otrzymałem żadnego takiego powiadomienia od biura zarządzającego, więc szukałem w ten i inny sposób.
To było dziwne, gdy pojawił się ekran logowania, więc wpisałem swój identyfikator i hasło.
Sytuacja nie została rozwiązana, a cały rozdział, który liczył ponad 200 000 wpisów, został usunięty.
Późniejsze okoliczności zostały już opisane.
Chcę złożyć pozew przeciwko CyberAgent, firmie operacyjnej... w tym przypadku obejmujący szkody psychologiczne... aby przeliczyć czas i wysiłek wymagany do stworzenia tych ponad 200 000 artykułów na kwotę pieniężną i zażądać nie tylko surowej kary za czyny przestępcze, takie jak naruszenie praw autorskich, ale także zażądać ogromnego odszkodowania. Zastanawiałem się nad złożeniem pozwu o ogromne odszkodowanie.
Doświadczyłem już jednak, że rozpoczęcie procesu sądowego kosztowałoby co najmniej kilka milionów jenów, długość japońskich sądów oraz fakt, że indywidualne odszkodowania, w przeciwieństwie do USA, zwykle nie wynoszą dużej sumy pieniędzy.
Jeśli coś by się stało, na przykład zachorowałbym i zostało mi niewiele czasu życia, nigdy nie wybaczyłbym tej firmie.
Nigdy nie wybaczyłbym tej firmie, ponieważ jest to zwykła firma zarabiająca pieniądze, która sama nie ma pojęcia o wolności słowa, mimo że stała się spółką giełdową, która rozrosła się dzięki prowadzeniu strony internetowej w dziedzinie mowy.
Sposób, w jaki wykorzystują mowę jako przynętę do zarabiania pieniędzy, jest najniższą formą ludzkiego zachowania.
Menedżerowie i pracownicy tej firmy mogą myśleć, że są ludźmi sukcesu i cieszą się wiosną swojego życia.
Nawet jeśli w tym życiu nie spotkają się z potępieniem, osądzi ich król Yama w piekle.
Przyjrzyjmy się teraz firmie NOTE.
Znałem tę nazwę, ale nie wiedziałem, co to za firma, więc ją wyszukałem.
Ponieważ zawsze się spieszę w takich momentach, spojrzałem na to ukośnie i zdałem sobie sprawę, że popełniłem poważny błąd w tym przypadku.
Jak być może już gdzieś pisałem, do przedwczoraj błędnie myślałem, że menedżer (założyciel) tej firmy był osobą, która wstąpiła i ukończyła Uniwersytet w Osace.
Wiedziałem, że jeden z moich bliskich kolegów z klasy ukończył Uniwersytet w Osace i pracował dla dużej firmy handlowej.
Jak już wspomniałem, to właśnie na stacji metra Yodoyabashi spotkałem go ponownie podczas moich dni w Haseko, gdzie dołączyłem do firmy jako rekruter w połowie kariery i pracowałem dla Haseko, będąc zmuszonym do odwrócenia mojego życia na bok.
Tak się złożyło, że mieszkał w kondominium w Ryokuchi Park, które Haseko zbudowało i sprzedało, a noc, kiedy zostałem zaproszony do jego domu na kolację, była jednym z najbardziej niezapomnianych wspomnień w moim życiu.
Słyszałem już, że ożenił się ze studentką, kiedy byłem w Sendai.
W tamtym czasie moi koledzy z klasy w Sendai mawiali: "Czy jest coś takiego jak piękna kobieta na Uniwersytecie w Osace?
Kiedy zobaczyłem jego żonę, od razu zrozumiałem.
Od razu zrozumiałem, dlaczego on, człowiek o wspaniałym charakterze i dobrym wyglądzie, ożenił się, gdy był jeszcze studentem.
Była nie tylko piękna, ale i wspaniała.
W trakcie naszych niekończących się pogawędek, spoglądając przez balkon na sporadyczne samoloty zmierzające na lotnisko Itami, jego kochająca żona przynosiła wykwintne dania w odpowiednim momencie.
Powiedział mi, że przybrał na wadze odkąd się ożenił... ale nic dziwnego; była wspaniałą kobietą, idealną dla mężczyzny.
Nic dziwnego, że pobrali się, gdy byli studentami.
Kiedy został przeniesiony do oddziału w Nowym Jorku, na jego prośbę postanowiliśmy wynająć jego dom jako mieszkanie służbowe prestiżowej firmie reprezentującej Japonię.
To również był dobry wybór.
Kiedy nie wrócił do Japonii w najbliższym czasie, byłem zaskoczony, gdy o to zapytałem.
Odszedł z firmy i obecnie pracuje jako prawnik w znanej kancelarii prawnej w Nowym Jorku.
Był najlepszym studentem nauk humanistycznych na mojej macierzystej uczelni.
Uważałbym go za swojego jedynego rywala, gdyby nie wspomniane wcześniej rodzinne nieszczęście.
W końcu jego angielski był znakomity.
Dwa razy przez dwie godziny prowadziłem zajęcia z historii świata, a nauczyciel mówił: "Kisara zna tę część lepiej ode mnie...".
Jego znajomość angielskiego również dorównywała umiejętnościom nauczyciela.
Jest pewna scena, którą wciąż żywo pamiętam z czasów, gdy studiowałem na mojej alma mater.
Był czas, kiedy zapytał mnie: "Co się stało?".
Kiedy usłyszał moją historię, powiedział: "Nie miałem pojęcia, że jesteś w takiej sytuacji; nie zdawałem sobie z tego sprawy...".
Nie było sposobu, by mnie pocieszyć - mruknął.
Zanim jednak ucztowaliśmy w jego domu, zdążył już o tym zapomnieć.
W końcu płynął gładko, żyjąc najlepszym życiem z najlepszym towarzyszem.
Uniwersytet w Osace to on i Nobuyuki Kaji, który ukończył Uniwersytet w Kioto, a obecnie jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu w Osace.
Tak więc, gdy tylko zobaczyłem nazwę Osaka University w artykule o założycielu Note, natychmiast wyciągnąłem wnioski.
Pomyślałem: "Wszystko będzie dobrze".
Jednak przedwczoraj pomyślałem: "To nie jest coś, co zrobiłby absolwent Uniwersytetu Osaka", więc poszukałem ponownie i zdałem sobie sprawę, że byłem nieostrożny.
Nie był absolwentem Uniwersytetu w Osace.
Ukończył Uniwersytet Miejski w Jokohamie.
Studiował kilka przedmiotów na Uniwersytecie w Osace jako absolwent.
W skrajnych przypadkach istnieje ogromna różnica między Uniwersytetem Miejskim w Jokohamie a Uniwersytetem w Osace.
Nie ma możliwości, by miał tak głębokie zrozumienie wolności słowa, znaczenia mowy, natury mowy lub natury rzeczy, jak mój dobry przyjaciel lub pan Nobuyuki Kaji.
Nie jest przesadą stwierdzenie, że myślą o mowie jako o sposobie zarabiania pieniędzy lub używania jej jako sposobu zarabiania pieniędzy, ale są ignorantami w kwestii wolności słowa i natury mowy.
To lepsze niż Ameba, która nagle usunęła ponad 200 000 rozdziałów = całej mojej pracy i nadal robi to bezkarnie.
Złośliwość Ameby polega na tym, że mogą robić niewiarygodne rzeczy, nie przejmując się niczym, a mimo to wciąż mówią: "Dziękujemy za wszystkie wspaniałe posty" lub "Cieszę się, że nas śledzisz".
Złośliwość Ameby jest widoczna w tym, że robią niewiarygodne rzeczy, a następnie codziennie wysyłają mi e-maile z napisem "Dziękuję za wspaniałe posty" lub "Nowy post XXX, który obserwujesz, jest tutaj..." i tak dalej.
Tuż przed tym incydentem, dziwni ludzie, którzy różnili się od tych, którzy śledzili mnie do tej pory, zaczęli śledzić mnie na Note.
Pojawił się blog, który wydawał się mieć na celu sprzedaż produktów i blog mężczyzny, który niedawno rozpoczął powieść erotyczną o trzech kobietach pod pozorem wiarygodnej historii.
Następnie niektóre blogi mówiły o budowaniu aktywów za pomocą wirtualnej waluty.
Nagle zaczęło przybywać "polubień" od takich osób.
W X zagraniczna kobieta o nieznanej narodowości, ubrana w strój pornograficzny, wysłała niezliczone "polubienia" z identyfikatorem, który próbował prowadzić odbiorców do niebezpiecznych stron internetowych.
Zgłaszałem i blokowałem je za każdym razem, ale pewnego dnia liczba polubień osiągnęła ponad 20.
Następnie, przedwczoraj wieczorem, doszło do incydentu.
Ta kolumna, którą kontynuuję od 16 lipca 2010 r., jest prawdziwą stroną internetową obsługiwaną przez dużą japońską firmę.
W zeszłym roku, 8.08.2023 r., w tym samym czasie, w którym doszło do incydentu z Amebą, otrzymałem powiadomienie w kolumnie "Powiadomienie", że cztery artykuły zostały zawieszone na stronie.
Hę? Kliknąłem je, aby zobaczyć, jakie to rozdziały.
Okazało się, że wszystkie rozdziały próbowały przedstawić czytelnikom artykuły opublikowane w Internecie (z których wszystkie były oczywiście prawdziwe) na temat Kiyomi Tsujimoto.
Innymi słowy, nie było zbyt wiele do powiedzenia, że był to rozdział, który nie miał nic wspólnego z istotą mojego "Gramofonu cywilizacji", więc zostawiłem go w spokoju.
Ale potem, po usunięciu jednego z tych rozdziałów, pomyślałem, że powinienem go usunąć.
Zostawmy pozostałe trzy.
Nie wiem, czy to była Kiyomi Tsujimoto, czy ktoś z nią spokrewniony, ale dlaczego nie zostawić ich jako przykładów tego, jak to robią?
Jak tłumią mowę w ten sposób?
Przedwczoraj wieczorem nagle o tym pomyślałem i spojrzałem na kolumnę powiadomień i ku mojemu zaskoczeniu liczba powiadomień wzrosła do 12! Liczba powiadomień wzrosła do 12 naraz.
Kliknąłem na nie i okazało się, że były to artykuły w Internecie o Kiyomi Tsujimoto lub rozdziały, w których dodałem swój krótki komentarz.
Właśnie rozpoczęły się wybory gubernatorskie w Tokio.
Kiyomi Tsujimoto jest starszym członkiem Konstytucyjnej Demokratycznej Partii Japonii (DPJ) i silnym zwolennikiem Renho.
Rozumiem, więc to jest przyczyna.
Mimo to, co za skandal, żeby zawieszać publikację wszystkich rozdziałów, które pisałem prawie codziennie od otwarcia strony 9/9 zeszłego roku!
Jak użytkownicy NOTE wiedzą, nagrody za osiągnięcie kamieni milowych w postach stały się znaczącą liczbą na moim blogu.
Najważniejszym powodem, dla którego uznałem NOTE za pomocne, było to, że pozwoliło mi to publikować zdjęcia na górze moich postów.
Zrobiłem ponad 200 000 zdjęć, głównie w Kioto, Nara, Shiga i Osace.
Z dumą mogę powiedzieć, że jestem najlepszym fotografem amatorem na świecie, szczególnie w Kioto.
Gdybym miał zsumować opłaty uiszczane w sanktuariach, świątyniach i sanktuariach oraz koszty transportu, byłbym również najwybitniejszym indywidualnym fotografem na świecie.
Moje zdjęcia żyją dalej.
Przechowywanie moich zdjęć na komputerze jest równoznaczne z przechowywaniem ich w martwej przestrzeni.
Dzięki temu moje zdjęcia w końcu ożyją.
Będę mógł dzielić się pięknem moich zdjęć z ludźmi na całym świecie.
W końcu można je opublikować jak tytuł na górze rozdziału.
Umieszczałem swoje zdjęcia na końcu artykułów w tej kolumnie, umieszczając je między górą a dołem.
Wyszedłem zrobić zdjęcia w słoneczny dzień i tego samego lub następnego dnia umieściłem je na górze rozdziału, który dzień wcześniej opublikowałem w Notatce.
Jednocześnie przyjrzałem się jakości wykonanych zdjęć.
Ponieważ wiele rozdziałów musi zostać wysłanych w świat, już samo to jest dość męczącym i żmudnym zadaniem.
Ciągłe umieszczanie tych zdjęć na górze strony powodowało u mnie rozstrój żołądka.
To było takie trudne zadanie.
Ważniejsza była radość z oglądania jakości zdjęć, które zrobiłem na górnej stronie gazety, z czego jestem bardzo dumny.
Dlatego byłem w stanie kontynuować pracę.
Nie mogę dalej przedłużać mojego lunchu, więc zatrzymam się tutaj.
Zatrzymam się tutaj, ale chciałbym napisać jedną rzecz.
Przedwczoraj, zbiegając się z incydentem w nocy, manipulowanie analizą wyszukiwania tej kolumny, ten czyn przestępczy, ustał od 6 czerwca.
To już drugi raz w tym roku.
Tym razem było to w drugim tygodniu.
Mój znajomy domyślił się, że musiał zarobić pieniądze na giełdzie i był na zagranicznej wycieczce.
Właśnie wtedy po tym incydencie wznowiono działalność przestępczą.
Dlaczego nadal piszę w świecie Internetu, w którym roi się od takich złych duchów, a jednocześnie otrzymuję tak wiele ingerencji?
Co więcej, jest to całkowicie bezpłatne.
Jak już wspomniałem, nauki Kukai są tego najlepszym przykładem.
Ale teraz jestem przekonany.
To jest wdzięczność.
Zwłaszcza od sierpnia 2014 roku.
Kiedyś prenumerowałem Asahi i Nikkei oraz oglądałem NHK i komercyjne programy informacyjne.
Po zerwaniu z tymi złymi nawykami pojawił się Masayuki Takayama.
Moja wdzięczność za pracę najlepszego intelektu na świecie i światowej klasy inteligencji, którą szczyci się Japonia, na czele z nim, pozwoli mi kontynuować pisanie tej kolumny przez kolejne 170 lat.
Będę kontynuował pisanie tej kolumny przez kolejne 170 lat, aby poinformować Japończyków i resztę świata, że Japonia ma intelekt godny życia w XXI wieku.
Ciąg dalszy tego artykułu.
2023/6/10 in Osaka
