The comments below the annotation mark are mine.
Maruyama Hodaka
@maruyamahodaka
No, no, no, Ambassador Emanuel, what are you saying?
As the U.S. Ambassador to Japan, you interfere too much in our country's internal affairs.
As I tweeted earlier, no Japanese court, including the Fukuoka District Court, has ruled that not recognizing same-sex marriage is unconstitutional.
These posts are not only diplomatically problematic but also need to be more accurate in content.
Quoted tweets
U.S. Ambassador to Japan Rahm Emanuel.
@USAmbJapan
The triple play has been decided.
Today the Fukuoka District Court ruled that it is unconstitutional not to recognize same-sex marriages, following district courts in Sapporo and Nagoya.
The Japanese courts have taken a firm stand for equality and inclusion.
It remains to be seen if the Diet will follow suit.
twitter.com/USAmbJapan/sta..
*This man must be out of his mind.
The level of the U.S. Democratic Party is also too low, selecting such a low-level man as the U.S. Ambassador to Japan.
He must be an idiot.
2023/6/7, in Osaka
丸山 穂高
@maruyamahodaka
いやいや、エマニュエル大使さん何言うてはりますん？
駐日米国大使として我が国への内政干渉が甚だし過ぎ。
先ほどツイートした様に、福岡地裁も含めて日本の裁判所は、同性婚を認めないのは違憲だとの判決を下していない。
こうした投稿は外交的に問題なだけでなく、内容も完全にミスリードでしょ。
引用ツイート
ラーム・エマニュエル駐日米国大使
@USAmbJapan
トリプルプレーが決まった。
今日は福岡地方裁判所が、札幌、そして名古屋の地裁に続き、同性婚を認めないのは違憲であるとの判決を下した。
日本の裁判所は、平等とインクルージョンのために断固たる態度を示したのだ。
国会がこれに続くかどうか注目される。
twitter.com/USAmbJapan/sta…
*この男、頭おかしいんじゃないか？
こんなレベルの男を駐日米国大使として選定している米国民主党のレベルも低すぎる。
本当に馬鹿なんじゃないか？
2023/6/7, in Osaka
文明のターンテーブルThe Turntable of Civilizationの人気記事
- 習氏が権力基盤の浮沈をかけて台湾攻略に出てこようとするのに対し、抑止を確実にするには日米台の覚悟が必要で、日本は日本の国益のためにこそ、
- It is the top 10 real-time searchers, 6/7, 0:50
- The only supporters of this bill are less than 5% of the public who support the CDP and JCP.
- He should suffer a painful blow! If he loses the lower house election, he will naturally resign.
- 文明のターンテーブルThe Turntable of Civilizationの人気記事 2023/6/7
- LGBT法案の支持者は立憲共産党を支持している5%以下の国民だけ…福島瑞穂、辻本清美等が首謀者
- これ一つで顧問や講演で生きていけるから、どうなろうと知ったこっちゃないんだよ。
- 再発信！罪人となって地獄の閻魔大王の責め苦に遭いたいというのならオール沖縄と一緒になって世界に仇を成す…
- Resend! the nature that is opposite to the smile like being the right person on the surface must go
- またクソみたいな欠陥議員立法を即日採決するAV新法と同じ流れ。反省がない人たち。
Sau đây là từ chuyên mục đăng nhiều kỳ của Masayuki Takayama đánh dấu sự kết thúc của Weekly Shincho, được phát hành hôm nay.
Cách đây rất lâu, một nữ giáo sư lớn tuổi của Trường múa ba lê Hoàng gia Monaco, người mà các vũ công ba lê trên khắp thế giới vô cùng kính trọng, đã đến thăm Nhật Bản.
Vào thời điểm đó, cô ấy đã nói về ý nghĩa của sự tồn tại của một nghệ sĩ.
Cô ấy nói, "Các nghệ sĩ rất quan trọng bởi vì họ là những người duy nhất có thể làm sáng tỏ những sự thật bị che giấu, bị che giấu và thể hiện chúng."
Không ai có thể tranh cãi lời nói của cô ấy.
Không ngoa khi nói rằng Masayuki Takayama không chỉ là nhà báo duy nhất của thế giới thời hậu chiến mà còn là nghệ sĩ duy nhất của thế giới thời hậu chiến.
Mặt khác, nhiều người tự gọi mình là nghệ sĩ, chẳng hạn như Oe, Murakami và Hirano, thậm chí không xứng đáng với danh xưng nghệ sĩ.
Họ chỉ bày tỏ những lời dối trá mà Asahi Shimbun và những người khác đã tạo ra hơn là làm sáng tỏ những sự thật bị che giấu và nói với họ.
Sự tồn tại của họ không chỉ giới hạn ở Nhật Bản mà còn ở các quốc gia khác trên toàn thế giới.
Nói cách khác, chỉ có một số lượng tối thiểu các nghệ sĩ thực sự tồn tại.
Bài viết này cũng chứng minh rõ ràng rằng tôi đã đúng khi nói rằng không ai trên thế giới ngày nay xứng đáng với giải Nobel Văn học hơn Masayuki Takayama.
Đây là cuốn sách phải đọc không chỉ đối với người dân Nhật Bản mà còn đối với người dân trên toàn thế giới.
NHK và những người khác vẫn chưa thông báo cho người dân Nhật Bản về những sự thật lịch sử mà ông tiết lộ trong bài báo này.
Ngược lại, NHK báo cáo rằng quân đội Nhật Bản đã phạm tội ác và quân đội Nhật Bản là xấu xa trong các chương trình đặc biệt của họ.
Không ngoa khi nói rằng những người điều khiển bộ phận tin tức của NHK, với quan điểm bạo dâm về lịch sử đã bị GHQ tẩy não, bị chi phối bởi tuyên truyền của Trung Quốc và Hàn Quốc, hai quốc gia chống Nhật duy nhất trên thế giới.
Cả hai quốc gia đều là những quốc gia độc tài tiếp tục thực hành chủ nghĩa phát xít dưới danh nghĩa giáo dục chống Nhật Bản, và không quá lời khi nói rằng họ chẳng là gì ngoài tuyên truyền.
Điều tương tự cũng xảy ra với NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV và TV Tokyo.
Như tôi đã đề cập hôm trước, họ có thiện cảm với Đảng Cộng sản Lập hiến, đảng chỉ nhận được sự ủng hộ của khoảng 5% người dân Nhật Bản.
Đó là những gì đã đưa Nhật Bản vào bế tắc.
Cách báo cáo của họ là một trong những nguyên nhân chính khiến Mr. Vụ ám sát Abe.
Sự ngu ngốc của họ đã che mắt Kishida ngu ngốc khi thông qua dự luật LGBT, đó là đỉnh cao của sự điên rồ.
Không ngoa khi nói rằng họ và các chính trị gia khác ủng hộ dự luật LGBT hoặc là tay chân hoặc con rối của Klaus Schwab, Kissinger và Tập Cận Bình.
Trong tất cả mọi thứ, họ đồng lõa trong việc chia cắt và hủy diệt Nhật Bản. Đất nước này đã tự hào về các tiêu chuẩn trí tuệ, giáo dục, văn hóa, nghi thức và hành vi cao nhất kể từ buổi bình minh của lịch sử.
Tội lỗi của họ là không thể tha thứ vì mức độ thông minh thấp của họ.
Người Nhật ở lại và sử dụng
Người Nga vẫn lành mạnh trong thời kỳ đế quốc.
Trong Chiến tranh Nga-Nhật, khi tìm thấy những người lính Nhật bị thương, họ đã đối xử tốt với họ và gửi họ đến trại Medvedev.
Có 1.592 tù binh Nhật Bản.
Sau khi hồi hương, họ báo cáo rằng họ được đối xử tốt.
Bốn mươi năm đã trôi qua kể từ đó.
Cộng sản dưới thời Stalin, họ không còn là con người nữa.
Chúng đợi Nhật bại trận mà xâm chiếm Mãn Châu, cướp bóc, hà hiếp khắp nơi.
Họ hứa "xuất ngũ nhanh chóng" trong Tuyên bố Potsdam, nhưng 600.000 tướng lĩnh đã được gửi đến Siberia để làm nô lệ.
Stalin cũng định chiếm Hokkaido nhưng bị quân Nhật đánh chết trên đảo Shushu.
Để trả thù, anh ta đã phóng ngư lôi vào một tàu cứu hộ ngoài khơi bờ biển Rumoi, giết chết 1.708 người Nhật.
Putin sẽ không trả lại bốn hòn đảo phía bắc mà ông ta có được từ hành động tội ác này.
Anh ta sẽ không xin lỗi về vụ đắm tàu cứu hộ.
Một khi con người trở thành cộng sản, tất cả họ đều mất đạo đức và sự đàng hoàng.
Còn người Trung Quốc thì sao?
Trong Chiến tranh Trung-Nhật, người Nhật đã có cơ hội gặp gỡ người Trung Quốc trước khi họ trở thành cộng sản.
Ở Nhật Bản, chúng tôi nghĩ rằng từ thời Ogyu Sorai, Shina là một đất nước có đạo đức và người Shina là học trò của Khổng Tử, nhưng chúng tôi đã nhầm.
Chúng còn tồi tệ hơn, tàn bạo hơn và hèn hạ hơn cả bọn cộng sản Nga.
Người Nhật đã rất ngạc nhiên trước hành vi của tàu tuần dương đối phương Jejuan trong Trận chiến Teshima ở giai đoạn đầu của cuộc chiến.
Khi con tàu này bị bắn trúng, nó đã giương cờ trắng và dừng lại.
Khi một con tàu của Nhật Bản đến bắt cô ấy, cô ấy bất ngờ thả một quả ngư lôi và bỏ chạy.
Người Trung Quốc không thể phân biệt giữa gian lận và tháo vát.
Ngạc nhiên hơn nữa là việc trao đổi tù binh sau khi chiến tranh kết thúc.
Người Nhật đã thả gần 10.000 binh sĩ tuyên thệ trong chiến tranh, và ngoài ra, họ đã hồi hương 1.644 người đã được điều trị tại các bệnh viện trong nội địa.
Ngược lại, Trung Quốc chỉ trao trả một người.
Nhật BảnNhững tù binh này, trong đó phải có tới vài trăm người, thực sự đã bị giết ngay tại chỗ bằng "những hành động man rợ và thâm độc" (Aritomo Yamagata), trong đó tai và mũi của họ bị cạo sạch, nhãn cầu bị khoét ra và tứ chi bị chặt đứt.
Đó là diện mạo của người Shina trước khi họ chuyển sang màu đỏ.
Nửa thế kỷ sau.
Trong Sự kiện Thượng Hải lần thứ hai, quân đội Nhật Bản lại đối mặt với quân đội Shina, nhưng một nửa trong số họ đã trở thành cộng sản.
Họ đã có một nhà tài trợ.
Tại Hoa Kỳ, quốc gia đã chỉ định Trung Quốc là "Vận mệnh hiển nhiên" cuối cùng của mình, Ngoại trưởng Stimson nói với Tưởng Giới Thạch, "Tôi sẽ trao Mãn Châu và Mông Cổ cho người Trung Quốc. Đổi lại, hãy kéo Nhật Bản vào cuộc chiến.
Do đó, bắt đầu khủng bố cư dân Nhật Bản ở Nhật Bản, và 250 người đã bị tàn sát ở Thông Châu.
Tiếp theo, Tưởng cho quân đội 60.000 người tấn công tô giới của Nhật Bản ở Thượng Hải và cố gắng tiêu diệt tất cả quân Nhật.
Đó là sự khởi đầu của Chiến tranh Trung-Nhật lần thứ hai.
Nhật Bản vừa đổ phần lớn lực lượng vào Trung Quốc đại lục thì Mỹ. khiêu khích nó.
Nhật Bản bị buộc phải tham gia vào cuộc chiến tranh hai mặt với kẻ thù.
Khi Nhật Bản cạn kiệt sức mạnh, Hồng Nga bắt đầu bắt cóc tù binh Nhật Bản ở phía bắc, và trên lục địa Trung Quốc, Trung Quốc và Hồng Nga bắt đầu tranh giành tù binh Nhật Bản.
Họ thậm chí còn không đọc Tuyên bố Potsdam.
Tại tỉnh Sơn Tây, Yan Xishan đặt toàn bộ 2.600 quân Nhật dưới quyền chỉ huy của mình để chiến đấu chống lại người Trung Quốc đỏ của Mao.
Năm trăm năm mươi người đã thiệt mạng trong trận chiến ở đây.
Họ đang bắt tù binh chiến đấu. Đó là một hành động tàn bạo mà ngay cả Spartacus cũng không làm được.
Đội quân Bát Lộ thậm chí còn tồi tệ hơn.
Họ bắt những người đàn ông và phụ nữ dân sự từ các làng tiên phong và gửi họ đến chiến trường với tư cách là lính Giao thông vận tải và y tá trong khi thực hiện việc cướp bóc thông thường.
Ngay cả sau khi quân đội của Tưởng Giới Thạch bị đánh bại, cũng không có việc xuất ngũ.
Chiến tranh Triều Tiên, bắt đầu 5 năm sau khi chiến tranh kết thúc, cũng huy động 30.000 người, một nửa trong số họ chết vì các bệnh liên quan đến chiến tranh.
Hồng quân bắt các phi công, thợ máy và những người khác trong Quân đội Kwantung và các kỹ sư từ Công ty Đường sắt Mãn Châu. Họ buộc họ phải làm việc để thành lập Lực lượng Không quân Trung Quốc và xây dựng các tuyến đường sắt.
Một kỹ sư người Nhật được tuyển dụng để quản lý một mỏ than đã bị xử tử không qua xét xử sau khi bị buộc tội chạy việc vặt cho ông chủ Trung Quốc của anh ta.
Vào ngày Quốc khánh tháng 10 năm 1954, Chu Ân Lai gọi hàng chục nghìn người Nhật Bản bị buộc phải ở lại Trung Quốc là "những người Nhật Bản bị giam giữ và sử dụng" và nói: "Họ hợp tác xây dựng Trung Quốc Mới theo ý chí tự do của họ .
Người Trung Quốc đỏ không ngại nói ra những lời dối trá trắng trợn nhất.
以下內容來自高山雅之今天發布的標誌著周刊新潮結束的連載專欄。
很久以前，一位深受世界首席芭蕾舞演員推崇的摩納哥皇家芭蕾舞學院的老女教授訪問了日本。
她當時談到了藝術家存在的意義。
她說，“藝術家很重要，因為他們是唯一能夠揭示隱藏的、隱藏的真相並表達它們的人。”
沒有人會質疑她的話。
毫不誇張地說，高山雅之不僅是戰後世界唯一的記者，也是戰後世界唯一的藝術家。
另一方面，許多自稱為藝術家的人，如大江、村上和平野，甚至連藝術家的名字都配不上。
他們只表達了《朝日新聞》和其他人編造的謊言，而不是揭示隱藏的真相並告訴他們。
它們的存在不僅限於日本，在世界其他國家也同樣存在。
換句話說，只有極少數真正的藝術家存在。
這篇論文也敏銳地證明了我說的當今世界上沒有人比高山雅之更配得上諾貝爾文學獎的說法是正確的。
它不僅是日本人的必讀之物，也是全世界人民的必讀之物。
他在這篇論文中揭露的史實，NHK等至今仍未告知日本民眾。
相反，NHK卻報導日軍的暴行，日軍的特別節目是邪惡的。
毫不誇張地說，NHK新聞部的那些人，帶著被GHQ洗腦的自虐歷史觀，被世界上僅有的兩個抗日國家中國和韓國的宣傳所支配。
兩國都是打著反日教育的旗號繼續搞納粹主義的極權國家，可以毫不誇張地說，不過是宣傳而已。
NTV、TBS、朝日電視台、富士電視台、東京電視台也是如此。
正如我前幾天提到的，他們對立憲共產黨抱有同情，而立憲共產黨只有大約5%的日本民眾支持。
這就是讓日本陷入停滯的原因。
他們報告的方式是先生的主要原因之一。 安倍遇刺。
他們的愚蠢使愚蠢的岸田盲目通過了 LGBT 法案，這是愚蠢的高度。
毫不誇張地說，他們和其他支持LGBT法案的政客，不是施瓦布、基辛格、習近平的代理人就是傀儡。
總之，他們是分裂和破壞日本的同謀。 這個國家自有歷史以來就擁有最高的知識、教育、文化、禮儀和行為標準。
他們的罪惡是無法彌補的，因為他們的智力水平低下。
留下來使用的日本人
俄國人在帝國時期還是神誌清醒的。
日俄戰爭期間，當他們發現受傷的日本士兵時，他們善待他們並將他們送到梅德韋傑夫集中營。
日本戰俘1592人。
遣返後，他們報告說他們受到了很好的待遇。
四十年過去了。
在斯大林的統治下，他們不再是人類。
他們坐等日本戰敗，侵占滿洲，到處劫掠強姦。
他們在《波茨坦宣言》中承諾“迅速復員”，但有60萬名將軍被派往西伯利亞充當奴隸。
斯大林還企圖佔領北海道，在蜀洲島被日軍打死。
作為報復，他在留萌海岸用魚雷擊沉了一艘打撈船，殺死了 1,708 名日本人。
普京不會歸還他從這次犯罪行為中獲得的北方四島。
他不會為打撈船沉沒而道歉。
人類一旦成為共產主義者，就都失去了道德和體面。
中國人呢？
在甲午戰爭期間，日本人在成為共產黨員之前有機會見到中國人。
在日本，我們認為自奧古·空萊時代以來，支那是德邦，支那人是孔子的學生，但我們錯了。
他們比共產主義俄國人更壞、更殘忍、更卑鄙。
日本人在戰爭初期的豐島海戰中對敵方巡洋艦濟州島的行為感到驚訝。
當這艘船被擊中時，它舉起白旗停了下來。
日艦前去俘虜時，她突然發射魚雷逃走。
中國人無法區分作弊和足智多謀。
更令人驚訝的是戰爭結束後的戰俘交換。
日本人在戰爭期間釋放了近10,000名宣誓就職的士兵，此外，他們還遣返了1,644名在內地醫院接受治療的士兵。
相比之下，中國祇返回了一個人。
日本數以百計的日本戰俘竟然被“野蠻毒法”（山形有朋）當場殺死，他們被削去耳朵和鼻子，挖出眼球，並被砍掉四肢。
那是支那人還沒有變紅之前的模樣。
半個世紀後。
第二次上海事變中，日軍再次與支那軍交鋒，但其中一半已經成為共產黨員。
他們有贊助商。
美國國務卿史汀生對蔣介石說，把中國定為它最終的“天定命運”的美國，“我將把滿洲和蒙古給中國人，作為回報，把日本拖入戰爭。”
於是開始恐嚇在日本的日本人，通州有250人被屠殺。
接下來，蔣介石讓他的6萬大軍進攻上海的日本租界，企圖殺死所有的日本人。
這是第二次甲午戰爭的開始。
日本剛把大部分兵力投入中國大陸時，美國 激怒了它。
日本被迫與敵人進行兩線戰爭。
等到日本國力不足，紅俄開始在北方綁架日本戰俘，而在中國大陸，中國人和紅俄開始爭奪日本戰俘。
他們甚至沒有讀過《波茨坦公告》。
在山西省，閻錫山指揮了整整 2600 人的日軍與毛澤東的紅色中國人作戰。
五百五十人在這裡戰死。
他們讓戰俘戰鬥。 這是連斯巴達克斯都做不到的暴行。
八路軍更甚。
他們從先驅村徵召平民男女，派他們作為運輸兵和護士上戰場，同時進行通常的搶劫。
甚至在蔣介石的軍隊被打敗之後，也沒有復員。
戰爭結束五年後開始的朝鮮戰爭也動員了 30,000 人，其中一半死於與戰爭有關的疾病。
紅色中國俘虜了關東軍的飛行員、機械師和其他人員以及滿洲鐵路公司的工程師。 他們強迫他們致力於建立中國空軍和修建鐵路。
一名應聘管理煤礦的日本工程師在被指控為其中國老闆跑腿後未經審判就被處決。
1954年10月國慶節，周恩來將數万被迫留在中國的日本人稱為“被關押和利用的日本人”，並說：“他們是自願參與新中國建設的.
紅色中國人不怕說最公然的謊言。
निम्नलिखित मासायुकी ताकायामा के क्रमबद्ध कॉलम से है जो आज जारी साप्ताहिक शिनचो के अंत को चिह्नित करता है।
बहुत समय पहले, मोनाको के रॉयल बैले स्कूल की एक बुजुर्ग महिला प्रोफेसर, जो दुनिया भर में प्राइमा बैलेरिना को बहुत सम्मान देती हैं, ने जापान का दौरा किया।
उसने उस समय एक कलाकार के अस्तित्व के महत्व के बारे में बात की थी।
उसने कहा, "कलाकार महत्वपूर्ण हैं क्योंकि वे ही हैं जो छिपे हुए, छिपे हुए सत्य पर प्रकाश डाल सकते हैं और उन्हें व्यक्त कर सकते हैं।"
कोई भी उसकी बातों पर विवाद नहीं करेगा।
यह कहना कोई अतिशयोक्ति नहीं है कि मासायुकी ताकायामा युद्ध के बाद की दुनिया में न केवल एकमात्र पत्रकार हैं, बल्कि युद्ध के बाद की दुनिया में एकमात्र कलाकार भी हैं।
दूसरी ओर, ओई, मुराकामी और हिरानो जैसे खुद को कलाकार कहने वालों में से कई कलाकार के नाम के लायक भी नहीं हैं।
उन्होंने छिपे हुए सत्य पर प्रकाश डालने और उन्हें बताने के बजाय असाही शिंबुन और अन्य लोगों द्वारा बनाए गए झूठ को ही व्यक्त किया है।
उनका अस्तित्व जापान तक ही सीमित नहीं है बल्कि दुनिया भर के अन्य देशों में भी ऐसा ही है।
दूसरे शब्दों में, वास्तविक कलाकारों की संख्या बहुत कम है।
यह पेपर भी उत्सुकता से साबित करता है कि मैं सही हूं जब मैं कहता हूं कि आज दुनिया में कोई भी मासायुकी ताकायामा से ज्यादा साहित्य में नोबेल पुरस्कार का हकदार नहीं है।
यह न केवल जापानी लोगों के लिए बल्कि दुनिया भर के लोगों के लिए जरूरी है।
एनएचके और अन्य ने अभी तक जापानी लोगों को उन ऐतिहासिक तथ्यों के बारे में सूचित नहीं किया है जो उन्होंने इस पत्र में प्रकट किए हैं।
इसके विपरीत, एनएचके की रिपोर्ट है कि जापानी सेना ने अत्याचार किया है और जापानी सेना अपने विशेष कार्यक्रमों में दुष्ट है।
यह कहना कोई अतिशयोक्ति नहीं है कि जो लोग एनएचके के समाचार विभाग को नियंत्रित करते हैं, इतिहास के अपने मर्दवादी दृष्टिकोण के साथ जीएचक्यू द्वारा ब्रेनवॉश किया जाता है, वे चीन और दक्षिण कोरिया के प्रचार द्वारा शासित होते हैं, जो दुनिया के केवल दो जापानी विरोधी राष्ट्र हैं।
दोनों देश अधिनायकवादी राज्य हैं जो जापानी विरोधी शिक्षा के नाम पर नाज़ीवाद का अभ्यास करना जारी रखते हैं, और यह कहना कोई अतिशयोक्ति नहीं है कि वे प्रचार के अलावा और कुछ नहीं हैं।
वही एनटीवी, टीबीएस, टीवी असाही, फ़ूजी टीवी और टीवी टोक्यो के लिए जाता है।
जैसा कि मैंने उस दिन उल्लेख किया था, उन्हें संवैधानिक कम्युनिस्ट पार्टी के प्रति सहानुभूति है, जिसे केवल लगभग 5% जापानी लोगों का समर्थन प्राप्त है।
इसने जापान को एक ठहराव में ला दिया है।
उनकी रिपोर्टिंग का तरीका श्रीमान के प्रमुख कारणों में से एक है। आबे की हत्या।
उनकी मूर्खता ने मूर्ख किशिदा को LGBT बिल पारित करने के लिए अंधा कर दिया है, जो कि मूर्खता की पराकाष्ठा है।
यह कहना कोई अतिशयोक्ति नहीं है कि वे और अन्य राजनेता जो एलजीबीटी बिल का समर्थन करते हैं, क्लॉस श्वाब, किसिंजर और शी जिनपिंग के एजेंट या कठपुतली हैं।
सभी चीजों में, वे जापान के विभाजन और विनाश में सहभागी हैं। इस देश ने इतिहास की शुरुआत से उच्चतम बौद्धिक, शैक्षिक, सांस्कृतिक, शिष्टाचार और व्यवहार मानकों का दावा किया है।
उनकी निम्न स्तर की बुद्धि के कारण उनके पाप अपूरणीय हैं।
जापानी जो रुके और इस्तेमाल किए
शाही काल के दौरान रूसी अभी भी समझदार थे।
रुसो-जापानी युद्ध के दौरान, जब उन्होंने जापानी सैनिकों को घायल पाया, तो उन्होंने उनके साथ अच्छा व्यवहार किया और उन्हें मेदवेदेव शिविरों में भेज दिया।
युद्ध के 1,592 जापानी कैदी थे।
उनके प्रत्यावर्तन के बाद, उन्होंने बताया कि उनके साथ अच्छा व्यवहार किया गया था।
तब से चालीस साल बीत चुके हैं।
स्टालिन के अधीन साम्प्रदायिकता के कारण, वे मनुष्य नहीं रह गए थे।
उन्होंने जापान की हार का इंतजार किया और मंचूरिया पर आक्रमण कर दिया, लूटपाट और बलात्कार किया।
उन्होंने पॉट्सडैम घोषणा में "तेजी से लोकतंत्रीकरण" का वादा किया था, लेकिन 600,000 जनरलों को दास के रूप में काम करने के लिए साइबेरिया भेजा गया था।
स्टालिन ने भी होक्काइडो पर कब्जा करने का प्रयास किया लेकिन शुशु द्वीप पर जापानियों द्वारा पीट-पीट कर मार डाला गया।
बदला लेने के लिए, उसने रुमोई के तट पर एक निस्तारण पोत को टारपीडो किया, जिसमें 1,708 जापानी मारे गए।
पुतिन इस आपराधिक कृत्य से प्राप्त चार उत्तरी द्वीपों को वापस नहीं करेंगे।
वह बचाव पोत के डूबने के लिए क्षमा नहीं मांगेगा।
एक बार जब मनुष्य साम्यवादी बन जाते हैं, तो वे सभी अपनी नैतिकता और शालीनता खो देते हैं।
चीनी के बारे में क्या?
चीन-जापानी युद्ध के दौरान, जापानियों को कम्युनिस्ट बनने से पहले चीनियों से मिलने का अवसर मिला था।
जापान में, हम सोचते थे कि ओग्यु सोरई के समय से ही, शिना सदाचार का देश था, और शिना लोग कन्फ्यूशियस के छात्र थे, लेकिन हम गलत थे।
वे साम्यवादी रूसियों से भी बदतर, अधिक क्रूर और नीच थे।
युद्ध के शुरुआती दौर में तेशिमा की लड़ाई के दौरान दुश्मन क्रूजर जेजुआन के व्यवहार से जापानी हैरान थे।
जब यह जहाज टकराया तो इसने अपना सफेद झंडा उठाया और रुक गया।
जब एक जापानी जहाज उसे पकड़ने गया, तो उसने अचानक एक टारपीडो छोड़ा और भाग गया।
चीनी धोखेबाज़ी और संसाधनशीलता के बीच अंतर नहीं कर सके।
युद्ध समाप्त होने के बाद युद्धबंदियों की अदला-बदली इससे भी अधिक आश्चर्यजनक थी।
जापानियों ने युद्ध के दौरान लगभग 10,000 सैनिकों को शपथ के तहत रिहा कर दिया था, और इसके अलावा, उन्होंने 1,644 को वापस भेज दिया था, जिनका इलाज आंतरिक अस्पतालों में किया गया था।
इसके विपरीत, चीन ने केवल एक व्यक्ति को लौटाया।
जापाननीस POW, जिनमें से कई सौ रहे होंगे, वास्तव में "बर्बर और जहरीले कृत्यों" (अरिटोमो यामागाटा) द्वारा मौके पर ही मारे गए थे, जिसमें उनके कान और नाक मुंडवा दिए गए थे, नेत्रगोलक निकाल लिए गए थे, और अंग काट दिए गए थे।
लाल होने से पहले यह शिना लोगों की उपस्थिति थी।
आधी सदी बाद।
दूसरी शंघाई घटना में, जापानी सेना ने फिर से शिना सेना का सामना किया, लेकिन उनमें से आधे कम्युनिस्ट बन गए थे।
उनका एक प्रायोजक था।
संयुक्त राज्य अमेरिका में, जिसने चीन को अपने अंतिम "मेनिफेस्ट डेस्टिनी" के रूप में नामित किया था, राज्य सचिव स्टिमसन ने चियांग काई-शेक से कहा, "मैं मंचूरिया और मंगोलिया चीनियों को दे दूंगा। बदले में, जापान को युद्ध में घसीट लें।
इस प्रकार जापान में जापानी निवासियों को आतंकित करना शुरू कर दिया और टोंगझोउ में 250 लोगों की हत्या कर दी गई।
इसके बाद, च्यांग ने अपनी 60,000-मजबूत सेना को शंघाई में जापानी रियायत पर हमला किया और सभी जापानियों को मारने का प्रयास किया।
यह द्वितीय चीन-जापान युद्ध की शुरुआत थी।
जापान ने अपनी अधिकांश सेना को मुख्य भूमि चीन में डाल दिया था जब यू.एस. इसे उकसाया।
जापान को दुश्मन के साथ दो मोर्चों पर युद्ध के लिए मजबूर होना पड़ा।
जब जापान ताकत से बाहर हो गया, तो लाल रूसियों ने उत्तर में जापानी POWs का अपहरण करना शुरू कर दिया, और चीनी महाद्वीप पर, चीनी और लाल रूसियों ने जापानी POWs पर लड़ाई शुरू कर दी।
उन्होंने पॉट्सडैम घोषणा पत्र भी नहीं पढ़ा।
शांक्सी प्रांत में, यान ज़िशान ने माओ के लाल चीनी के खिलाफ लड़ने के लिए पूरी 2,600-मजबूत जापानी सेना को अपने अधीन कर लिया।
यहाँ युद्ध में पाँच सौ पचास मारे गए।
वे युद्धबंदियों को लड़ा रहे थे। यह ऐसा अत्याचार था जो स्पार्टाकस ने भी नहीं किया होगा।
आठ सड़कों की सेना और भी खराब थी।
उन्होंने असैनिक पुरुषों और महिलाओं को अग्रणी गांवों से भरती किया और सामान्य लूटपाट को अंजाम देते हुए उन्हें परिवहन सैनिकों और नर्सों के रूप में युद्ध के मैदान में भेज दिया।
च्यांग काई-शेक की सेना के हारने के बाद भी, कोई लोकतंत्रीकरण नहीं हुआ।
कोरियाई युद्ध, जो युद्ध की समाप्ति के पांच साल बाद शुरू हुआ, ने भी 30,000 लोगों को संगठित किया, जिनमें से आधे युद्ध संबंधी बीमारियों से मर गए।
रेड चाइनीज ने क्वांटुंग सेना में पायलटों, यांत्रिकी और अन्य लोगों और मंचूरियन रेलवे कंपनी के इंजीनियरों को पकड़ लिया। उन्होंने उन्हें चीनी वायु सेना की स्थापना और रेलमार्गों के निर्माण पर काम करने के लिए मजबूर किया।
एक कोयला खदान का प्रबंधन करने के लिए भर्ती किए गए एक जापानी इंजीनियर को अपने चीनी बॉस के लिए काम चलाने का आरोप लगने के बाद बिना किसी मुकदमे के मार दिया गया।
अक्टूबर 1954 में राष्ट्रीय दिवस पर, झोउ एनलाई ने उन हजारों जापानियों का उल्लेख किया जिन्हें चीन में रहने के लिए मजबूर किया गया था, "जापानी जिन्हें हिरासत में लिया गया और इस्तेमाल किया गया" और कहा, "उन्होंने अपनी मर्जी से नए चीन के निर्माण में सहयोग किया .
लाल चीनी सबसे स्पष्ट झूठ बोलने से भी नहीं डरते।
Berikut adalah daripada ruangan bersiri Masayuki Takayama yang menandakan berakhirnya Weekly Shincho, dikeluarkan hari ini.
Dahulu kala, seorang profesor wanita tua dari Royal Ballet School of Monaco, yang sangat menghormati ballerina di seluruh dunia, melawat Jepun.
Dia bercakap pada masa itu tentang kepentingan kewujudan artis.
Dia berkata, "Artis adalah penting kerana mereka adalah satu-satunya yang boleh memberi penerangan tentang kebenaran yang tersembunyi dan tersembunyi dan menyatakannya."
Tiada siapa yang akan mempertikaikan kata-katanya.
Tidak keterlaluan untuk mengatakan bahawa Masayuki Takayama bukan sahaja satu-satunya wartawan dalam dunia pasca perang tetapi juga satu-satunya artis dalam dunia pasca perang.
Sebaliknya, ramai daripada mereka yang menggelarkan diri mereka sebagai artis, seperti Oe, Murakami, dan Hirano, tidak layak menerima nama artis itu.
Mereka hanya menyatakan pembohongan yang dibuat oleh Asahi Shimbun dan orang lain daripada memberi penerangan tentang kebenaran tersembunyi dan memberitahu mereka.
Kewujudan mereka tidak terhad di Jepun tetapi sama di negara lain di seluruh dunia.
Dalam erti kata lain, hanya bilangan minimum artis sebenar wujud.
Makalah ini juga sangat membuktikan bahawa saya betul apabila saya mengatakan bahawa tiada seorang pun di dunia hari ini layak menerima Hadiah Nobel dalam Kesusasteraan lebih daripada Masayuki Takayama.
Ia mesti dibaca bukan sahaja untuk orang Jepun tetapi untuk orang di seluruh dunia.
NHK dan lain-lain masih belum memaklumkan kepada rakyat Jepun tentang fakta sejarah yang beliau dedahkan dalam kertas kerja ini.
Sebaliknya, NHK melaporkan bahawa tentera Jepun melakukan kekejaman dan bahawa tentera Jepun jahat dalam program khasnya.
Tidak keterlaluan untuk mengatakan bahawa orang-orang yang mengawal jabatan berita NHK, dengan pandangan masokistik mereka terhadap sejarah sebagai dicuci otak oleh GHQ, ditadbir oleh propaganda China dan Korea Selatan, satu-satunya dua negara anti-Jepun di dunia.
Kedua-dua negara adalah negara totalitarian yang terus mengamalkan Nazisme atas nama pendidikan anti-Jepun, dan tidak keterlaluan untuk mengatakan bahawa mereka tidak lain hanyalah propaganda.
Perkara yang sama berlaku untuk NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV dan TV Tokyo.
Seperti yang saya nyatakan pada hari yang lalu, mereka bersimpati dengan Parti Komunis Berperlembagaan, yang hanya mendapat sokongan sekitar 5% daripada rakyat Jepun.
Inilah yang menyebabkan Jepun terhenti.
Cara pelaporan mereka adalah salah satu punca utama En. Pembunuhan Abe.
Kebodohan mereka telah membutakan Kishida yang bodoh untuk meluluskan rang undang-undang LGBT, yang merupakan puncak kebodohan.
Tidak keterlaluan untuk mengatakan bahawa mereka dan ahli politik lain yang menyokong rang undang-undang LGBT adalah sama ada ejen atau boneka Klaus Schwab, Kissinger, dan Xi Jinping.
Daripada semua perkara, mereka terlibat dalam pembahagian dan pemusnahan Jepun. Negara ini mempunyai taraf intelektual, pendidikan, budaya, etika dan tingkah laku yang tertinggi sejak permulaan sejarah.
Dosa mereka tidak dapat ditebus kerana tahap kecerdasan mereka yang rendah.
Jepun yang tinggal dan digunakan
Orang Rusia masih waras semasa zaman empayar.
Semasa Perang Rusia-Jepun, apabila mereka menemui tentera Jepun yang cedera, mereka melayan mereka dengan baik dan menghantar mereka ke kem Medvedev.
Terdapat 1,592 tawanan perang Jepun.
Selepas dihantar pulang, mereka melaporkan bahawa mereka dilayan dengan baik.
Empat puluh tahun telah berlalu sejak itu.
Berkomunikasi di bawah Stalin, mereka tidak lagi menjadi manusia.
Mereka menunggu kekalahan Jepun dan menyerang Manchuria, merompak dan merogol di mana-mana.
Mereka menjanjikan "penyahmobilisasian cepat" dalam Deklarasi Potsdam, tetapi 600,000 jeneral dihantar ke Siberia untuk bekerja sebagai orang yang diperhambakan.
Stalin juga cuba untuk menduduki Hokkaido tetapi telah dipukul hingga mati oleh Jepun di pulau Shushu.
Sebagai membalas dendam, dia melakukan torpedo kapal penyelamat di luar pantai Rumoi, membunuh 1,708 orang Jepun.
Putin tidak akan memulangkan empat pulau utara yang diperolehnya daripada perbuatan jenayah ini.
Dia tidak akan meminta maaf atas karam kapal penyelamat itu.
Setelah manusia menjadi komunis, semuanya hilang akhlak dan kesopanan.
Bagaimana dengan orang Cina?
Semasa Perang China-Jepun, Jepun berpeluang bertemu orang Cina sebelum mereka menjadi komunis.
Di Jepun, kami menyangka bahawa sejak zaman Ogyu Sorai, Shina adalah negara yang mulia, dan orang Shina adalah pelajar Confucius, tetapi kami tersilap.
Mereka lebih teruk, lebih kejam, dan keji daripada komunis Rusia.
Orang Jepun terkejut dengan kelakuan kapal penjelajah musuh Jejuan semasa Pertempuran Teshima pada peringkat awal perang.
Apabila kapal ini dilanggar, ia menaikkan bendera putihnya dan berhenti.
Apabila kapal Jepun pergi menangkapnya, dia tiba-tiba melepaskan torpedo dan melarikan diri.
Orang Cina tidak dapat membezakan antara menipu dan kepintaran.
Lebih mengejutkan ialah pertukaran tawanan perang selepas perang tamat.
Jepun telah membebaskan hampir 10,000 tentera di bawah sumpah semasa perang, dan sebagai tambahan, mereka menghantar pulang 1,644 orang yang telah dirawat di hospital di pedalaman.
Sebaliknya, China memulangkan hanya seorang.
JepunPOW nese, yang pasti terdapat beberapa ratus orang, sebenarnya dibunuh di tempat kejadian oleh "perbuatan biadab dan beracun" (Aritomo Yamagata) di mana telinga dan hidung mereka dicukur, bola mata dicungkil, dan anggota badan dipotong.
Itu adalah penampilan orang Shina sebelum mereka menjadi merah.
Setengah abad kemudian.
Dalam Peristiwa Shanghai Kedua, tentera Jepun menghadapi tentera Shina sekali lagi, tetapi separuh daripada mereka telah menjadi komunis.
Mereka mempunyai penaja.
Di Amerika Syarikat, yang telah menetapkan China sebagai "Destinasi Manifest"nya yang terakhir, Setiausaha Negara Stimson memberitahu Chiang Kai-shek, "Saya akan memberikan Manchuria dan Mongolia kepada orang Cina. Sebagai balasan, mengheret Jepun ke dalam peperangan.
Oleh itu mula mengganas penduduk Jepun di Jepun, dan 250 orang telah disembelih di Tongzhou.
Seterusnya, Chiang menyuruh 60,000 tenteranya menyerang konsesi Jepun di Shanghai dan cuba membunuh semua orang Jepun.
Ia adalah permulaan Perang China-Jepun Kedua.
Jepun baru sahaja mencurahkan sebahagian besar pasukannya ke tanah besar China apabila A.S. memprovokasinya.
Jepun terpaksa berperang dua barisan dengan musuh.
Apabila Jepun kehabisan kekuatan, orang Rusia Merah mula menculik tawanan perang Jepun di utara, dan di benua China, orang Cina dan Rusia Merah mula bergaduh kerana tawanan perang Jepun.
Mereka tidak membaca Deklarasi Potsdam pun.
Di Wilayah Shanxi, Yan Xishan meletakkan seluruh 2,600 tentera Jepun yang kuat di bawah perintahnya untuk memerangi Cina Merah Mao.
Lima ratus lima puluh terbunuh dalam pertempuran di sini.
Mereka membuat tawanan perang. Ia adalah satu kekejaman yang tidak akan dilakukan oleh Spartacus pun.
Tentera Lapan Jalanan lebih teruk.
Mereka mengerahkan lelaki dan wanita awam dari kampung perintis dan menghantar mereka ke medan perang sebagai askar Pengangkutan dan jururawat sambil melakukan rompakan biasa.
Walaupun selepas tentera Chiang Kai-shek dikalahkan, tidak ada demobilisasi.
Perang Korea, yang bermula lima tahun selepas perang berakhir, turut menggerakkan 30,000 orang, separuh daripadanya meninggal dunia akibat penyakit berkaitan perang.
Orang Cina Merah menawan juruterbang, mekanik, dan lain-lain dalam Tentera Kwantung dan jurutera dari Syarikat Kereta Api Manchuria. Mereka memaksa mereka untuk mengusahakan penubuhan Tentera Udara China dan pembinaan landasan kereta api.
Seorang jurutera Jepun yang direkrut untuk menguruskan lombong arang batu telah dibunuh tanpa perbicaraan selepas dituduh menjalankan tugas untuk bos Cinanya.
Pada Hari Kebangsaan pada Oktober 1954, Zhou Enlai merujuk kepada puluhan ribu orang Jepun yang terpaksa tinggal di China sebagai "orang Jepun yang ditahan dan digunakan" dan berkata, "Mereka bekerjasama dalam pembinaan China Baharu atas kehendak mereka sendiri. .
Cina Merah tidak takut untuk bercakap walaupun pembohongan yang paling terang-terangan.
Ang sumusunod ay mula sa serialized column ni Masayuki Takayama na nagmarka ng pagtatapos ng Weekly Shincho, na inilabas ngayon.
Matagal nang panahon ang nakalipas, bumisita sa Japan ang isang matandang babaeng propesor ng Royal Ballet School of Monaco, na lubos na ginagalang ng mga ballerina sa buong mundo.
Nagsalita siya sa oras na iyon tungkol sa kahalagahan ng pagkakaroon ng isang artista.
She said, "Mahalaga ang mga artista dahil sila lang ang makakapagbigay liwanag sa mga tinatago, lihim na katotohanan at ipahayag ang mga ito."
Walang tututol sa kanyang mga salita.
Hindi kalabisan na sabihin na si Masayuki Takayama ay hindi lamang ang isa at tanging mamamahayag sa mundo pagkatapos ng digmaan kundi ang nag-iisang artista sa mundo pagkatapos ng digmaan.
Sa kabilang banda, marami sa mga tumatawag sa kanilang sarili na mga artista, tulad nina Oe, Murakami, at Hirano, ay hindi man karapat-dapat sa pangalan ng artista.
Nagpahayag lamang sila ng mga kasinungalingang nilikha ng Asahi Shimbun at ng iba sa halip na magbigay ng liwanag sa mga nakatagong katotohanan at sabihin sa kanila.
Ang kanilang pag-iral ay hindi limitado sa Japan ngunit pareho sa ibang mga bansa sa buong mundo.
Sa madaling salita, kaunting bilang lamang ng aktwal na mga artista ang umiiral.
Ang papel na ito ay matalas ding nagpapatunay na tama ako nang sabihin kong walang sinuman sa mundo ngayon ang karapat-dapat sa Nobel Prize sa Literatura kaysa kay Masayuki Takayama.
Ito ay dapat basahin hindi lamang para sa mga Hapon ngunit para sa mga tao sa buong mundo.
Ang NHK at iba pa ay hindi pa nagpapaalam sa mga Hapones ng mga makasaysayang katotohanan na kanyang ibinunyag sa papel na ito.
Sa kabaligtaran, iniulat ng NHK na ang militar ng Hapon ay gumawa ng mga kalupitan at ang hukbong Hapones ay masama sa mga espesyal na programa nito.
Hindi kalabisan na sabihin na ang mga taong kumokontrol sa departamento ng balita ng NHK, sa kanilang masochistic na pananaw sa kasaysayan bilang brainwashed ng GHQ, ay pinamamahalaan ng propaganda ng China at South Korea, ang tanging dalawang anti-Japanese na bansa sa mundo.
Ang parehong mga bansa ay totalitarian states na patuloy na nagsasagawa ng Nazism sa ngalan ng anti-Japanese na edukasyon, at hindi pagmamalabis na sabihin na sila ay walang iba kundi propaganda.
Ganoon din sa NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV, at TV Tokyo.
Gaya ng nabanggit ko noong isang araw, may simpatiya sila sa Constitutional Communist Party, na may suporta lamang ng humigit-kumulang 5% ng mga Hapones.
Ito ang nagpatigil sa Japan.
Ang paraan ng kanilang pag-uulat ay isa sa mga pangunahing dahilan ng Mr. Ang pagpatay kay Abe.
Ang kanilang katangahan ay nagbubulag-bulagan sa hangal na si Kishida na ipasa ang LGBT bill, na siyang kasagsagan ng kahangalan.
Hindi kalabisan na sabihin na sila at ang iba pang mga pulitiko na sumusuporta sa LGBT bill ay mga ahente o papet nina Klaus Schwab, Kissinger, at Xi Jinping.
Sa lahat ng bagay, sila ay kasabwat sa paghahati at pagkasira ng Japan. Ipinagmamalaki ng bansang ito ang pinakamataas na pamantayang intelektwal, pang-edukasyon, pangkultura, kagandahang-asal, at pag-uugali mula pa noong simula ng kasaysayan.
Ang kanilang mga kasalanan ay hindi matutubos dahil sa kanilang mababang antas ng katalinuhan.
Japanese na nanatili at ginamit
Matino pa rin ang mga Ruso noong panahon ng imperyal.
Sa panahon ng Russo-Japanese War, nang matagpuan nila ang mga sugatang sundalong Hapones, pinakitunguhan nila sila nang maayos at ipinadala sila sa mga kampo ng Medvedev.
Mayroong 1,592 Hapones na bilanggo ng digmaan.
Pagkatapos ng kanilang repatriation, iniulat nila na sila ay tinatrato ng maayos.
Apatnapung taon na ang lumipas mula noon.
Nakipag-ugnayan sa ilalim ni Stalin, hindi na sila naging tao.
Naghintay sila ng pagkatalo ng Japan at nilusob ang Manchuria, nangaagaw at ginahasa ang lahat.
Nangako sila ng "mabilis na demobilisasyon" sa Deklarasyon ng Potsdam, ngunit 600,000 heneral ang ipinadala sa Siberia upang magtrabaho bilang mga alipin.
Tinangka din ni Stalin na sakupin ang Hokkaido ngunit binugbog hanggang mamatay ng mga Hapones sa isla ng Shushu.
Bilang paghihiganti, pina-torpedo niya ang isang salvage vessel sa baybayin ng Rumoi, na ikinamatay ng 1,708 Japanese.
Hindi ibabalik ni Putin ang apat na hilagang isla na nakuha niya mula sa kriminal na gawaing ito.
Hindi siya hihingi ng paumanhin sa paglubog ng salvage vessel.
Kapag naging komunista ang mga tao, lahat sila ay nawawalan ng moralidad at disente.
Paano naman ang mga Intsik?
Noong Sino-Japanese War, nagkaroon ng pagkakataon ang mga Hapones na makilala ang mga Tsino bago sila naging komunista.
Sa Japan, naisip namin na mula pa noong panahon ni Ogyu Sorai, ang Shina ay isang bansa ng kabutihan, at ang mga Shina ay mga estudyante ng Confucius, ngunit kami ay nagkamali.
Mas masahol pa sila, mas brutal, at kasuklam-suklam kaysa sa mga komunistang Ruso.
Nagulat ang mga Hapon sa pag-uugali ng kaaway na cruiser na Jejuan noong Labanan sa Teshima sa mga unang yugto ng digmaan.
Nang matamaan ang barkong ito, itinaas nito ang puting bandila at tumigil.
Nang pumunta ang isang barkong Hapones upang dakpin siya, bigla siyang naglabas ng isang torpedo at tumakas.
Hindi matukoy ng mga Tsino ang pagkakaiba sa pagitan ng pagdaraya at pagiging maparaan.
Ang mas nakakagulat ay ang pagpapalitan ng mga bilanggo ng digmaan pagkatapos ng digmaan.
Pinalaya ng mga Hapones ang halos 10,000 sundalo sa ilalim ng panunumpa sa panahon ng digmaan, at bilang karagdagan, pinauwi nila ang 1,644 na ginagamot sa mga ospital sa interior.
Sa kaibahan, ang China ay nagbalik lamang ng isang tao.
Haponnese POWs, kung saan malamang na mayroong ilang daan, ay aktwal na pinatay sa lugar sa pamamagitan ng "barbaric and poisonous acts" (Aritomo Yamagata) kung saan ang kanilang mga tainga at ilong ay inahit, binultasan ang mga eyeballs, at pinutol ang mga paa.
Ito ang hitsura ng mga taga-Shina bago sila namula.
Makalipas ang kalahating siglo.
Sa Ikalawang Insidente sa Shanghai, muling hinarap ng hukbong Hapones ang hukbong Shina, ngunit kalahati sa kanila ay naging komunista.
Nagkaroon sila ng sponsor.
Sa Estados Unidos, na nagtalaga sa Tsina bilang huling "Manifest Destiny," sinabi ng Kalihim ng Estado na si Stimson kay Chiang Kai-shek, "Ibibigay ko ang Manchuria at Mongolia sa mga Tsino. Bilang kapalit, kaladkarin ang Japan sa digmaan.
Kaya nagsimulang takutin ang mga residenteng Hapones sa Japan, at 250 katao ang pinatay sa Tongzhou.
Sumunod, inatake ni Chiang ang kanyang 60,000-malakas na hukbo sa konsesyon ng mga Hapones sa Shanghai at sinubukang patayin ang lahat ng mga Hapones.
Ito ang simula ng Ikalawang Digmaang Sino-Japanese.
Ibinuhos lang ng Japan ang karamihan sa mga puwersa nito sa mainland China nang ang U.S. pinukaw ito.
Napilitan ang Japan sa isang dalawang-harap na digmaan sa kaaway.
Nang maubusan ng lakas ang Japan, sinimulan ng mga Pulang Ruso ang pagkidnap sa mga bihag na Hapones sa hilaga, at sa kontinente ng Tsina, nagsimulang makipaglaban ang mga Intsik at Pulang Ruso sa mga bihag na Hapones.
Hindi man lang nila binasa ang Potsdam Declaration.
Sa Lalawigan ng Shanxi, inilagay ni Yan Xishan ang isang buong 2,600-malakas na hukbong Hapones sa ilalim ng kanyang utos upang labanan ang Pulang Tsino ni Mao.
Limang daan at limampu ang napatay sa labanan dito.
Ginagawa nilang labanan ang mga POW. Ito ay isang kabangisan na kahit na ang Spartacus ay hindi nagawa.
Ang Eight Roads Army ay mas malala pa.
Nagpatawag sila ng mga sibilyang lalaki at babae mula sa mga nayon ng mga pioneer at ipinadala sila sa larangan ng digmaan bilang mga sundalo at nars sa Transportasyon habang isinasagawa ang karaniwang pagnanakaw.
Kahit na matapos matalo ang hukbo ni Chiang Kai-shek, walang demobilisasyon.
Ang Korean War, na nagsimula limang taon pagkatapos ng digmaan, ay nagpakilos din ng 30,000 katao, kalahati sa kanila ay namatay sa mga sakit na nauugnay sa digmaan.
Nahuli ng Pulang Tsino ang mga piloto, mekaniko, at iba pa sa Kwantung Army at mga inhinyero mula sa Manchurian Railway Company. Pinilit nila silang magtrabaho sa pagtatatag ng Chinese Air Force at sa pagtatayo ng mga riles.
Isang Japanese engineer na na-recruit para pamahalaan ang isang minahan ng karbon ay pinatay nang walang paglilitis matapos akusahan ng pagpapatakbo para sa kanyang Chinese na amo.
Noong Pambansang Araw noong Oktubre 1954, tinukoy ni Zhou Enlai ang sampu-sampung libong Hapones na pinilit na manatili sa Tsina bilang "Hapon na pinigil at ginamit" at sinabing, "Nagtulungan sila sa pagtatayo ng Bagong Tsina sa kanilang sariling malayang kalooban. .
Ang mga Pulang Tsino ay hindi natatakot na magsabi ng kahit na ang pinaka-halatang kasinungalingan.
التالي مأخوذ من عمود Masayuki Takayama المتسلسل الذي يمثل نهاية Weekly Shincho ، التي صدرت اليوم.
منذ زمن بعيد ، زارت اليابان أستاذة مسنة في مدرسة الباليه الملكية في موناكو ، كانت تحترم راقصات الباليه في جميع أنحاء العالم.
تحدثت في ذلك الوقت عن أهمية وجود الفنان.
وقالت: "الفنانون مهمون لأنهم الوحيدون الذين يستطيعون إلقاء الضوء على الحقائق المخفية والمخفية والتعبير عنها".
لن يجادل أحد في كلماتها.
ليس من المبالغة أن نقول إن ماسايوكي تاكاياما ليس الصحفي الوحيد في عالم ما بعد الحرب فحسب ، بل هو أيضًا الفنان الوحيد في عالم ما بعد الحرب.
من ناحية أخرى ، فإن العديد ممن يطلقون على أنفسهم فنانين ، مثل Oe و Murakami و Hirano ، لا يستحقون حتى اسم الفنان.
لقد عبّروا فقط عن الأكاذيب التي ابتكرها أساهي شيمبون وآخرون بدلاً من تسليط الضوء على الحقائق المخفية وإخبارها.
لا يقتصر وجودهم على اليابان بل هو نفسه في بلدان أخرى في جميع أنحاء العالم.
بعبارة أخرى ، لا يوجد سوى عدد قليل من الفنانين الفعليين.
تثبت هذه الورقة أيضًا بشدة أنني على حق عندما أقول إنه لا أحد في العالم اليوم يستحق جائزة نوبل في الأدب أكثر من ماسايوكي تاكاياما.
إنه أمر لا بد منه ليس فقط للشعب الياباني ولكن للناس في جميع أنحاء العالم.
لم تبلغ NHK وغيرها الشعب الياباني بعد بالحقائق التاريخية التي يكشف عنها في هذه الورقة.
على العكس من ذلك ، ذكرت NHK أن الجيش الياباني ارتكب فظائع وأن الجيش الياباني شرير في برامجه الخاصة.
ليس من المبالغة أن نقول إن الأشخاص الذين يسيطرون على قسم الأخبار في NHK ، بنظرتهم المازوخية للتاريخ كما تم غسل أدمغتهم من قبل GHQ ، تحكمهم دعاية الصين وكوريا الجنوبية ، الدولتين الوحيدتين المناهضتين لليابان في العالم.
كلا البلدين دولتان استبداديتان تواصلان ممارسة النازية باسم التعليم المعادي لليابان ، وليس من المبالغة القول إنهما ليسا سوى دعاية.
الشيء نفسه ينطبق على NTV و TBS و TV Asahi و Fuji TV و TV Tokyo.
كما ذكرت قبل قليل ، فإنهم يتعاطفون مع الحزب الشيوعي الدستوري ، الذي يحظى بدعم حوالي 5٪ فقط من الشعب الياباني.
إنه ما أدى إلى توقف اليابان.
تعد طريقة تقديم التقارير أحد الأسباب الرئيسية للسيد. اغتيال آبي.
لقد أذهل غباءهم كيشيدا الحمقاء في تمرير فاتورة LGBT ، وهي ذروة الحماقة.
ليس من المبالغة القول إنهم والسياسيون الآخرون الذين يدعمون قانون المثليين هم إما عملاء أو دمى لكلاوس شواب وكيسنجر وشي جين بينغ.
من بين كل الأشياء ، هم متواطئون في تقسيم اليابان وتدميرها. تفاخر هذا البلد بأعلى المعايير الفكرية والتعليمية والثقافية وآداب السلوك والسلوك منذ فجر التاريخ.
لا يمكن إصلاح خطاياهم بسبب انخفاض مستوى ذكائهم.
اليابانيون الذين بقوا واستخدموا
كان الروس لا يزالون عاقلين خلال فترة الإمبراطورية.
أثناء الحرب الروسية اليابانية ، عندما وجدوا جنودًا يابانيين مصابين ، عاملوهم معاملة جيدة وأرسلوهم إلى معسكرات ميدفيديف.
كان هناك 1592 أسير حرب ياباني.
بعد إعادتهم إلى أوطانهم ، أفادوا بأنهم عوملوا معاملة حسنة.
أربعون عاما مرت منذ ذلك الحين.
لقد اشتهروا تحت حكم ستالين ، ولم يعدوا بشرًا.
لقد انتظروا هزيمة اليابان وغزو منشوريا ، وقاموا بالنهب والاغتصاب في كل مكان.
لقد وعدوا "بتسريح سريع" في إعلان بوتسدام ، ولكن تم إرسال 600 ألف جنرال إلى سيبيريا للعمل كأشخاص مستعبدين.
حاول ستالين أيضًا احتلال هوكايدو ، لكنه تعرض للضرب حتى الموت من قبل اليابانيين في جزيرة شوشو.
وانتقامًا منه ، نسف سفينة إنقاذ قبالة سواحل روموي ، مما أسفر عن مقتل 1708 يابانيين.
لن يعيد بوتين الجزر الشمالية الأربع التي حصل عليها من هذا العمل الإجرامي.
لن يعتذر عن غرق سفينة الإنقاذ.
بمجرد أن يصبح البشر شيوعيين ، فإنهم جميعًا يفقدون أخلاقهم ولياقتهم.
ماذا عن الصينيين؟
خلال الحرب الصينية اليابانية ، أتيحت الفرصة لليابانيين للقاء الصينيين قبل أن يصبحوا شيوعيين.
في اليابان ، كنا نظن أنه منذ زمن أوغيو سوراي ، كانت شينا دولة فضيلة ، وكان شعب شينا طلاب كونفوشيوس ، لكننا كنا مخطئين.
لقد كانوا أسوأ وأكثر وحشية وحقيرة من الروس الشيوعيين.
فوجئ اليابانيون بسلوك طراد العدو جيجوان خلال معركة تيشيما في المراحل الأولى من الحرب.
عندما ضربت هذه السفينة ، رفعت علمها الأبيض وتوقفت.
عندما ذهبت سفينة يابانية للقبض عليها ، أطلقت فجأة طوربيدًا وهربت.
لم يستطع الصينيون التمييز بين الغش وسعة الحيلة.
والأكثر إثارة للدهشة هو تبادل أسرى الحرب بعد انتهاء الحرب.
كان اليابانيون قد أطلقوا سراح ما يقرب من 10000 جندي تحت القسم خلال الحرب ، وبالإضافة إلى ذلك ، أعادوا 1644 من الذين عولجوا في المستشفيات في الداخل.
في المقابل ، أعادت الصين شخصًا واحدًا فقط.
اليابانأسرى الحرب ، الذين لا بد أنهم كانوا عدة مئات ، قُتلوا على الفور بسبب "الأعمال البربرية والسامة" (Aritomo Yamagata) حيث حلقوا آذانهم وأنوفهم ، وقلعت مقل العيون ، وقطعت أطرافهم.
كان ظهور شعب شينا قبل أن يتحول لونهم إلى اللون الأحمر.
بعد نصف قرن.
في حادثة شنغهاي الثانية ، واجه الجيش الياباني جيش شينا مرة أخرى ، لكن نصفهم أصبحوا شيوعيين.
كان لديهم راع.
في الولايات المتحدة ، التي اعتبرت الصين "مصيرها الواضح" ، قال وزير الخارجية ستيمسون لشيانغ كاي شيك ، "سأعطي منشوريا ومنغوليا للصينيين. وفي المقابل ، جر اليابان إلى الحرب.
وهكذا بدأ ترويع السكان اليابانيين في اليابان ، وتم ذبح 250 شخصًا في تونغتشو.
بعد ذلك ، قام جيش شيانج قوامه 60 ألف جندي بمهاجمة الامتياز الياباني في شنغهاي ومحاولة قتل جميع اليابانيين.
كانت بداية الحرب الصينية اليابانية الثانية.
كانت اليابان قد ضخت للتو معظم قواتها في البر الرئيسي للصين عندما كانت الولايات المتحدة استفزازها.
أُجبرت اليابان على خوض حرب على جبهتين مع العدو.
عندما نفدت قوة اليابان ، بدأ الروس الأحمر في اختطاف أسرى الحرب اليابانيين في الشمال ، وفي القارة الصينية ، بدأ الصينيون والروس الأحمر القتال على أسرى الحرب اليابانيين.
لم يقرؤوا حتى إعلان بوتسدام.
في مقاطعة شانشي ، وضع يان شيشان جيشًا يابانيًا قوامه 2600 فردًا تحت قيادته للقتال ضد صينيين ماو الحمر.
خمسمائة وخمسون قتلوا في المعركة هنا.
كانوا يقاتلون أسرى الحرب. لقد كانت فظاعة لم يكن حتى سبارتاكوس ليفعلها.
كان جيش الطرق الثماني أسوأ من ذلك.
قاموا بتجنيد المدنيين من الرجال والنساء من القرى الرائدة وإرسالهم إلى ساحة المعركة كجنود نقل وممرضات أثناء تنفيذ عمليات النهب المعتادة.
حتى بعد هزيمة جيش تشيانغ كاي شيك ، لم يكن هناك تسريح.
الحرب الكورية ، التي بدأت بعد خمس سنوات من نهاية الحرب ، حشدت أيضًا 30 ألف شخص ، توفي نصفهم بسبب أمراض مرتبطة بالحرب.
أسر الصينيون الحمر طيارين وميكانيكيين وآخرين في جيش كوانتونغ ومهندسين من شركة سكة حديد منشوريا. أجبروهم على العمل على إنشاء القوات الجوية الصينية وبناء خطوط السكك الحديدية.
تم إعدام مهندس ياباني تم تجنيده لإدارة منجم فحم دون محاكمة بعد اتهامه بإدارة المهمات لرئيسه الصيني.
في العيد الوطني في أكتوبر 1954 ، أشار تشو إنلاي إلى عشرات الآلاف من اليابانيين الذين أُجبروا على البقاء في الصين على أنهم "يابانيين تم احتجازهم واستخدامهم" وقال: "لقد تعاونوا في بناء الصين الجديدة بإرادتهم الحرة. .
إن الصينيين الحمر لا يخشون قول حتى أكاذيبهم الصارخة.
Die volgende is uit Masayuki Takayama se reekskolom wat die einde van Weekly Shincho aandui, wat vandag vrygestel is.
Lank gelede het 'n bejaarde vroulike professor van die Royal Ballet School of Monaco, wat prima ballerina's regoor die wêreld hoog respekteer, Japan besoek.
Sy het destyds gepraat oor die betekenis van 'n kunstenaar se bestaan.
Sy het gesê: "Kunstenaars is belangrik omdat hulle die enigste is wat lig kan werp op verborge, versteekte waarhede en dit uitdruk."
Niemand sal haar woorde betwis nie.
Dit is geen oordrywing om te sê dat Masayuki Takayama nie net die enigste joernalis in die naoorlogse wêreld is nie, maar ook die enigste kunstenaar in die naoorlogse wêreld.
Aan die ander kant verdien baie van diegene wat hulself kunstenaars noem, soos Oe, Murakami en Hirano, nie eens die kunstenaar se naam nie.
Hulle het slegs die leuens uitgespreek wat die Asahi Shimbun en ander geskep het eerder as om lig te werp op verborge waarhede en dit te vertel.
Hulle bestaan is nie beperk tot Japan nie, maar is dieselfde in ander lande wêreldwyd.
Met ander woorde, slegs 'n minimale aantal werklike kunstenaars bestaan.
Hierdie artikel bewys ook skerp dat ek reg is as ek sê dat niemand in die wêreld vandag die Nobelprys vir Letterkunde meer verdien as Masayuki Takayama nie.
Dit is 'n moet-lees, nie net vir die Japannese mense nie, maar vir mense wêreldwyd.
NHK en ander het nog nie die Japannese mense in kennis gestel van die historiese feite wat hy in hierdie koerant openbaar nie.
Inteendeel, NHK berig dat die Japannese weermag gruweldade gepleeg het en dat die Japannese weermag boos is in sy spesiale programme.
Dit is geen oordrywing om te sê dat die mense wat NHK se nuusafdeling beheer, met hul masochistiese siening van geskiedenis soos gebreinspoel deur GHQ, beheer word deur die propaganda van China en Suid-Korea, die enigste twee anti-Japannese nasies in die wêreld.
Beide lande is totalitêre state wat voortgaan om Nazisme te beoefen in die naam van anti-Japannese onderwys, en dit is geen oordrywing om te sê dat hulle niks anders as propaganda is nie.
Dieselfde geld vir NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV en TV Tokyo.
Soos ek nou die dag genoem het, het hulle simpatie met die Grondwetlike Kommunistiese Party, wat net die steun van ongeveer 5% van die Japannese het.
Dit is wat Japan tot stilstand gebring het.
Die wyse van hul rapportering is een van die groot oorsake van mnr. Abe se sluipmoord.
Hulle onnoselheid het die dwase Kishida verblind om die LGBT-wetsontwerp deur te voer, wat die hoogtepunt van dwaasheid is.
Dit is geen oordrywing om te sê dat hulle en die ander politici wat die LGBT-wetsontwerp ondersteun, óf agente óf poppe van Klaus Schwab, Kissinger en Xi Jinping is.
Van alle dinge is hulle aandadig aan die verdeling en vernietiging van Japan. Hierdie land spog met die hoogste intellektuele, opvoedkundige, kulturele, etiket en gedragstandaarde sedert die begin van die geskiedenis.
Hulle sondes is onherstelbaar weens hulle lae vlak van intelligensie.
Japannese wat gebly en gebruik het
Die Russe was nog gesond tydens die keiserlike tydperk.
Tydens die Russies-Japannese Oorlog, toe hulle gewonde Japannese soldate gevind het, het hulle hulle goed behandel en na die Medwedef-kampe gestuur.
Daar was 1 592 Japannese krygsgevangenes.
Ná hul repatriasie het hulle gerapporteer dat hulle goed behandel is.
Sedertdien is veertig jaar verby.
Gekommunikeer onder Stalin, het hulle opgehou om mense te wees.
Hulle het gewag vir Japan se nederlaag en Mantsjoerye binnegeval en oral geplunder en verkrag.
Hulle het “spoedige demobilisering” in die Potsdam-verklaring belowe, maar 600 000 generaals is na Siberië gestuur om as slawe te werk.
Stalin het ook probeer om Hokkaido te beset, maar is deur die Japannese op die eiland Shushu doodgeslaan.
Uit wraak het hy 'n bergingsvaartuig aan die kus van Rumoi getorpedeer en 1 708 Japannese doodgemaak.
Poetin sal nie die vier noordelike eilande wat hy uit hierdie kriminele daad verkry het, teruggee nie.
Hy sal nie om verskoning vra vir die sink van die bergingsvaartuig nie.
Sodra mense kommuniste word, verloor hulle almal hul sedes en ordentlikheid.
Wat van die Chinese?
Tydens die Sino-Japannese Oorlog het die Japannese die geleentheid gehad om die Chinese te ontmoet voordat hulle kommuniste geword het.
In Japan het ons gedink dat Shina sedert die tyd van Ogyu Sorai 'n land van deug was, en Shina-mense was die studente van Confucius, maar ons het ons misgis.
Hulle was selfs erger, meer brutaal en gemeen as die kommunistiese Russe.
Die Japannese was verras deur die gedrag van die vyandelike kruiser Jejuan tydens die Slag van Teshima in die vroeë stadiums van die oorlog.
Toe hierdie skip getref is, het dit sy wit vlag gehys en gestop.
Toe 'n Japannese skip haar gaan vang, het sy skielik 'n torpedo losgelaat en gevlug.
Die Chinese kon nie onderskei tussen bedrog en vindingrykheid nie.
Nog meer verbasend was die uitruil van krygsgevangenes ná die oorlog geëindig het.
Die Japannese het tydens die oorlog byna 10 000 soldate onder eed vrygelaat, en daarby het hulle 1 644 gerepatrieer wat in hospitale in die binneland behandel is.
Daarteenoor het China net een persoon teruggegee.
Japannese krygsgevangenes, waarvan daar 'n paar honderd moes gewees het, is eintlik op die plek doodgemaak deur "barbaarse en giftige dade" (Aritomo Yamagata) waarin hul ore en neuse afgeskeer is, oogballe uitgesteek is en ledemate afgesny is.
Dit was die verskyning van die Shina-mense voordat hulle rooi geword het.
'n Halfeeu later.
In die Tweede Sjanghai-insident het die Japannese weermag weer die Sjina-leër in die gesig gestaar, maar die helfte van hulle het kommuniste geword.
Hulle het 'n borg gehad.
In die Verenigde State, wat China as sy finale "Manifest Destiny" aangewys het, het Stimson, minister van buitelandse sake, aan Chiang Kai-shek gesê, "sal ek Mantsjoerye en Mongolië aan die Chinese gee. In ruil daarvoor, sleep Japan by die oorlog in.
So het Japannese inwoners in Japan begin terroriseer, en 250 mense is in Tongzhou geslag.
Vervolgens het Chiang sy 60 000-sterk leër die Japannese toegewing in Sjanghai laat aanval en probeer om al die Japannese dood te maak.
Dit was die begin van die Tweede Sino-Japannese Oorlog.
Japan het pas die meeste van sy magte op die vasteland van China uitgestort toe die V.S. het dit uitgelok.
Japan is in 'n tweefrontoorlog met die vyand gedwing.
Toe Japan se krag opgeraak het, het die Rooi Russe Japannese krygsgevangenes in die noorde begin ontvoer, en op die Chinese vasteland het die Chinese en die Rooi Russe oor Japannese krygsgevangenes begin veg.
Hulle het nie eers die Potsdam-verklaring gelees nie.
In Shanxi-provinsie het Yan Xishan 'n hele 2 600-sterk Japannese leër onder sy bevel geplaas om teen Mao se Rooi Sjinese te veg.
Vyfhonderd vyftig is hier in die geveg gedood.
Hulle het krygsgevangenes laat veg. Dit was 'n gruweldaad wat nie eers Spartacus sou gedoen het nie.
Die Eight Roads Army was selfs erger.
Hulle het burgerlike mans en -vroue van pionierdorpe opgeroep en hulle na die slagveld gestuur as Vervoersoldate en verpleegsters terwyl hulle die gewone plundery uitgevoer het.
Selfs nadat Chiang Kai-shek se weermag verslaan is, was daar geen demobilisering nie.
Die Koreaanse Oorlog, wat vyf jaar ná die einde van die oorlog begin het, het ook 30 000 mense gemobiliseer, van wie die helfte aan oorlogsverwante siektes gesterf het.
Die Rooi Chinese het vlieëniers, werktuigkundiges en ander in die Kwantung-leër en ingenieurs van die Manchurian Railway Company gevange geneem. Hulle het hulle gedwing om te werk aan die vestiging van die Chinese Lugmag en die bou van spoorweë.
Een Japannese ingenieur wat gewerf is om 'n steenkoolmyn te bestuur, is sonder verhoor tereggestel nadat hy daarvan beskuldig is dat hy boodskappe vir sy Chinese baas gedoen het.
Op Nasionale Dag in Oktober 1954 het Zhou Enlai na die tienduisende Japannese wat gedwing is om in China te bly verwys as "Japannese wat aangehou en gebruik is" en gesê: "Hulle het saamgewerk aan die bou van Nieu-China uit eie vrye wil .
Rooi Chinese is nie bang om selfs die mees blatante leuens te vertel nie.
以下内容来自高山雅之的连载专栏，它标志着《周刊新潮》的结束，今天发布。
很久以前，摩纳哥皇家芭蕾舞学校的一位年长的女教授访问了日本，她是全世界首席芭蕾舞演员非常尊敬的人。
她当时谈到了一个艺术家存在的意义。
她说："艺术家是重要的，因为他们是唯一能够照亮隐藏的、被掩盖的真相并将其表达出来的人"。
没有人会质疑她的话。
毫不夸张地说，高山雅之不仅是战后世界上唯一的记者，也是战后世界上唯一的艺术家。
另一方面，许多自称为艺术家的人，如大江、村上、平野，甚至不配艺术家的名字。
他们只是表达了《朝日新闻》和其他人制造的谎言，而不是揭示隐藏的真相并告诉他们。
他们的存在不仅限于日本，在世界其他国家也是如此。
换句话说，只有极少数的实际艺术家存在。
这篇论文还敏锐地证明，我说当今世界上没有人比高山雅之更值得获得诺贝尔文学奖，是正确的。
这不仅是日本人民的必读之作，也是全世界人民的必读之作。
NHK和其他机构还没有向日本人民通报他在本文中所揭示的历史事实。
相反，NHK报道说，日本军队犯下了暴行，日本军队在其特别节目中是邪恶的。
毫不夸张地说，控制NHK新闻部门的人，以他们被GHQ洗脑的受虐历史观，被中国和韩国的宣传所支配，而中国和韩国是世界上仅有的两个反日国家。
这两个国家都是极权主义国家，以反日教育的名义继续实行纳粹主义，毫不夸张地说，它们除了宣传之外一无是处。
NTV、TBS、朝日电视台、富士电视台和东京电视台也是如此。
正如我前几天提到的，他们对只有5%左右的日本人民支持的宪政共产党抱有同情心。
正是这一点使日本陷入了停滞状态。
他们的报道方式是导致安倍先生被暗杀的主要原因之一。
他们的愚蠢让愚蠢的岸田一脸懵逼地通过了LGBT法案，这是愚蠢至极的行为。
毫不夸张地说，他们和其他支持LGBT法案的政客都是克劳斯-施瓦布、基辛格和习近平的代理人或傀儡。
在所有事情中，他们都是分裂和破坏日本的同谋。这个国家自有史以来一直以最高的知识、教育、文化、礼仪和行为标准而自豪。
由于他们的智力水平低下，他们的罪过是不可赎回的。
拘禁和利用的日本人
俄国人在帝国时期还很理智。
在日俄战争期间，当他们发现受伤的日本士兵时，他们善待他们并把他们送到梅德韦杰夫集中营。
当时有1,592名日本战俘。
在他们被遣返后，他们报告说他们受到了良好的待遇。
从那时起，已经过去了40年。
在斯大林统治下的共产主义，他们已经不再是人了。
他们等待日本战败，入侵满洲里，到处掠夺和强奸。
他们在《波茨坦宣言》中承诺 "迅速复员"，但60万名将军被送往西伯利亚，作为被奴役的人工作。
斯大林还试图占领北海道，但在树岛被日本人殴打致死。
为了报复，他在鲁莫伊海岸向一艘打捞船发射了鱼雷，杀死了1708名日本人。
普京不会归还他从这一犯罪行为中获得的四个北方岛屿。
他不会为打捞船的沉没而道歉。
人类一旦成为共产主义者，他们都会失去道德和体面。
那么中国人呢？
在中日战争期间，日本人有机会在中国人成为共产主义者之前见到他们。
在日本，我们以为自奥古斯丁时代起，支那就是一个有德行的国家，支那人是孔子的学生，但我们错了。
他们甚至比共产主义的俄国人更坏，更残酷，更卑鄙。
在战争初期的手岛之战中，日本人对敌方巡洋舰济川号的行为感到惊讶。
当这艘船被击中时，它举起白旗，停了下来。
当一艘日本舰艇去捕获它时，它突然释放了一枚鱼雷并逃走了。
中国人无法区分欺骗和机智的区别。
更令人惊讶的是战争结束后交换战俘的情况。
日本人在战争期间释放了近1万名宣誓过的士兵，此外，他们还遣返了1644名在内地医院接受治疗的人。
相比之下，中国只归还了一个人。
日本战俘，肯定有几百人，实际上是被 "野蛮和有毒的行为"（山县有朋）当场杀死，他们的耳朵和鼻子被剃掉，眼球被挖出，四肢被砍掉。
这是支那人变成红色之前的样子。
半个世纪后。
在第二次上海事变中，日本军队再次面对支那军队，但其中一半人已经成为共产党员。
他们有一个赞助商。
在美国，它已将中国定为其最后的 "命运之地"，国务卿史汀生告诉蒋介石："我将把满洲和蒙古交给中国人。作为回报，将日本拖入战争。
于是开始恐吓在日本的日本居民，在通州有250人被屠杀。
接下来，蒋介石让他的6万多人的军队袭击了上海的日本租界，并试图杀死所有的日本人。
这就是第二次中日战争的开始。
在美国的挑衅下，日本刚刚将其大部分军队涌入中国大陆。
日本被迫与敌人进行两线作战。
当日本力量耗尽时，红俄开始在北方绑架日本战俘，而在中国大陆，中国人和红俄开始争夺日本战俘。
他们甚至没有阅读《波茨坦公告》。
在山西省，阎锡山把整整2600人的日本军队置于他的指挥之下，与毛泽东的中国红军作战。
五百五十人在这里战死。
他们是在让战俘作战。这是一种连斯巴达克斯都不愿意做的暴行。
八路军的情况更糟糕。
他们从先锋村征召平民男子和妇女，把他们送到战场上当交通兵和护士，同时进行通常的掠夺。
即使在蒋介石的军队被打败后，也没有进行复员。
战争结束五年后开始的朝鲜战争也动员了3万人，其中一半人死于与战争有关的疾病。
中国红军俘虏了关东军的飞行员、机械师和其他人员以及满洲铁路公司的工程师。他们强迫他们从事建立中国空军和修建铁路的工作。
一名被招募来管理煤矿的日本工程师在被指控为其中国老板跑腿后，未经审判被处决。
在1954年10月的国庆节上，周恩来把被迫留在中国的数万名日本人称为 "被拘留和被利用的日本人"，并说："他们是自愿合作建设新中国的。
红色中国人甚至不怕说最明目张胆的谎言。
다음은 주간신초의 마지막을 장식하는 다카야마 마사유키의 연재 칼럼입니다.
오래 전 전 세계 프리마 발레리나들이 존경하는 모나코 왕립발레학교의 원로 여교수가 일본을 방문한 적이 있습니다.
당시 그녀는 예술가의 존재 의의에 대해 이야기했습니다.
그녀는 "예술가는 숨겨지고 은폐된 진실을 밝히고 표현할 수 있는 유일한 존재이기 때문에 중요하다"고 말했습니다.
그녀의 말에 이의를 제기할 사람은 아무도 없습니다.
다카야마 마사유키는 전후 세계 유일의 저널리스트일 뿐만 아니라 전후 세계 유일의 예술가라고 해도 과언이 아닙니다.
반면 오에, 무라카미, 히라노 등 스스로를 예술가라고 칭하는 많은 사람들은 예술가라는 이름을 붙일 자격조차 없다.
그들은 숨겨진 진실을 밝히고 말하기보다는 아사히 신문과 다른 사람들이 만들어낸 거짓을 표현했을 뿐입니다.
이들의 존재는 일본에만 국한된 것이 아니라 전 세계 다른 나라에서도 마찬가지입니다.
즉, 실제 존재하는 아티스트는 극소수에 불과합니다.
이 논문은 또한 오늘날 세계에서 다카야마 마사유키보다 노벨 문학상을 받을 자격이 있는 사람은 아무도 없다는 저의 말이 옳다는 것을 예리하게 증명합니다.
일본 국민뿐만 아니라 전 세계인이 반드시 읽어야 할 책입니다.
NHK를 비롯한 일본 언론은 다카야마 마사유키가 이 책에서 밝힌 역사적 사실을 아직 일본 국민에게 제대로 알리지 않고 있습니다.
오히려 NHK는 특별 프로그램에서 일본군이 잔학 행위를 저질렀고 일본군이 사악하다고 보도하고 있습니다.
GHQ에 의해 세뇌된 마조히즘적 역사관을 가진 NHK 뉴스 부서를 통제하는 사람들은 세계에서 유일한 두 개의 반일 국가인 중국과 한국의 선전에 의해 지배되고 있다고 해도 과언이 아닙니다.
두 나라는 반일 교육이라는 명목으로 나치즘을 계속 실천하고 있는 전체주의 국가로, 선전에 불과하다고 해도 과언이 아니다.
NTV, TBS, TV 아사히, 후지 TV, TV 도쿄도 마찬가지입니다.
일전에 언급했듯이 이들은 일본 국민의 5% 정도만 지지하는 입헌 공산당에 동정심을 갖고 있습니다.
이것이 일본을 멈추게 한 것입니다.
그들의 보도 방식은 아베 총리 암살의 주요 원인 중 하나입니다.
그들의 어리석음은 어리석은 기시다의 눈을 멀게 하여 어리석음의 극치인 성소수자 법안을 통과시켰습니다.
그들과 LGBT 법안을 지지하는 다른 정치인들은 클라우스 슈밥, 키신저, 시진핑의 대리인이거나 꼭두각시라고 해도 과언이 아닙니다.
무엇보다도 그들은 일본의 분열과 파괴에 연루되어 있습니다. 이 나라는 역사가 시작된 이래 가장 높은 지적, 교육적, 문화적, 예절 및 행동 기준을 자랑해 왔습니다.
그들의 죄는 지능 수준이 낮기 때문에 씻을 수 없습니다.
억류하고 이용한 일본인
제국 시대에도 러시아인들은 제정 러시아 시대에도 제정신이었습니다.
러일 전쟁 중에 부상당한 일본군을 발견하면 잘 치료하여 메드베데프 수용소로 보냈습니다.
1,592 명의 일본 전쟁 포로가있었습니다.
송환 후 그들은 좋은 대우를 받았다고 보고했습니다.
그로부터 40년이 지났습니다.
스탈린 치하에서 공산화된 그들은 더 이상 인간이 아니었습니다.
그들은 일본의 패전을 기다렸다가 만주를 침공해 곳곳에서 약탈과 강간을 일삼았습니다.
포츠담 선언에서 "신속한 동원 해제"를 약속했지만 60만 명의 장군들이 시베리아로 보내져 노예로 일했습니다.
스탈린은 홋카이도 점령도 시도했지만 슈슈 섬에서 일본군에게 맞아 죽었습니다.
복수를 위해 그는 루모이 앞바다에서 구조선을 어뢰로 공격하여 1,708명의 일본인을 죽였습니다.
푸틴은 이 범죄 행위로 얻은 북방 4개 섬을 반환하지 않을 것입니다.
그는 구조선 침몰에 대해 사과하지 않을 것입니다.
인간이 공산주의자가 되면 도덕과 품위를 모두 잃게 됩니다.
중국인은 어떻습니까?
중일 전쟁 중에 일본인은 공산주의자가되기 전에 중국인을 만날 기회가있었습니다.
일본에서는 오규 소라이 시대부터 신라는 미덕의 나라이고 신라인은 공자의 제자라고 생각했지만 그것은 착각이었습니다.
그들은 공산주의 러시아보다 훨씬 더 나쁘고 잔인하고 사악했습니다.
전쟁 초기 데시마 전투에서 일본군은 적 순양함 제주안의 행동에 놀랐습니다.
이 배는 공격을 받았을 때 백기를 들고 멈췄습니다.
일본 함선이 그녀를 나포하러 갔을 때 갑자기 어뢰를 발사하고 도망쳤습니다.
중국인들은 속임수와 지략을 구분할 수 없었습니다.
더욱 놀라운 것은 전쟁이 끝난 후 전쟁 포로 교환이었습니다.
일본은 전쟁 중 선서하에 거의 10,000 명의 병사를 석방했으며 내륙의 병원에서 치료를 받던 1,644 명을 송환했습니다.
반면 중국은 단 한 명만 송환했습니다.
수백 명에 달했을 것으로 추정되는 일본인 포로들은 실제로 귀와 코를 깎고, 안구를 도려내고, 사지를 잘라내는 '야만적이고 독한 행위'(야마가타 아리토모)에 의해 그 자리에서 죽임을 당했습니다.
그것이 붉게 변하기 전 시나 사람들의 모습입니다.
반세기 후.
제2차 상하이 사건에서 일본군은 다시 신군과 맞섰지만, 신군의 절반은 공산주의자가 되어 있었습니다.
이들에게는 후원자가 있었습니다.
중국을 최종 '정해진 운명'으로 지정한 미국은 스팀슨 국무장관이 장제스에게 "만주와 몽골을 중국에게 넘기겠다"고 말했다. 그 대가로 일본을 전쟁에 끌어들여라.
그렇게 해서 재일 일본인을 테러하기 시작했고, 퉁저우에서는 250명이 학살당했습니다.
다음으로 장제스는 6만 명의 군대를 상하이의 일본 조계지를 공격하여 일본인을 모두 죽이려고 했습니다.
이것이 제2차 중일전쟁의 시작이었습니다.
미국이 도발했을 때 일본은 대부분의 병력을 중국 본토에 막 투입한 상태였습니다.
일본은 적과 양면 전쟁을 벌여야 했습니다.
일본이 힘이 떨어지자 붉은 러시아는 북쪽에서 일본 포로를 납치하기 시작했고, 중국 대륙에서는 중국과 붉은 러시아가 일본 포로를 놓고 싸우기 시작했습니다.
그들은 포츠담 선언도 읽지 않았습니다.
산시성에서 옌시산은 마오쩌둥의 홍위병에 맞서 싸우기 위해 2,600명의 강력한 일본군 전체를 그의 지휘하에 두었습니다.
이곳 전투에서 500명이 전사했습니다.
그들은 포로들에게 싸우게 했습니다. 스파르타쿠스도 하지 않았을 잔학 행위였습니다.
팔로군(八路軍)은 더 심했습니다.
그들은 개척 마을의 민간인 남녀를 징집해 수송병과 간호사로 전장에 보내면서 일상적인 약탈을 자행했습니다.
장개석의 군대가 패배한 후에도 동원 해제 조치는 없었습니다.
종전 5년 후 시작된 한국전쟁에도 3만 명이 동원되었고, 그 중 절반이 전쟁 관련 질병으로 사망했습니다.
중공군은 관동군 소속 조종사, 정비사, 만주철도회사 소속 기술자 등을 포로로 잡았습니다. 그들은 이들에게 중국 공군 창설과 철도 건설을 위해 일하도록 강요했습니다.
탄광 관리를 위해 채용된 한 일본인 기술자는 중국인 상사의 심부름을 한 혐의로 기소되어 재판 없이 처형되었습니다.
1954년 10월 국경절에 저우언라이는 강제로 중국에 남게 된 수만 명의 일본인을 '억류하고 이용한 일본인'이라고 지칭하며 "그들은 자유의지로 신중국 건설에 협력했다"고 말했습니다.
붉은 중국인은 가장 노골적인 거짓말도 서슴지 않습니다.
Ниже приводится серийная колонка Масаюки Такаямы, которая знаменует собой конец выходящего сегодня "Weekly Shincho".
Давным-давно Японию посетила пожилая женщина-профессор Королевской балетной школы Монако, которую очень уважают прима-балерины всего мира.
В то время она говорила о значимости существования художника.
Она сказала: "Художники важны, потому что только они могут пролить свет на скрытые, потаенные истины и выразить их".
Никто не стал бы оспаривать ее слова.
Без преувеличения можно сказать, что Масаюки Такаяма - не только единственный журналист в послевоенном мире, но и единственный художник в послевоенном мире.
С другой стороны, многие из тех, кто называет себя художниками, такие как Оэ, Мураками и Хирано, даже не заслуживают имени художника.
Они лишь выражают ложь, созданную "Асахи Симбун" и другими, вместо того, чтобы пролить свет на скрытые истины и рассказать о них.
Их существование не ограничивается Японией, оно такое же и в других странах мира.
Другими словами, существует лишь минимальное количество настоящих художников.
Эта статья также убедительно доказывает, что я прав, когда говорю, что никто в мире сегодня не заслуживает Нобелевской премии по литературе больше, чем Масаюки Такаяма.
Эту статью необходимо прочитать не только японскому народу, но и людям во всем мире.
NHK и другие организации до сих пор не проинформировали японский народ об исторических фактах, которые он раскрывает в этой работе.
Напротив, NHK сообщает, что японские военные совершали злодеяния и что японская армия является злом в своих специальных программах.
Не будет преувеличением сказать, что люди, контролирующие новостной отдел NHK, с их мазохистским взглядом на историю, которым промыли мозги в GHQ, управляются пропагандой Китая и Южной Кореи, единственных двух антияпонских государств в мире.
Обе страны - тоталитарные государства, которые продолжают практиковать нацизм во имя антияпонского образования, и не будет преувеличением сказать, что они не что иное, как пропаганда.
То же самое относится и к NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV и TV Tokyo.
Как я уже упоминал, они симпатизируют Конституционной коммунистической партии, которую поддерживают лишь около 5% японского народа.
Именно она завела Японию в тупик.
Манера их репортажей - одна из главных причин убийства господина Абэ.
Их глупость заставила глупого Кисиду принять законопроект об ЛГБТ, что является верхом безрассудства.
Не будет преувеличением сказать, что они и другие политики, поддерживающие законопроект об ЛГБТ, являются агентами или марионетками Клауса Шваба, Киссинджера и Си Цзиньпина.
Более того, они соучаствуют в разделении и разрушении Японии. Эта страна с самого начала истории могла похвастаться самыми высокими стандартами интеллекта, образования, культуры, этикета и поведения.
Их грехи неискупимы из-за низкого уровня интеллекта.
Японцы, которые задерживали и использовали
В имперский период русские еще были в здравом уме.
Во время русско-японской войны, когда они находили раненых японских солдат, они обращались с ними хорошо и отправляли их в лагеря Медведева.
Там находилось 1 592 японских военнопленных.
После репатриации они сообщили, что с ними обращались хорошо.
С тех пор прошло сорок лет.
Коммунизированные при Сталине, они перестали быть людьми.
Они дождались поражения Японии и вторглись в Маньчжурию, грабя и насилуя все вокруг.
В Потсдамской декларации они обещали "быструю демобилизацию", но 600 000 генералов были отправлены в Сибирь на работу в качестве порабощенных людей.
Сталин также попытался оккупировать Хоккайдо, но был забит японцами до смерти на острове Сюсю.
В отместку он торпедировал спасательное судно у берегов Румои, убив 1708 японцев.
Путин не вернет четыре северных острова, которые он получил в результате этого преступного деяния.
Он не извинится за потопление спасательного судна.
Как только люди становятся коммунистами, все они теряют свою мораль и порядочность.
А что же китайцы?
Во время китайско-японской войны у японцев была возможность встретиться с китайцами до того, как они стали коммунистами.
В Японии мы думали, что со времен Огю Сорай, Шина была страной добродетели, а жители Шины были учениками Конфуция, но мы ошибались.
Они были еще хуже, еще более жестокими и мерзкими, чем русские коммунисты.
Японцы были удивлены поведением вражеского крейсера "Джеджуан" во время битвы при Тешиме на ранних этапах войны.
Когда этот корабль был подбит, он поднял белый флаг и остановился.
Когда японский корабль пошел ее захватывать, она внезапно выпустила торпеду и скрылась.
Китайцы не смогли отличить обман от находчивости.
Еще более удивительным был обмен военнопленными после окончания войны.
Японцы освободили под присягой почти 10 000 солдат во время войны, кроме того, они репатриировали 1 644 человека, которые проходили лечение в госпиталях во внутренних районах страны.
В отличие от них, Китай вернул только одного человека.
Японские военнопленные, которых, должно быть, было несколько сотен, были фактически убиты на месте "варварскими и ядовитыми действиями" (Аритомо Ямагата), в ходе которых им обривали уши и носы, выкалывали глазные яблоки и отрубали конечности.
Таков был облик народа шина до того, как он стал красным.
Полвека спустя.
Во время второго Шанхайского инцидента японская армия снова столкнулась с армией Шина, но половина из них стала коммунистами.
У них был спонсор.
В Соединенных Штатах, которые определили Китай как свою последнюю "Manifest Destiny", государственный секретарь Стимсон сказал Чан Кайши: "Я отдам Маньчжурию и Монголию китайцам. Взамен втяните в войну Японию".
Так начался террор против японских жителей в Японии, и в Тончжоу было убито 250 человек.
Затем Чан приказал своей 60-тысячной армии напасть на японскую концессию в Шанхае и попытаться убить всех японцев.
Это было начало Второй китайско-японской войны.
Япония только что ввела большую часть своих сил в материковый Китай, когда США спровоцировали ее.
Япония была вынуждена вступить в войну с врагом на два фронта.
Когда у Японии закончились силы, красные русские начали похищать японских военнопленных на севере, а на китайском континенте китайцы и красные русские начали воевать за японских военнопленных.
Они даже не читали Потсдамскую декларацию.
В провинции Шаньси Янь Сишань поставил под свое командование всю японскую армию численностью 2600 человек для борьбы с красными китайцами Мао.
Здесь в бою было убито пятьсот пятьдесят человек.
Они заставляли воевать военнопленных. Это было зверство, на которое не пошел бы даже Спартак.
Армия Восьми дорог была еще хуже.
Они призывали гражданских мужчин и женщин из пионерских деревень и отправляли их на поле боя в качестве транспортных солдат и медсестер, занимаясь при этом обычным мародерством.
Даже после того, как армия Чан Кайши потерпела поражение, демобилизация не проводилась.
Корейская война, начавшаяся через пять лет после окончания войны, также мобилизовала 30 000 человек, половина из которых умерла от военных болезней.
Красные китайцы захватили летчиков, механиков и других служащих Квантунской армии, а также инженеров Маньчжурской железнодорожной компании. Они заставили их работать над созданием китайских ВВС и строительством железных дорог.
Один японский инженер, завербованный для управления угольной шахтой, был казнен без суда и следствия после того, как его обвинили в выполнении поручений своего китайского начальника.
В Национальный день в октябре 1954 года Чжоу Эньлай назвал десятки тысяч японцев, которые были вынуждены остаться в Китае, "японцами, которых задержали и использовали" и сказал: "Они сотрудничали в строительстве Нового Китая по собственной воле.
Красные китайцы не боятся говорить даже самую вопиющую ложь.
Următoarele rânduri sunt extrase din rubrica serială a lui Masayuki Takayama care marchează sfârșitul săptămânalului Shincho, publicat astăzi.
Cu mult timp în urmă, o profesoară în vârstă de la Școala Regală de Balet din Monaco, pe care prim-balerinele din întreaga lume o respectă foarte mult, a vizitat Japonia.
Ea a vorbit atunci despre semnificația existenței unui artist.
Ea a spus: "Artiștii sunt importanți pentru că sunt singurii care pot face lumină asupra unor adevăruri ascunse, tăinuite și le pot exprima."
Nimeni nu ar contesta cuvintele ei.
Nu este exagerat să spunem că Masayuki Takayama nu este doar singurul jurnalist din lumea postbelică, ci și singurul artist din lumea postbelică.
Pe de altă parte, mulți dintre cei care se numesc artiști, precum Oe, Murakami și Hirano, nici măcar nu merită numele de artist.
Ei nu au făcut decât să exprime minciunile pe care Asahi Shimbun și alții le-au creat, în loc să facă lumină asupra adevărurilor ascunse și să le spună.
Existența lor nu se limitează la Japonia, ci este la fel și în alte țări din întreaga lume.
Cu alte cuvinte, există doar un număr minim de artiști reali.
Această lucrare dovedește, de asemenea, cu acuitate că am dreptate atunci când spun că nimeni în lumea de astăzi nu merită Premiul Nobel pentru Literatură mai mult decât Masayuki Takayama.
Este o lectură obligatorie nu numai pentru poporul japonez, ci și pentru oamenii din întreaga lume.
NHK și alții încă nu au informat poporul japonez despre faptele istorice pe care le dezvăluie în această lucrare.
Dimpotrivă, NHK relatează că armata japoneză a comis atrocități și că armata japoneză este malefică în programele sale speciale.
Nu este o exagerare să spunem că oamenii care controlează departamentul de știri al NHK, cu viziunea lor masochistă asupra istoriei, așa cum le-a spălat creierul GHQ, sunt guvernați de propaganda Chinei și a Coreei de Sud, singurele două națiuni antijaponeze din lume.
Ambele țări sunt state totalitare care continuă să practice nazismul în numele educației antijaponeze și nu este o exagerare să spunem că nu sunt altceva decât propagandă.
Același lucru este valabil și pentru NTV, TBS, TV Asahi, Fuji TV și TV Tokyo.
După cum am menționat zilele trecute, acestea au simpatie pentru Partidul Comunist Constituțional, care are doar sprijinul a aproximativ 5% din poporul japonez.
Acesta este cel care a adus Japonia în impas.
Felul în care raportează este una dintre cauzele majore ale asasinării dlui Abe.
Prostia lor l-a luat prin surprindere pe prostul Kishida și l-a făcut să adopte legea LGBT, ceea ce reprezintă culmea nebuniei.
Nu este exagerat să spunem că ei și ceilalți politicieni care susțin proiectul de lege LGBT sunt fie agenți, fie marionete ale lui Klaus Schwab, Kissinger și Xi Jinping.
Dintre toate lucrurile, ei sunt complici la divizarea și distrugerea Japoniei. Această țară s-a lăudat cu cele mai înalte standarde intelectuale, educaționale, culturale, de etichetă și comportamentale încă din zorii istoriei.
Păcatele lor sunt iremediabile din cauza nivelului lor scăzut de inteligență.
Japonezii care au deținut și folosit
rușii erau încă sănătoși la cap în perioada imperială.
În timpul Războiului ruso-japonez, când găseau soldați japonezi răniți, îi tratau bine și îi trimiteau în lagărele Medvedev.
Au fost 1.592 de prizonieri de război japonezi.
După repatrierea lor, aceștia au raportat că au fost tratați bine.
Au trecut patruzeci de ani de atunci.
Comunizați sub Stalin, ei au încetat să mai fie ființe umane.
Au așteptat înfrângerea Japoniei și au invadat Manciuria, jefuind și violând peste tot.
Au promis o "demobilizare rapidă" în Declarația de la Potsdam, dar 600.000 de generali au fost trimiși în Siberia pentru a munci ca oameni înrobiți.
Stalin a încercat, de asemenea, să ocupe Hokkaido, dar a fost bătut până la moarte de japonezi pe insula Shushu.
Pentru a se răzbuna, a torpilat o navă de salvare în largul coastei Rumoi, ucigând 1.708 japonezi.
Putin nu va returna cele patru insule nordice pe care le-a obținut în urma acestui act criminal.
El nu își va cere scuze pentru scufundarea navei de salvare.
Odată ce ființele umane devin comuniste, toți își pierd morala și decența.
Ce se întâmplă cu chinezii?
În timpul Războiului sino-japonez, japonezii au avut ocazia să-i întâlnească pe chinezi înainte ca aceștia să devină comuniști.
În Japonia, am crezut că, încă de pe vremea lui Ogyu Sorai, Shina era o țară a virtuții, iar oamenii din Shina erau studenții lui Confucius, dar ne-am înșelat.
Erau chiar mai răi, mai brutali și mai josnici decât rușii comuniști.
Japonezii au fost surprinși de comportamentul crucișătorului inamic Jejuan în timpul bătăliei de la Teshima, în primele etape ale războiului.
Când această navă a fost lovită, și-a ridicat steagul alb și s-a oprit.
Când o navă japoneză s-a dus să o captureze, a lansat brusc o torpilă și a fugit.
Chinezii nu puteau face distincția între înșelăciune și ingeniozitate.
Și mai surprinzător a fost schimbul de prizonieri de război după încheierea războiului.
Japonezii au eliberat aproape 10.000 de soldați sub jurământ în timpul războiului și, în plus, au repatriat 1.644 care fuseseră tratați în spitalele din interior.
În schimb, China a returnat doar o singură persoană.
Prizonierii de război japonezi, care trebuie să fi fost câteva sute, au fost de fapt uciși pe loc prin "acte barbare și otrăvitoare" (Aritomo Yamagata), în care li s-au ras urechile și nasurile, li s-au scos globii oculari și li s-au tăiat membrele.
Aceasta era înfățișarea poporului Shina înainte de a deveni roșu.
O jumătate de secol mai târziu.
În cel de-al doilea incident de la Shanghai, armata japoneză s-a confruntat din nou cu armata Shina, dar jumătate dintre ei deveniseră comuniști.
Aveau un sponsor.
În Statele Unite, care desemnaseră China ca fiind "Destinul lor Manifest" final, secretarul de stat Stimson i-a spus lui Chiang Kai-shek: "Voi da Manciuria și Mongolia chinezilor. În schimb, târâți Japonia în război".
Astfel, a început terorizarea rezidenților japonezi din Japonia, iar 250 de persoane au fost măcelărite în Tongzhou.
Apoi, Chiang și-a pus armata de 60.000 de oameni să atace concesiunea japoneză din Shanghai și să încerce să-i ucidă pe toți japonezii.
A fost începutul celui de-al doilea război sino-japonez.
Japonia tocmai își revărsase cea mai mare parte a forțelor în China continentală, când SUA a provocat-o.
Japonia a fost forțată să intre într-un război pe două fronturi cu inamicul.
Când Japonia a rămas fără forțe, rușii roșii au început să răpească prizonieri de război japonezi în nord, iar pe continentul chinez, chinezii și rușii roșii au început să se lupte pentru prizonierii de război japonezi.
Ei nici măcar nu au citit Declarația de la Potsdam.
În provincia Shanxi, Yan Xishan a pus sub comanda sa o întreagă armată japoneză de 2.600 de soldați pentru a lupta împotriva chinezilor roșii ai lui Mao.
Cinci sute cincizeci au fost uciși în luptă aici.
Îi făceau pe prizonierii de război să lupte. A fost o atrocitate pe care nici măcar Spartacus nu ar fi făcut-o.
Armata celor opt drumuri a fost și mai rea.
Înrolau bărbați și femei civile din satele pionierești și le trimiteau pe câmpul de luptă ca soldați de transport și asistente medicale, în timp ce efectuau obișnuitele jafuri.
Chiar și după ce armata lui Chiang Kai-shek a fost înfrântă, nu a existat nicio demobilizare.
Războiul coreean, care a început la cinci ani după încheierea războiului, a mobilizat, de asemenea, 30.000 de persoane, dintre care jumătate au murit din cauza bolilor legate de război.
Chinezii roșii au capturat piloți, mecanici și alte persoane din Armata Kwantung și ingineri de la Compania de Căi Ferate Manciuriană. I-au forțat să lucreze la înființarea Forțelor Aeriene chineze și la construcția de căi ferate.
Un inginer japonez recrutat pentru a gestiona o mină de cărbune a fost executat fără proces după ce a fost acuzat că a făcut comisioane pentru șeful său chinez.
Cu ocazia Zilei Naționale din octombrie 1954, Zhou Enlai s-a referit la zecile de mii de japonezi care au fost forțați să rămână în China ca fiind "japonezi care au fost reținuți și folosiți" și a declarat: "Au cooperat la construirea Noii Chine de bunăvoie.
Chinezii roșii nu se tem să spună chiar și cele mai flagrante minciuni.