Yoshiko Sakurai jest narodowym skarbem, zgodnie z definicją Saicho.
To także najwyższy skarb.
Serial Yoshiko Sakurai zatytułowany „Renesans” wraz z panem Masayukim Takayamą doprowadzają tygodnik Shincho do pomyślnego zakończenia.
Artykuł opublikowany w dzisiejszym tygodniku Shincho, zatytułowany „Nie zapomnij o narodowym hańbie (moja uwaga; ta, która tkwi w umysłach Chińczyków), mrocznej sile napędowej Chin”, która jest dziś w sprzedaży.
Jest to obowiązkowa lektura nie tylko dla mieszkańców Japonii, ale także dla ludzi na całym świecie.
Pomimo rozprzestrzeniania wirusa Wuhan na świat i zabijania już 430 000 ludzi, chiński rząd i Chińczycy nie tylko nie mają wyrzutów sumienia, ale teraz, jak twierdzą, to nikt inny jak Chiny zbudują następny porządek światowy i poprowadzą świat.
Skąd bierze się ta postawa arogancji?
To pytanie jest bez wątpienia zadawane przez wiele osób, nie tylko w Japonii, ale w wielu innych krajach.
Książka Wanga Zhenga „Nigdy nie zapomnij o narodowym upokorzeniu” (Toyo Keizai Shimpo, przetłumaczone przez Makoto Ito) odpowiada na pytanie.
Pan Wang podkreśla, że Chińczycy uważają, że najwybitniejszymi ludźmi na świecie są Chińczycy.
Nie jest tajemnicą, że od czasów starożytnych Chińczycy nazywali ludzi wokół nich „barbarzyńcami wschodnimi”, „barbarzyńcami zachodnimi”, „barbarzyńcami południowymi” i „barbarzyńcami północnymi” i innymi, zawsze uważali ich za barbarzyńców.
Chińczycy są dumni z posiadania wyższej kultury i cywilizacji oraz rządzenia krajem z własnej cnoty i gardzą ludźmi wokół nich. To przyszło.
W tym sensie można śmiało powiedzieć, że Chiny są społeczeństwem głęboko zabarwionym dyskryminacją rasową.
Ale jeśli jednocześnie „barbarzyńcy” podążają za naukami Chińczyków, nasycą się chińską cywilizacją i staną się Chińczykami. Chiny to zaakceptowały.
Oni sami uważają Chińczyków za hojnych pod tym względem.
Wang mówi, że jeśli chcesz zrozumieć sposób myślenia Chińczyków, musisz poznać trzy czynniki leżące u podstaw ich dumy i patriotyzmu. On mówi.
(1) poczucie bycia wybranym narodem, (2) mity i (3) trauma.
(1) sięga czasów starożytnych. Starożytni Chińczycy wierzyli, że zostali wybranymi ludźmi mieszkającymi w świętej krainie w centrum świata. Chińska filozofia, zwyczaje i pismo rozprzestrzeniły się na kraje sąsiednie, tworząc między nimi „rodzaj relacji mistrz-uczeń”. Doprowadziło to do silnego przekonania o uniwersalności i wyższości cywilizacji chińskiej. Uwierzyli mocno w uniwersalność i wyższość cywilizacji chińskiej, a poczucie bycia narodem wybranym głęboko zakorzeniło się.
Kompleks chiński
Historia wybranych grup etnicznych jest mitem (2). Stało się to także w pamięci Chińczyków. Ale to zostało zniszczone przez wiek „wstydu” od czasów wojny opiumowej.
Jest to trauma 3). Wiek wstydu składa się z następujących sześciu wojen:
Pierwsza wojna opiumowa (1840–1842)
Druga wojna opiumowa (56–60)
Wojna chińsko-japońska. (94-95)
Boxer Rebellion (1900)
Incydent mandżurski (1931)) i druga wojna chińsko-japońska (1937-45)
Należy zauważyć, że Japonia uczestniczyła w 4 z sześciu wojen w Japonii. To jest.
Zarówno w wojnie chińsko-japońskiej, jak i w buncie bokserów Chiny zostały okrutnie pokonane.
Japonia wygrała doskonale.
Chińczycy wygrali drugą wojnę chińsko-japońską, ale to tylko wynik klęski Japonii przez USA.
Zostało im to również dotknięte, wyjaśnia Wang, z powodu ich dumy.
Taśma papieru niosąca napis umieszczony w książce Wanga. Osłona przeciwpyłowa mówi: „Dlaczego Japończycy są tak nienawidzeni? W rozdziale 3 Chiang Kai-shek napisał w swoim dzienniku: „Spiszę środki mające na celu zniszczenie Japończyków i uratowanie naszego kraju przed hańbą”. Wielokrotnie pisał: „Zamierzam to zrobić”.
Prawdziwą traumą Chińczyków jest to, że przegrali bitwę z Japończykami, których uważali za gorszych od nich. Wang mówi, że się z tego narodził.
Z tego powodu należy pamiętać, że Japonia i Japończycy są wyjątkowo nienawidzeni.
Ich nienawiść jest włączana i wyłączana przez obecny klimat polityczny i uderza nas, kiedy tylko tego potrzebują.
Poczucie bycia narodem wybranym jest głęboko zakorzenione w chińskim społeczeństwie. Psychologia zrodziła się z połączenia mitów o wielkości Chin i traumie roztrzaskania ich. Bez znajomości chińskiego kompleksu nie można naprawdę zrozumieć obecnego zachowania Chińczyków ani globalnej strategii chińskiego reżimu komunistycznego, podkreślił Wang.
Wybrani ludzie są dumni.
Jak powiedział Xi w swoim przemówieniu na 19. Narodowym Kongresie Ludowym Komunistycznej Partii Chin w dniu 18 października 2017 r., Powiedzieli, że Chiny powinny wzmocnić swoją potęgę gospodarczą, wzmocnić swoją armię i wznieść się ponad narody świata. Uważają.
Ponieważ Chiny nauczają i kierują wartościami na całym świecie, nie ma wątpliwości, że należy je szanować i chwalić.
Dlatego najmniejszy oszczerstwo lub krytyka są niedopuszczalne.
Jako amerykański politolog Walter Mead omawia początkowe słabe obchodzenie się z wirusem Wuhan przez rząd chiński i jego wpływ na gospodarkę w The Wall Street Journal (WSJ).
Jednym z przykładów musi być niezwykłe oburzenie w tytule „Chiny to naprawdę chory człowiek w Azji”.
Jakby rząd chiński nie był w stanie kontrolować swoich emocji, 19 lutego trzej korespondenci gazety stacjonujący w Pekinie, którzy nie mieli nic wspólnego z artykułem pana Meada, zostali deportowani.
Kara śmierci dla obywatela Australii
Zablokowali Wuhan, miasto liczące 11 milionów ludzi, z dnia na dzień, nie pozwalając na zgłoszenie żadnej z realiów tej sytuacji; niemniej jednak z dumą twierdzą, że tłumili wirusa Wuhan przed innymi krajami.
Z dumą mówią, że tłumili wirusa Wuhan przed innymi krajami.
Widzą teraz szansę na zwiększenie swoich wpływów i wykorzystanie wszystkich dostępnych środków.
23 kwietnia, kiedy premier Australii Morrison przedstawił po naszej stronie oczywisty argument, że społeczność międzynarodowa powinna przeprowadzić niezależne dochodzenie w sprawie źródła wirusa Wuhan, 12 maja Chiny podjęły działania odwetowe, ograniczając import produktów rolnych z Australii.
5 czerwca Chiny wezwały społeczeństwo do powstrzymania się od podróży do Australii, powołując się na rosnący dyskryminujący język i zachowania wobec Chińczyków w Australii.
10 czerwca Pośredni Sąd Ludowy w Kantonie skazał obywatela Australii oskarżonego o przemyt narkotyków na śmierć.
Wykorzystują moc władzy sądowniczej, a także siłę ekonomiczną, jaką dysponują.
Chińska Partia Komunistyczna jest ponadprawnym bytem, który rządzi trzema mocarstwami i może robić wszystko, co chce.
Parties Partie opozycyjne, takie jak CDP, gazety, takie jak Asahi Shimbun i stacje telewizyjne, takie jak NHK, powinny ścigać nieprawidłowości KPCh podczas atakowania reżimu, twierdząc, że przedłużenie wieku emerytalnego prokuratorów podlegających jurysdykcji Ministerstwa Sprawiedliwości stanowi naruszenie rozdziału władzy. ＊
Oczywiście fakt, że czerpią oni najwięcej korzyści z siły militarnej, wynika z działań marynarki wojennej i lotnictwa wojskowego Chin na Morzu Południowochińskim i Cieśninie Tajwańskiej.
Ciągłe wtargnięcie czterech de facto okrętów wojennych należących do „policji morskiej” na wyspy Senkaku wynika również z ich wiary w władzę.
Ostrzeżeniem Wanga jest przypomnienie społeczności międzynarodowej, że władza, która napędza Chiny, rodzi się ze słowa „wstyd narodowy”.
Od najmłodszych lat chińskim dzieciom uczy się powiedzenia: „nie zapomnij o swoim narodowym hańbie”.
Należy ich nauczyć odczuwać niechęć i niechęć wobec innych krajów, zwłaszcza Japonii, za okropne rzeczy, które zrobili swoim rodakom.
Zgrzytanie zębami z narodowego wstydu jest siłą, która powoduje, że naród chiński pragnie wyzdrowienia.
Chińska Partia Komunistyczna musiała wypełnić ideologiczną próżnię stworzoną przez upadek komunistycznego Związku Radzieckiego podczas zimnej wojny między Wschodem i Zachodem po rewolucji kulturalnej ujawniającej błędy maoizmu.
Jeśli nie znajdzie ideologii, która zastąpiłaby realizację społeczeństwa komunistycznego, racja bytu partii komunistycznej zniknie.
Nową ideologią do wypełnienia pustki był patriotyzm, wielkie odrodzenie narodu chińskiego.
Słowa, które doprowadziły do patriotyzmu, „nie zapominajmy o wstydzie naszego kraju”, były słowami, które pomogły przetrwać Komunistycznej Partii Chin.
Sposobem na przetrwanie Japonii jest wzmocnienie jej zdolności do powstrzymania twardej postawy Chin poprzez współpracę wielostronną.
