2022/1/15
Jest to książka z rozmowami Masayukiego Takayamy, jedynego dziennikarza w powojennym świecie, z Masahiro Miyazakim, którego praca nóg rywalizuje z Tadao Umesao w produkcji intelektualnej.
"Japonia, kraj historii, który wstrząsnął światem" to lektura obowiązkowa dla obywateli Japonii i ludzi na całym świecie.
P114~p118
Zdrada Henry'ego Dennisona, obcokrajowca w Hire
Takayama
Japonia strasznie ucierpiała od różnych innych krajów, ale niczego się od nich nie nauczyliśmy i zawsze przeciwstawialiśmy się im z naszą uczciwą japońską wrażliwością.
To samo dotyczy dyplomacji Jutaro Komury.
Nie może bezkarnie kłamać, jak ludzie Shina czy Amerykanie.
Wierzył, że jeśli będzie prowadził szczerą dyplomację z taką japońską wrażliwością, to pewnego dnia mu się uda.
To jest właśnie problem.
Miyazaki.
Zgadza się.
Zakładamy, że to, co jest zrozumiałe dla Japończyków, będzie tak samo rozumiane na arenie międzynarodowej.
Zostaliśmy wykorzystani.
Tak właśnie jest w przypadku przeprosin dla Chin i Korei.
Kiedy działamy w kraju, my, Japończycy, dobrze się znamy i możemy podążać za japońskimi wartościami, ale kiedy wyjeżdżamy za granicę, musimy mieć wiele osobowości, aby sobie z nimi poradzić.
Profesjonalny dyplomata powinien wiedzieć o tym lepiej niż ktokolwiek inny.
Takayama.
Jako przykład podam Henry'ego Dennisona.
Był on Amerykaninem, który został doradcą prawnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w 1880 roku i pozostał na tym stanowisku przez 34 lata.
Był najdłużej zatrudnionym obcokrajowcem w Japonii od okresu Meiji do Taisho i obecnie spoczywa na cmentarzu Aoyama. Był tylko przebrany i nie udzielał żadnych porad.
Dowodził podczas wojny chińsko-japońskiej, ale kiedy trzy kraje wmieszały się w konflikt, nie negocjował z nimi; po prostu zaakceptował sytuację.
Tak więc Japonia zwróciła półwysep Liaodong i wszystko inne za darmo.
Miyazaki
To była arogancka dyplomacja, którą Rosja rozwinęła, zapraszając Niemcy i Francję.
Takayama
Zmusili nas do przełknięcia czegoś takiego.
W czasie wojny rosyjsko-japońskiej nazywał siebie prawą ręką Komury Jutaro, a ostatecznie Japonia nie otrzymała ani centymetra terytorium, ani grosza reparacji.
Japonia zapłaciła mu dużo pieniędzy, ale on nie zrobił nic jako wynajęty obcokrajowiec.
Ludzie mówią o jego osiągnięciach i twierdzą, że "rozwiązał nierówne traktaty".
Ale to kłamstwo.
Nie ten człowiek, ale Durham Stevens, to człowiek, który pracował z Hirobumi Ito, aby dowiedzieć się, jak traktować Koreę.
Był byłym ministrem USA w Japonii, a po przejściu na emeryturę pozostał w Japonii, by pomóc Ito.
Sprzeciwił się aneksji Korei, przewidując, że stanie się ona ciężarem dla Japonii, i udzielił Ito praktycznych porad dotyczących uczynienia z niej odległego protektoratu.
Wcześniej i później wprowadził wszystkie poprawki do nierównych traktatów dla Ito Hirobumi.
Korzystnie kontrastuje z Henrym Dennisonem.
Miyazaki
To było jak posiadanie podwójnego agenta w centrum Japonii, jednocześnie płacąc wysokie pieniądze przez 30 lat.
Takayama.
Nawet podczas traktatu z Portsmouth Dennison często spotykał się z Theodorem Rooseveltem.
Był zatrudnionym przez Japończyków obcokrajowcem, który miał pracować dla Jutaro Komury.
Notatka opisująca Portsmouth, w tym zakulisowe negocjacje z Rooseveltem, była przechowywana w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Kijuro Shidehara znalazł ją i pewnego dnia poszedł do Henry'ego Dennisona i powiedział: "Mistrzu, znaleźliśmy twoją notatkę opisującą historię traktatu z Portsmouth. Niech to będzie nasz dyplomatyczny przewodnik" i poszedł mu ją pokazać.
Henry Dennison powiedział: "Och, znaleźliście to. To notatka służbowa".
Otworzył okap pieca, wrzucił dokument, który opisywał historię tych negocjacji, do środka i spalił go.
To było na oczach Shidehary.
Shidehara szczerze wziął tak krytyczną notatkę dyplomatyczną.
Był dosłownie kolosalnym głupcem.
Lisy i tanuki latają po świecie dyplomacji.
Powinien był o tym dobrze wiedzieć.
Jeśli ją znajdzie, powinien ją potajemnie przeczytać i zachować dla dobra młodego pokolenia Japonii.
Miyazaki.
Typowe dla japońskich dyplomatów.
Powinien był przynajmniej zabrać ze sobą kopię.
Nieumyślnie zabrał ją ze sobą, ponieważ musi mieć dyplomatyczne wyczucie, że dyplomaci muszą być wieloosobowi.
Kijuro Shidehara, człowiek, robi wiele niezwykłych rzeczy.
Przy okazji, jeśli chodzi o Denisona palącego dyplomatyczną notatkę na piecu, kto to napisał?
Takayama.
Shidehara napisał o tym w swojej autobiografii.
Miyazaki
Do samego końca nie wie, czym jest dyplomacja, więc nie ma nic przeciwko pisaniu o takich rzeczach.
Dlatego nie ma pojęcia o swoim wstydzie.
Takayama
Zakończmy kwestię Shidehary Kijuro w tym miejscu.
Shidehara zdał czwarty etap egzaminu dyplomatycznego i chociaż jego angielski był dobry, był typowym członkiem grupy egzaminacyjnej służby dyplomatycznej.
Egzamin na dyplomatę został ustanowiony z pomocą Jutaro Komury, a pierwsza sesja odbyła się w 1894 roku.
Był to specjalistyczny egzamin szkolący dyplomatów, ale jakość dyplomatów spadła.
Shidehara od początku do końca był "dyplomatą o słabych kolanach".
W tym czasie Henry Dennison był po stronie amerykańskiej, a Shidehara po japońskiej.
Shidehara reprezentował Japonię na traktacie rozbrojeniowym z 1922 r. w Waszyngtonie.
I to właśnie Shidehara zgodził się na zerwanie sojuszu angielsko-japońskiego, który był kołem ratunkowym Japonii, tak jak zamierzały Stany Zjednoczone.
Dlatego najgorszym dyplomatą dla Japonii jest Shidehara.
Był on najlepiej zdającym egzaminy dyplomatyczne.
Shidehara twierdzi nawet, że "zainicjował" wyrzeczenie się wojny i prawa do wojowniczości narzuconego przez MacArthura.
To jest nie do naprawienia.
MacArthur stworzył je, by zniszczyć Japonię, naśladując rzymskiego Scypiona.
Dlaczego Shidehara zadaje sobie trud, by powiedzieć, że została stworzona w Japonii?
Całe życie Shidehary od początku do końca było mszczeniem się na Japonii.
Był urodzonym nikczemnikiem.
Denison spalił notatkę, a Shidehara zakłada, że Denison pozbył się jej z samo-deprecjacją w japońskim znaczeniu tego słowa.
Miyazaki.
Ach, rozumiem; był idiotą, który był bezużyteczny dla Japonii.
Jest typowym przykładem na to, że testowi geniusze niekoniecznie mają praktyczne umiejętności.
Takayama
Shidehara naprawdę doprowadził Japonię do płaczu.
Kiedy się ujawnił, życie wszystkich zmieniło się na gorsze.
Los Japonii.
