Masahiro Miyazaki to badacz i pisarz, który jest prawdopodobnie współczesnym Tadao Umesao.
Rzuciłem okiem na jego najnowsze dzieło i byłem przekonany, że to jedna z jego najlepszych książek.
Byłem przekonany, że to jedna z jego najlepszych książek, jakie kiedykolwiek napisał.
Chcę przedstawić fragment ze stron 80-85 w tym rozdziale.
Jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla Japończyków, ale dla ludzi na całym świecie.
Japończykiem, który znał strategię wojskową i opanował studiowanie "Sun Tzu" był Shoin Yoshida.
Shoin Yoshida miał przenikliwy wgląd w niegodziwość świata.
Na świecie jest wielu mądrych ludzi, ale są dwa rodzaje: mądrzy i sprytni.
W Europie, Ameryce i Chinach "spryt" jest często poprzedzany przedrostkiem "oszust" lub "badass". W przeciwieństwie do Japończyków, oni są albo "sprytni" albo "sprytni".
Sprytni (inteligentni) ludzie mogą mówić głośno, ale media tego nie podchwycą.
Zarówno w USA, jak i w Japonii, wolność słowa w prawdziwym tego słowa znaczeniu jest rzadkością.
W szczególności Japonia znajduje się w centrum polityki międzynarodowej, ale jest pomijana w wojnie informacyjnej.
Japonia jest reklamowana jako ważny członek grupy G7. Mimo to, nie mając żadnych wewnętrznych informacji, polegają na swoich portfelach i wymuszają zorganizowanie "Konferencji Odbudowy Ukrainy" w Tokio.
Japonia jest naprawdę "bankomatem Ameryki".
Polegali tylko na japońskich pieniądzach.
Jednak Japonia została wykluczona z reklam z podziękowaniami, mimo że współpracowała w wojnie o Kuwejt i straciła 13,5 miliarda dolarów.
Ponadto, zostaliśmy zmuszeni do posprzątania bałaganu (minowania) Zachodu.
Źli ludzie zaczęli wojny na własną rękę, rozprzestrzeniając płomienie wojny, krzycząc o prawach człowieka i pogrążając ludzi w otchłani.
Źli ludzie nie mają nic przeciwko przerzucaniu winy na innych.
Dlaczego jesteśmy zmuszani do sprzątania po zniszczeniach wojny na Ukrainie, która została spowodowana przez ludzi w odległym kraju, który nie ma nic wspólnego z Japonią, jednocześnie odkładając na dalszy plan usuwanie skutków katastrofy w Noto?
To dlatego, że Japonia nie ma odpowiednich sił zbrojnych.
Indie mają wolną rękę w dyplomacji, ponieważ posiadają broń jądrową.
Dyplomacja jest wspierana przez wywiad i siłę militarną.
Kiedy usłyszałem o rozwiązaniu frakcji w LDP, byłem oszołomiony, gdy dowiedziałem się, że japońscy politycy nie rozumieją prawdziwej natury polityki.
W japońskim parlamencie, gdzie zbierają się politycy drugiej i trzeciej kategorii, dominować może tylko "prześlizgiwanie się".
Frakcje są siłą napędową i źródłem dynamiki na festiwalach.
Gdyby je zlikwidować, japońska polityka znalazłaby się w stanie przypominającym mgławicę.
Chiny będą zadowolone, widząc, że tak się dzieje.
W Japonii chińscy "pełnomocnicy" śmieją się z nas.
（Jak głupi mogą być Japończycy?)
Sun Tzu powiedział: "Pokonaj spisek, pokonaj przeprawę" (tj. poznaj strategię wroga, wewnętrznie skłóć siły wroga i, jeśli to możliwe, przejmij jego część). To najlepsza strategia na wojnie. Można wygrać bez walki".
Japonia musi ponownie przeanalizować i ponownie nauczyć się "Sun Tzu", podręcznika "logiki zła".
Japonia nie musi naśladować Sun Tzu.
Konieczne jest jednak zrozumienie taktyki i strategii przeciwnika, koncepcji, którą Japończycy muszą posiadać.
Shinsaku Takasugi i Genzui Kusaka otrzymali wykłady na temat Sun Tzu od Shoina Yoshidy w Shoukasonjuku.
Po śmierci Shoina, Nogi Maresuke, uczeń Shoina, był tak zafascynowany Shoinem, że opublikował na własny koszt prywatne wydanie "Komentarza do Sun Tzu" swojego nauczyciela z przypisami i przedstawił je cesarzowi Meiji jako prywatną wiadomość.
Reprezentatywne dzieła Shoina, "Anegdota, kto wykładał o Mencjuszu", "Ostatnia wola Shoina napisana w więzieniu" i "Komentarz do dr Sun Tzu", zostały całkowicie zapomniane.
Jest to kompilacja badań nad Sun Tzu w okresie Edo (zawarta w piątym tomie "The Complete Works of Shoin Yoshida").
Shoin zaczynał jako strateg wojskowy, którego nauczycielem był Yamaga Soko.
Był odpowiedzialny za sprawy wojskowe klanu Mōri Chōshū.
Początkowo szkołą rządową Edo była szkoła Cheng-Zhu, gałąź konfucjanizmu. Mimo to, pod koniec okresu Edo, Arai Hakuseki, Yamaga Soko, Ogyu Sorai, Yamazaki Ansai, Sakuma Shozan i Saigo Takamori również czytali "Sun Tzu".
Jednak podczas spokojnego snu okresu Edo (1603-1868) samuraje nie byli przyzwyczajeni do racjonalnych i bezwzględnych metod walki Sun Tzu, mimo że czytali tę książkę.
System bitewny "najpierw spisek" był zbyt odległy od poczucia estetyki Japończyków.
Wielu Japończyków było poruszonych lojalnością Masashige Kusunoki i Ako Ronina, ale nie uczynili Sun Tzu swoją ulubioną książką.
Jest to główny powód, dla którego "japoński zdrowy rozsądek jest szaleństwem świata".
Dla Japończyków, którzy widzą tylko błyszczącą scenę publiczną, trudno jest zrozumieć zło gier o władzę, które mają miejsce w terenie.
Po okresie Meiji geopolityka wpełzła do Japonii jako zachodnia dyscyplina, a Mori Ogai po raz pierwszy przetłumaczył Clausewitza na japoński.
W okresie powojennym geopolityka Machiavellego, Mahana, Spykmana i innych była uwielbiana, ale źle odczytywana.
Książka Yoshidy Shoina o sztuce wojny w pewnym momencie zniknęła z antykwariatów.
Mimo że była to lektura obowiązkowa dla przedwojennych przywódców.
Tekstem wprowadzającym Yoshidy Shoina był "Wei Wu Shu Sun Tzu" skompilowany przez Cao Cao z Wei.
Korzystał on z wydania Pingjin Library Series zredagowanego przez Sun Xingyana z dynastii Qing, o którym mówiono, że jest mistrzem krytyki tekstowej.
Konsultował się również ze swoim wojskowym mentorem, A Study of Yamaga Sokou's Son-si-gen-gi.
Pierwotnie "Sun Tzu" został napisany na drewnianych i bambusowych paskach.
Oryginalny tekst został rozproszony, z wieloma anegdotami, ale Cao Cao z dynastii Wei skompilował go i stał się tekstem do dnia dzisiejszego.
Sun Tzu nie jest podręcznikiem intrygi, który lekceważy lub ignoruje zasady moralne.
On głosi "Niebo" i "Drogę", "Ziemię", "Generałów" i "Prawo".
Sun Tzu to książka o wyjątkowej dynamice między moralnością, etyką i strategią.
W działaniach wojennych "Niebo" podkreśla znaczenie pogody, zwłaszcza yin i yang, różnic temperatur i pory roku.
"Ziemia" jest podstawą ataków dalekiego i krótkiego zasięgu, biorąc pod uwagę warunki geograficzne, takie jak topografia, czy drogi są płaskie czy klifowe oraz czy obszar bitwy jest szeroki czy wąski.
Jest to wybór pola bitwy, lokalizacja bazy wojskowej przeciwnika i jego cechy geograficzne.
Nie trzeba dodawać, że "generał" to jego kaliber, cechy, wyszkolenie i przywództwo.
Prawo" odnosi się do organizacji armii, kompetencji zawodowych generała oraz jego wiedzy w zakresie zarządzania, jurysdykcji i administracji.
"Tao" odnosi się do moralności i etyki, ale Sun Tzu nie omawiał konkretnie "Tao".
Japońscy uczeni wojskowi skupili się na tym "Tao".
Ten punkt stanowi znaczącą różnicę między Sun Tzu a japońskimi traktatami wojskowymi.
"Wojna jest zwodniczą metodą", powiedział Sun Tzu.
Konwencjonalna mądrość podkreśla, że "walka poprzez oszukiwanie i wprowadzanie wroga w błąd poprzez zaskoczenie, podstęp, groźby, odwracanie uwagi, taktyki dywersyjne i tak dalej, nawet jeśli jest tchórzliwa, jest aktem (nieuczciwej) wojny".
Ogyu Sorai, o którym mówi się, że był intelektualistą okresu Edo, zinterpretował to jako "ekscentryczność, która wykracza poza zrozumienie wroga, ciągle zmieniający się styl walki, który nie przestrzega żadnych zasad".
Yoshida Shoin, który był oddany właściwej ścieżce i szanował etykę, ostatecznie uwierzył, że jako wojownik należy przyjąć właściwe podejście. Mimo to uważał również podejście Sun Tzu polegające na "pokonaniu wroga i zwiększeniu swojej siły" za sekret Sztuki Wojny.
Metoda Sun Tzu jest najlepszą metodą prowadzenia wojny, ponieważ "jeśli zabierzesz żywność i broń wroga, a następnie wykorzystasz żołnierzy sił wroga, nie tylko zmniejszysz ogólną siłę wroga, ale także go wyczerpiesz, a twoja strona zyska siłę".
Wojna Boshin, która obaliła szogunat Edo, była właśnie takim wydarzeniem.
"Sun Tzu powiedział: "Zasadniczo w wojnie najlepszą strategią jest podbicie wroga bez wyrządzania mu krzywdy i utrzymanie go w nienaruszonym stanie; następną najlepszą strategią jest pokonanie wroga i zwycięstwo".
"Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, jest wymuszenie kapitulacji korpusu wroga w nienaruszonym stanie; następną najlepszą rzeczą jest zniszczenie armii wroga. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, to zmusić do poddania się nienaruszoną brygadę wroga; następną najlepszą rzeczą jest zniszczenie brygady. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, jest zmuszenie do poddania się nietkniętego batalionu wroga; następną najlepszą rzeczą jest zniszczenie batalionu. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, jest zmuszenie do poddania się nienaruszonego plutonu wroga; następną najlepszą rzeczą jest zniszczenie plutonu".
Innymi słowy, pokonanie wroga za pomocą strategii jest lepsze, wygranie operacji wojskowej jest strategią pośrednią, a bezpośrednie konfrontacje wojskowe i bitwy wiążące się z ciężkimi ofiarami są gorsze.
Zgodnie z tą zasadą Chiny prowadzą wojnę przeciwko Tajwanowi.
