Poniższy tekst pochodzi z opublikowanego wczoraj felietonu Masayuki Takayamy w Shukan Shincho.
Artykuł ten udowadnia także, że jest on jedynym dziennikarzem w powojennym świecie.
Jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla Japończyków, ale dla ludzi na całym świecie.
Chiński Renho
Zhongyuan położone jest nad brzegiem rzeki Wei, dopływu Żółtej Rzeki i od czasów starożytnych było stolicą wielu dynastii.
Ludzi, którzy mieszkali w Chungyuan, nazywano ludem Shina.
Grupą etniczną byli Chińczycy Han.
Lud Shina pojawił się na scenie dopiero pod koniec 4000-letniej historii Shina.
Było to na przełomie 4000 lat.
Do tego czasu rządzili nimi Shang, Zhou i Qin i przez cały ten czas spędzali po stronie dominacji, innymi słowy, jako niewolnicy.
Jednak po śmierci cesarza Shi Huanga i upadku dynastii Qin, Chińczycy po raz pierwszy okupowali świat wyłącznie bez żadnych potężnych zewnętrznych grup etnicznych.
Liu Bang i Xiang Yu rywalizowali o dominację, a Liu Bang zwyciężył i ustanowił dynastię Han.
Naród, który rządził tak długo, radował się.
Bezimienni niewolnicy nazywali siebie „ludem Han” po dynastii Han.
Cesarz Wu z dynastii Han kazał Simie Qianowi napisać „Zapisy wielkiego historyka”, aby zapisać to radosne wydarzenie w historii.
Ponieważ jednak rozpoczynanie od długiego okresu dominacji etnicznej byłoby irytujące, zdecydował, że dynastia Xia istniała przed dynastiami Shang i Zhou.
„Zapisy wielkiego historyka” od początku były fikcją.
Jednak po tym, jak Shang zniszczył legendarną dynastię Xia, przez 2000 lat przed Liu Bangiem nie było Chińczyków.
To też nie było dobre.
Twórczość Sima Qiana była kontynuowana.
Było to na przykład pod koniec Shang.
Wyprowadźmy Chińczyków za panowania króla Wen z Zhou.
Król Wen usłyszał imię Jiang Ziya, mądrego Chińczyka.
Kiedy go odwiedził, zastał Jiang Ziyę łowiącego ryby.
Powstała scena wędkarska, często recytowana w wierszu o wierzbie: „Król Wen przyszedł i zapytał, czy może złowić rybę.
Jednak Shang został ostatecznie zniszczony za panowania syna króla Wena.
Jiang Ziya nie pojawił się w opowiadaniu, ale powstał odcinek „Mądrość jest Chińczykiem”.
Shi Huang, człowiek wschodnich barbarzyńców, założył dynastię Qin, ustanawiając scentralizowany system rządów oraz ujednolicone wagi i miary pisma.
Był doskonałym władcą, ale „Zapisy wielkiego historyka” mówią, że był „okrutny, a jego serce było jak wilk tygrysi”.
Prawo „Zapisów wielkiego historyka” głosi, że obcy nie powinien okazywać honoru.
I tak Jing Ke pojawia się w zabójstwie niegodziwego Qin Shi Huanga.
„Wiatr wyje, a wody rzeki Yi są zimne. Gdy bohater wyruszy, nigdy nie wraca!” to jedna ze słynnych scen z „Zapisów wielkiego historyka”, ale zamach kończy się próbą; Historia się nie zmieniła.
A co z dynastią Han, pierwszą chińską dynastią?
Podobnie jak Xi Jinping, Chińczycy rozumieją siłę władzy, ale nie rozumieją obowiązku szlachty.
Historia dynastii Han rozpoczyna się od tego, że cesarzowa Lü obcięła kończyny Małżonce Qi, oślepiła jego oczy, zakryła uszy, podpaliła mu struny głosowe i wrzuciła go do latryny.
Wszystko jest tak brutalne i krwawe, że dynastię Han można podsumować jednym słowem: „400 lat swego pana lub ojca.
Ludzie mieli dość, ale świat był dobrym miejscem, a po upadku dynastii Han zaczęły masowo napływać długo oczekiwane obce plemiona.
Jednoczącymi dynastiami były dynastie Sui i Tang z dynastii Sunbei oraz mongolska dynastia Yuan.
Potem przyszła koszmarna chińska dynastia, dynastia Ming, a po niej mandżurska dynastia Qing.
Z wyjątkiem Ming, wszystkie były dobrymi dynastiami.
Jest to na przykład cesarz Yang z Sui.
Cesarz krainy, w której wschodzi słońce, wysyła list do cesarza krainy, w której zachodzi słońce. (Oznacza to, że Chiny są już dojrzałym imperium, podczas gdy Japonia jest krajem wschodzącym i rozwijającym się.)* I adnotacje].
Król, któremu książę Shotoku wysłał ten wyrok, zbudował w ciągu zaledwie sześciu lat kanał Grande o długości 2500 km, obejmujący rzeki Jangcy i Żółte.
Chociaż logistyka wzrosła dramatycznie, a gospodarka rosła, ludzie nie przyjęli tego projektu dobrze.
Do budowy zmobilizowano sześć milionów ludzi, którzy przez sześć miesięcy nie mogli wrócić do domu.
Cesarz Yang z Sui, podobnie jak Qin Shi Huang, również był entuzjastycznie nastawiony do budowy Wielkiego Muru Chińskiego.
Do tego projektu zmobilizowano także ludzi, co uczyniło go najgorszą tyranią w historii.
Podczas koszmarnej administracji DPJ Renho przeciął superwały przeciwpowodziowe przeznaczone na powódź, która zdarza się raz na 200 lat, nazywając je bezużytecznymi.
Nie mogła pojąć pomysłu wydawania 12 bilionów jenów na przygotowanie się na powódź, która może nadejść w każdej chwili.
Być może w jej myślach pojawiły się wspomnienia ludzi, którzy zostali zmuszeni do budowy Wielkiego Muru i zakopania terakotywojowników i kopać kanały, przygotowując się na barbarzyńców, którzy mogą nadejść w każdej chwili.
Jednak mieszkańcy Tokio bardziej boją się powodzi niż tyranów.
Czy wiesz, co mam na myśli?
2024/6/12 in Kanazawa
