Kore, Yi Sun-sin'i bir kurtuluş kahramanı ve dünyanın en büyük üç amiralinden biri olarak kutluyor.
20 Aralık 2018
Aşağıdaki yazı, Naoki Hyakuta ve Kaori Arimoto tarafından kaleme alınan ve aylık Hanada dergisinin geçen ayki sayısında yer alan "Japon Ulusal Tarihini Tartışmak" başlıklı söyleşi derlemesinden alınmıştır.
Japonya'yı Sevmenizi Sağlayacak Eksiksiz Bir Tarih.
Hyakuta
"Japon Ulusal Kroniği "ni yazmam için bana ilham veren şey, geçen yıl Kent Gilbert ile yaptığım sohbet oldu.
Konu çok geniş bir yelpazeyi kapsıyordu. Yine de tartışma tarih eğitimine döndüğünde Kent'e Amerikan tarih eğitimini sordum, çünkü uzun zamandır Japon tarih eğitiminin gittikçe kötüleştiğini hissediyordum.
Kent-san'a Amerikan tarih eğitimini sorduğumda bana şu yanıtı verdi: "Çocuklar Amerikan tarih ders kitaplarından bir şeyler öğrendiklerinde hepsi Amerika'ya aşık oluyor. Ve herkes Amerika Birleşik Devletleri'nde doğmaktan gurur duyuyor.
Bunu duyduğumda, bu harika diye düşündüm. Tarih eğitimi işte böyle bir şey." Aynı zamanda kıskandım ve Japonya'da neden Japon tarihi üzerine böyle kitaplar olmadığını merak ettim.
Sonra fark ettim ki, "Eğer yoksa, ben de bir tane yazmalıyım.
Arimoto
Son zamanlarda Japonya'da tarihle ilgili pek çok kitap yayımlanmıştır, ancak bunlardan sadece bazıları tek ciltte eksiksiz bir tarihtir.
Hyakuta
Sadece ders kitabı şirketleri tarafından basılanlar var.
Ayrıca, Japonya'da doğduğunuz için minnettar olmanızı ve Japon olmaktan gurur duymanızı sağlayacak Japon tarihi kitapları da yok.
Elbette her ülkenin olumsuz bir tarihi vardır.
Ancak bu, çocukların büyüdükçe ve çeşitli bilgiler edindikçe öğrenmeleri gereken bir şeydir.
Bu konuda hiçbir şey bilmeyen masum çocuklara birdenbire olumsuz tarihi öğretmeye gerek yok.
Hayır, modern okul eğitimi sadece olumsuz tarihi öğretiyor.
Korkunç olan, bunların arasında yanlış tarihin bile olmasıdır.
Böylesine çarpıtılmış bir tarih yerine, çocuklar da dahil olmak üzere okuyan herkesin Japonya'yı sevmesini, Japon olmaktan gurur duymasını ve Japonya'da doğmuş olmaktan mutluluk duymasını sağlayacak genel bir Japonya tarihi yazmaya karar verdim.
O sırada benimle birlikte çalışan Bayan Arimoto'ya "Bir dahaki sefere Japon tarihi üzerine böyle bir kitap yazmayı düşünüyorum" dedim.
O zamanlar hala "Keşke ben de böyle bir kitap yazabilsem..." diye düşünüyordum. Tüm düşündüğüm buydu ama ağzımdan kaçırdım.
Sonra Bayan Arimoto "Yazmalısın!" dedi.
Arimoto
Yaz şunu!" Bunu emredici bir tonda söylemedim (gülüyor).
Lütfen okuyucuları yanlış yönlendirmeyin.
"Elbette, lütfen yazın" dedim.
Hyakuta
Aynı zamanda mükemmel bir editör olan Bayan Arimoto bana destek verirse, bundan daha güçlü bir şey olamaz.
Bunu yazabilirdim, bu yüzden geçen yıl hazırlıklara başladım ve bu yılın başında ciddiyetle yazmaya başladım.
Kitabı tamamlamak yaklaşık bir yılımı ve 2.000 saatten fazla zamanımı aldı ve yazma sürecinde birçok zor an olmasına rağmen tüm süreç çok keyifliydi.
62 yaşımda Japon tarihi üzerine yeniden çalışmaya başladım.
Japon tarihi üzerine okuduğum tüm kitapları tekrar okudum ve ayrıca çok sayıda yeni materyali de baştan sona okudum.
Hatta "Manga Öğrenmek" kitabının tüm ciltlerini okudum: Shogakukan ve Shueisha tarafından yayınlanan "Japon Tarihi" kitabının tüm ciltlerini bile okudum.
Arimoto
"Manga Öğrenmek: Japon Tarihi" yetişkinler için bile büyüleyici, değil mi?
Hyakuta
Evet, öyle.
Dalga geçilecek bir şey değil.
Sıradan tarih ders kitaplarında bulunmayan bir ilgiye sahip.
Elbette bu bir manga ama Kiyomori Taira ve Nobunaga Oda gibi konuşan tarihi figürler var.
Onları çekici kılan da bu ve sadece olayları anlatan bir tarih ders kitabında bulamayacağınız bir şey bu.
Bu tür şeyleri sıradan tarih kitaplarında bulamazsınız.
Bu anlamda, kitabı yazarken bana yardımcı oldu.
Bilindiği gibi "tarih" ve "hikâye" kelimeleri aynı kökene sahiptir.
Başka bir deyişle, tarih bir öyküdür.
"The Japanese National Chronicle "ı yazarken her zaman "tarihin bir hikaye" olduğunun bilincindeydim.
Arimoto
Bay Hyakuta'nın bana gönderdiği el yazmasını okuduğumda, kendisinin gerçekten de nadir bulunan yetenekte bir hikâye anlatıcısı olduğunu tekrar tekrar gördüm.
"The Japanese National Chronicle "da her bir tarihi olayın nasıl meydana geldiği ve birbirleriyle nasıl bağlantılı oldukları çok güzel bir şekilde kaleme alınmış.
Hikaye sağlam bir şekilde üç boyutlu, bu nedenle tarihi olaylara ve kişilerin isimlerine aşina olan ancak neden-sonuç ilişkilerine daha fazla aşina olması gereken okuyucular bile ikna olacak veya şaşıracaktır. Ben öyle düşünüyorum.
Öznellik gözler önüne seriliyor
Hyakuta
Mevcut tarih kitaplarının çoğunda yazarın öznelliği ya da bakış açısı yoktur.
Böyle şeylerin tarih kitaplarında yer almaması gerekir.
Mümkün olduğunca objektif olmak gerektiği söylenir.
Ancak tarihte objektif olmak mümkün değildir.
İşin özüne indiğinizde öznellik kaçınılmazdır.
Tarihin doğasında bu vardır.
"The Japanese National Chronicle "da benim öznelliğim her yerde karşımıza çıkıyor.
Zaman zaman öznelliğin açığa çıktığı pek çok nokta var, örneğin "Bu gerçek beni duygulandırıyor" ya da "Bunun karşısında öfkeyle titriyorum" gibi.
Arimoto
İlk bölümün ilk cümlesi "Tarihimiz nerede başlıyor?"
Konu olarak bilerek "Japon tarihi "ni seçmediniz.
Hyakuta
Evet, söyledim.
Daha ilk satırdan itibaren benim öznelliğim var.
İlk defa böyle bir tarih kitabı var.
Örneğin, "Manyoshu" ile ilgili olarak, mevcut tarih kitapları onu sadece "günümüze ulaşan en eski Japon şiir koleksiyonu" olarak tanımlamaktadır. MS 760 civarında derlendiği ve 4,536 şiir içerdiği söylenmektedir.
Okuyucuya en önemli şeyin ne olduğunu söylemiyorlar.
Neymiş o?
Gerçekten de mevcut en eski waka antolojisi.
Yine de, o günlerdeki statü sistemine rağmen, yalnızca imparator, kraliyet ailesi ve güçlü aileler tarafından yazılan şiirleri değil, aynı zamanda düşük rütbeli memurlar, çiftçiler ve halktan kişiler tarafından yazılan birçok şiiri de içermektedir.
Başka bir deyişle, dönemin ruhu, büyük şiir sanatında tüm insanların eşit olduğu ve zamanın insanları için şiir bestelemenin seçkin bir azınlığa ayrılmış bir kültür değil, ortak bir eğlence olduğu yönündeydi.
Dünyada 1.300 yıl önce böyle bir kültüre sahip olan başka bir ülke yoktur.
Manyoshu bir klasiktir ve Japonya'nın dünyayla gururla paylaşması gereken bir kültürdür.
Bunlar benim öznel görüşlerim, ancak bunları öğretmek doğru bir tarih eğitimidir.
Öte yandan, yazım için çeşitli tarih ders kitaplarını ve uzmanlık kitaplarını okuduğumda, bunların tarih kitapları olmadığını, daha ziyade yaşanmış olayları ayrıntılı bir şekilde anlatan "kronolojik açıklayıcı kitaplar" olduğunu hissettim.
Birçok Japon tarih kitabı bu kategoriye girmektedir.
Okurken okuyucunun sıkılmasına neden olurlar.
Kore tarihi perspektifinden yazılmış ders kitapları
Arimoto
Dahası, birçoğu tarihi gerçekler olmayan şeyler içeriyor, değil mi?
Hyakuta
Bu doğru.
Örneğin, tarih ders kitaplarındaki en şaşırtıcı şeylerden biri Hideyoshi'nin Joseon'u işgalinin anlatılmasıdır.
Örneğin, "Kore'nin Japon İstilaları (1592-1598)" adlı kitapta, Japon kuvvetlerinin Joseon'lu Yi Sun-sin'in faaliyetlerinden çok zarar gördüğü belirtilmektedir.
Ayrıca Yi Sun-sin liderliğindeki Ming ve Joseon deniz kuvvetlerinin 1598'deki son deniz savaşı olan Noryang Savaşı'nda Japon kuvvetlerini yok ettiği belirtilmektedir.
Aslında bunların hepsi kurgudur.
Arimoto
Kore, Yi Sun-sin'i bir kurtuluş kahramanı ve dünyanın en büyük üç amiralinden biri olarak kutluyor.
Kore Donanması'nın Jeju Adası'nda düzenlenen uluslararası filo incelemesi sırasında Yi Sun-sin'in kullandığı bayrakla aynı tasarıma sahip olduğuna inandıkları bir bayrağı göndere çekmesi yakın zamanda bile hafızalardaki tazeliğini korumaktadır.
Hyakuta
Bununla birlikte, Yi Sun-shin'in başarıları önemsizdi.
Yaptığı tek şey, 1592'deki savaşın ilk aşamalarında eskortsuz bir Japon birlikleri konvoyuna saldırmak ve bir miktar başarı elde etmekti.
Japonların Kore'yi işgallerinde (1592-1598), Japon kuvvetleri Ming kuvvetlerini baştan sona ezmiştir.
Eğer Ming'e saldırmaya devam etselerdi, muhtemelen Ming'i köşeye sıkıştıracaklardı.
Ancak Hideyoshi'nin 1598'de hastalıktan ölmesiyle Toyotomi rejimini destekleyen feodal beyler arasında çatışmalar patlak verdi ve durum artık dış savaşları sürdürmeye elverişli değildi.
Bu nedenle Toyotomi ailesinin Beş Büyük İhtiyarı, Hideyoshi'nin ölümünü bir sır olarak saklayarak Japon ordusuna geri çekilme emri verdi ve tüm ordu o yıl geri çekildi.
Bu sırada, geri çekilme sırasında daha önce bahsedilen Noryang Savaşı gerçekleşti.
Savaş, Ming ve Joseon kuvvetlerinin deniz kuvvetleri tarafından sürpriz bir pusu saldırısıyla başladı ve her iki taraf da kayıplar verdi. Yine de, Ming ve Joseon kuvvetlerinin birçok önemli generali savaşta öldürülürken, neredeyse hiçbir Japon generali savaşta ölmedi ve savaş Japon kuvvetleri için büyük bir zafer olarak kabul edildi.
Yi Sun-sin de bu savaşta öldürülmüştür.
Arimoto
Japon kuvvetlerinin 1598 yılındaki savaşta Ming ve Joseon kuvvetlerini bozguna uğrattığı tarihi bir gerçektir ve bu durum Çin tarafınca da kabul edilmektedir, değil mi?
Hyakuta
Dediğiniz gibi.
"Ming Hanedanlığı Tarihi "nde, "Toyotomi Hideyoshi'nin Joseon'u işgali başladıktan yedi yıl sonra, Ming 100.000 asker kaybetti ve bir milyon erzak harcadı, ancak Ming ve Joseon arasında zafer şansı yoktu.
Bu Japon tarih ders kitaplarında yazmaz.
Bu arada, Ming ve Joseon kuvvetlerinin Noryang Savaşı'nda Japon kuvvetlerini rahatsız etmek için kaplumbağa gemileri kullandığı söylenir, ancak bu da kurgudur.
O dönemde kaplumbağa gemisine dair hiçbir çizim ya da yazılı kayıt bulunmamaktadır.
Kore tarafı tarafından uydurulmuş tamamen bir kurgudur.
Arimoto
Ancak bazı Japon tarih ders ve referans kitaplarında kaplumbağa gemisine ve hatta Yi Sun-sin'in bronz bir heykeline yer verilmektedir.
Elbette bunlar tarihi gerçeklere dayansaydı farklı bir hikaye olurdu, ancak şimdi Kore tarafının isteklerine dayanan kurgu ile karıştırılıyorlar.
Başka bir deyişle, Japonca ders kitapları "Kore tarihi perspektifine" dayalı olarak yazılıyor ve çocuklara öğretiliyor.
Bu çok sorunlu bir durum.
Devam edecek.
