Znaczący rozwój chińskiej gospodarki nastąpił początkowo dzięki Japonii.
Mimo to nie mają już przyszłości, jeśli jej nie doceniają i wydają się przypisywać tego wszystkiego KPCh.
30 listopada 2019 r
Poniższy tekst pochodzi z seryjnego felietonu Kimindo Kusaki „Wskazówki na dobrobyt” zatytułowanego Metoda premiera Abe używana do wygrywania bez walki, który ukazał się 26 listopada w miesięczniku WiLL.
Kiedy Lee Teng-hui był burmistrzem Tajpej, w ramach planowania urbanistycznego miasta tworzył parki co sto metrów.
Rosły tam duże zielone drzewa, były też stragany z jedzeniem, gdzie na oczach przygotowywano i podawano zupę i ryż.
Kobiety z Tajpej, wolne od konieczności dbania o śniadanie, poszły do pracy i pracowały ciężej niż ich koledzy, myśląc, że tajwańska gospodarka wkrótce zrobi wielkie postępy.
Rzeczywiście była to zmiana w sposobie pracy ludzi.
Jednakże Tajwańczycy powiedzieli mi, że Japończycy nauczyli ich tego z pierwszej ręki i że nie mają pojęcia, co się z nimi stanie, gdy Japończycy wyjdą.
Myślałem, że Tajwańczycy chętnie pokażą swoją prawdziwą naturę i zbudują ogromny budynek, ale pomyślałem, że byłoby to niegrzeczne i zwróciłem uwagę na fakt, że niebo w Tajpej było wypełnione spalinami amerykańskich samochodów. „Lepiej się tego najpierw pozbyć” – powiedziałem.
Powiedziałem mu, że się dusi, zakazując importu małych samochodów produkcji japońskiej, które wyprzedzają przepisy dotyczące emisji spalin określone w ustawie Muskie Act, ale najwyraźniej nie rozumiał, że ludzie chętnie jeżdżą samochodami amerykańskiej produkcji.
Szybko jednak zdali sobie sprawę, że się mylili i jeździli wyłącznie japońskimi samochodami.
Widząc to, zdałem sobie sprawę, że „świat w końcu zostanie zjaponizowany.
Podobnie myślałem, że Xi Jinping wkrótce znajdzie się w ślepym zaułku.
Czułem, że Xi w końcu ulegnie samozniszczeniu z powodu jego niezwykle wielkich słów.
Osoby sprawujące władzę muszą nauczyć się uważać, jeśli chodzi o hamowanie swoich pomysłów, ale bardzo niewielu osobom się to podoba.
Większość próbuje zebrać więcej mocy i zbudować wieże wznoszące się do chmury.
Dobrymi przykładami są udana powojenna rewolucja w Chińskiej Republice Ludowej i nowa konstytucja deklarująca nacjonalizację ziemi.
Mimo że można to było zrobić na papierze, wyobrażenie sobie, co stanie się później, wymagało dużo pracy.
Istnieje grecki mit o człowieku, który prosił bogów, aby zamienili wszystko, czego dotknie, w złoto, co też uczynili, ale nawet jego córka stała się posągiem z brązu lub złota, więc spanikował i poprosił ich, aby uwolnili się od jego próśb.
Patrząc na obecny boom budowlany w Chinach, który rozpoczął się wraz z nacjonalizacją gruntów, mam wrażenie, że rzeczywiście tak jest.
Użyteczność gruntów zależy od sposobu ich wykorzystania, co wymaga środków finansowych, technologii i perspektyw rynkowych.
Chiny nie mają żadnego z nich.
Nie ma trwałości w tym, co można zrobić z wszechpotężną władzą.
Większość Japończyków to rozumie, ale niektórzy nie, i byłoby ogromną porażką, gdyby Japończycy, którzy tego nie rozumieją, i Chińczycy, którzy tego nie rozumieją, utworzyli partnerstwo i zrobili coś z chciwości.
Nawet jeśli urzędnicy Partii Komunistycznej staną się nowymi właścicielami ziemskimi w wyniku nacjonalizacji gruntów, nie będą w stanie osiągnąć zysku, jeśli plan zagospodarowania przestrzennego będzie nonsensowny.
W rezultacie tempo wzrostu gospodarki Chin stale spadało z powodu dużej liczby nierentownego rozwoju.
W przeszłości, jeśli zamówiłeś opcję „Zachowaj 8%”, otrzymywałeś raporty o wzroście o 8%, ale obecnie liczba raportów spada.
Prawdopodobnie będzie to mniej niż 5%.
Zatem Japonia zajmuje centralne miejsce nawet w połączeniu premiera Abe i prezydenta Trumpa.
Patrząc na UE i kwestię uchodźców, Europa wypadła z łask i tylko Japonia ma władzę, by przewodzić światu.
Znaczący rozwój chińskiej gospodarki nastąpił początkowo dzięki Japonii.
Mimo to nie mają już przyszłości, jeśli jej nie doceniają i wydają się przypisywać tego wszystkiego KPCh.
Ostatecznie Tajwan się obudzi i zdecyduje, czy dołączyć do Pekinu, czy do Waszyngtonu.
Japonia nie może stać bezczynnie.
Co się więc stanie?
Myślę, że Tajwan pójdzie z Waszyngtonem, a nie z Pekinem, ale wtedy zastanawiam się, jak zareaguje Pekin i myślę o reakcji Japonii na tę sytuację.
Japonia nie może pozostać bezczynna. Co się więc stanie?
Tajwan będzie bardziej sprzymierzony z Waszyngtonem niż z Pekinem, ale co wtedy stanie się z Pekinem i co stanie się z Japonią?
Historia powraca do Japonii, ale w Japonii sprawy z zagranicą pozostawiono wyłącznie premierowi Abe.
Ale wtedy Japonia stałaby się dyktaturą.
Premier Abe może powiedzieć, że nie może już dłużej troszczyć się o taki kraj.
A może prezydent Trump tak powie.
Jeśli tak się stanie, nie wiem, czy powinienem nazwać to siłami zbrojnymi, czy czymś podobnym do Bałkanów, ale Japonia nie chce, aby w Azji powstał taki chaos, więc Japonia musi powiedzieć, czego chce, zanim zrobią to inne kraje.
W rezultacie Japonia będzie liderem świata.
Oczekiwania wobec Japonii są wysokie, ale azwycięstwo może nastąpić dzięki metodzie stosowanej do wygrywania bez walki.
Premier Abe już to robi.
