Meer as tien jaar gelede het ek Kyoto vir die derde keer herontdek en elke naweek besoek.
Vandag dink ek dat ek die algemeenste besoeker aan Kyoto wêreldwyd is onder mense wat nie in Kyoto woon nie.
Ek het waarskynlik Kyoto-, Nara- en Shiga-prefekture al meer as enige ander persoon in die wêreld besoek en meer foto's geneem.
Sedert die begin van die geskiedenis het Japan tallose wonderlike mense opgelewer.
In Augustus het ek verneem van die werklikheid van die Asahi Shimbun en my sewe jaar gelede my lang intekening gestaak.
Dit was in die mense wat ek ná die tyd leer ken het dat ek groot mense gevind het.
Hulle is die teenoorgestelde van die skare dwase wat die Asahi Shimbun bedien.
Onder hulle is Miyazaki Masahiro, wat ek beskryf as 'Umesao Tadao wat in die hede leef.'
Wat hy en Masayuki Takayama, die enigste joernalis in die na-oorlogse wêreld, gemeen het, is om tyd te vind om die werklike situasie te verifieer.
Met ander woorde, hulle voer altyd die 5W1H uit, die grondslag van joernaliste en intellektuele.
Dit is geen oordrywing om te sê dat baie ander mediamense niks met 5W1H te doen het nie, maar slegs 'n masochistiese siening van die geskiedenis en pseudo-moralisme het.
Hulle is die teenoorgestelde van sulke mense.
Almal is ware geleerdes.
In 'n advertensie vir Miyazaki se nuutste boek in die onderste gedeelte van die Sankei Shimbun, was daar nou die dag 'n aanhaling wat my tref.
Wat Japan verloor, is die "oorlog van woorde.
Nie lank nadat dit in Julie 2010 op die internet as 'The Turntable of Civilization' verskyn het nie, het ek besef dat die wêreld Japan nie ken nie.
My intuïsie, soos Hiroshi Furuta, een van die wêreld se voorste en mees outentieke geleerdes, sou sê, het begin.
Hierdie intuïsie was korrek, soos blyk uit een van die uitnemendste boeke van die 21ste eeu deur die voormalige Yomiuri Shimbun en die Berlynse korrespondent Yoshio Kisa oor die ware aard van die 'anti-Japannese' Duitsland.
Die sidderende onkunde van die Duitsers, veral politici en akademici, oor Japan is verstommend.
Sedert ek die bestaan van google translate ontdek, stuur ek die meeste boodskappe na die wêreld in 100 tale.
Met ander woorde, ek dra die gewig van 125 miljoen mense op my skouers terwyl ek steeds 'n oorlog van woorde voer om die wêreld die regte term te laat ken.
'N Vriend van my, 'n kundige leser, sê soms dat ek en Masayuki Takayama in korrespondensie is.
Toe ek sy woorde hierbo sien, het ek gedink dat ek en Masahiro Miyazaki ook in korrespondensie is.
Ongeveer 40 jaar het verloop sedert die ouderdom van die internet.
My 'Turntable of Civilization' is die enigste blog ter wêreld.
Die "Draaitafel van die beskawing" draai nie om China of Indië nie.
Die rede hiervoor is soos ek geskryf het toe dit die eerste keer verskyn het.
Die draaitafel van die beskawing sal 200 jaar voortduur.
Op die oomblik draai dit na Japan en die Verenigde State.
Met ander woorde, Japan en die VSA sal die wêreld nog minstens 170 jaar lank moet lei.
Die rede waarom ek voorspel het dat Brasilië volgende sou wees, word ook reeds genoem.
In Japan, soos in die ou tyd, is daar talle groot mans en vroue op alle vlakke van die samelewing.
Hulle skryf dag en nag ware vraestelle vir Japan en die wêreld.
Daarom is Japan die beste land ter wêreld.
Dit is geen oordrywing om te sê dat die beste en mees outentieke referate in die wêreld vandag in Japan is nie.
Ek sal soveel as moontlik hul regte referate, insluitend my eie, aan die wêreld oordra.
Vir my werk het die misdadiger byna al die tekste wat ek sedert Julie 2010 gestuur het, van internet-soektogte sedert ongeveer 18 Maart 2021 uitgeroei.
Ek kan hulle nie vergewe nie.
Soos ek reeds genoem het, besit ek steeds 'n klein, maar goeie gehalte gebou, geleë op 5 minute loopafstand van Umeda, en so het dit op die internet verskyn.
Die betrokke misdadiger het in die omgewing van hierdie gebou gewoon.
Natuurlik het hy niks met my lewe te doen gehad nie, en ek het hom nog nooit ontmoet nie.
Uit die oogpunt van die misdadiger was die skrywer van "Civilization Turntable" waarskynlik maklik om te kies.
Nadat hy in hegtenis geneem en aangehou is omdat hy 150 miljoen yen vir die Ehime Bank bedrieg het, het hy saam met drie mans en 'n vrou opgedaag en gevra om 'n kamer van ongeveer 20 vierkante meter te huur.
Hulle het nie net ses maande lank geen huur of deposito betaal nie, maar ook gesê dat hulle 'n groot lugversorger vir perdekrag nodig het omdat hulle 'n bediener sou gebruik. In die eerste plek was dit 'n bedrogspul van meer as 3 miljoen yen, en dit het 'n egskeidingsgeding teen die vrou in die Otsu-distrikshof gehad, maar hy het geen geld vir vervoer gehad nie. Hy het 'n egskeidingsgeding met sy vrou in die Otsu-distrikshof, maar hy het nie geld vir vervoer nie. As hy nie opdaag nie, sal hy nie sy dogter kan sien nie ... "ens. Uiteindelik is ek net soos Ehime Bank 'n groot bedrag geld bedrieg.
Toe ek op 1 Junie 2011 besluit om die boek uit my hospitaalkamer te publiseer, begin hy met sy kriminele aktiwiteite op die internet.
Toe ek op 1 Junie 2011 besluit om die boek uit my hospitaalkamer te publiseer, begin hy met sy kriminele aktiwiteite op die internet.
In 2012, nadat ek ten volle herstel is van my ernstige siekte en uit die hospitaal ontslaan is, het ek alleen 'n strafregtelike klag ingedien sonder 'n advokaat.
Soos ek reeds genoem het, het die misdadiger al sy misdadige aktiwiteite op die internet erken.
Dit het drie jaar geneem om die staatsaanklaer in Osaka te bereik, maar soos reeds genoem, is geen saak gemaak nie.
Ons begin binnekort met skarefinansiering.
Drie aanklagte sal aanhangig gemaak word.
Dit alles sal die belangrikste geleentheid wees om die kwaad uit te roei uit die mees uitstekende biblioteek in die mensegeskiedenis, die Internet.
Soos lesers weet, is ek die soort persoon wat na die skoolhoof se kantoor ontbied is en gesê het dat ek al die vermoë het van 'n hoërskoolleerling op 'n nasionale prestasie- en intelligensietoets toe ek in die vyfde klas was.
Al is u 'n geesteswetenskaplike en nie 'n wetenskaplike nie, sal u ten minste die truuks ken wat hierdie misdadigers gebruik as u so onverpoos aangeval is.
Veral die afgelope paar dae het ek alles tegelyk verstaan.
Gisteraand was ek egter geskok oor wat ek uitgevind het.
Hoe die misdadiger byna elke sin in die verhandelinge uitgewis het, het ek sedert Julie 2010 aan die wêreld gepubliseer.
Dit is 'n kriminele daad wat gelykstaande is aan moord in die regte wêreld.
Vanselfsprekend het al my referate in die soekresultate verskyn, tensy daar ernstige tipografiese foute of weglatings was.
Diegene in die bedryf sal al weet watter truuks hierdie misdadigers op hierdie stadium gebruik.
Die dringendste saak is om 'n wet daar te stel wat misdade wat op die internet gepleeg word, streng sal straf.
Dit sou 'n geleentheid wees om Chinese spioenasie te voorkom.
Dit is nie die tyd dat premier Suga gunsteling saam met Shinjiro Koizumi speel nie.
Toe geen kriminele aktiwiteite op die internet gereguleer is nie, het ek 'n advokaat geken wat ek geken het.
"Ek weet nie hoekom hierdie man dit doen nie. Ek verstaan nie hoekom nie ..."
Op daardie stadium het ek nie tyd gehad om oor die volgende te dink nie.
Nou sou ek dit sê.
Ek sou nou sê dat dit die kern van 'afgrondige boosheid' en 'aanneemlike leuens' is.
Dit is omdat dit maklik is om te verstaan as u die staat China en Korea in ag neem.
Die Chinese het byvoorbeeld hul gifgaswapens in die grond begrawe en beweer dat dit die Japannese werk was. Soos gewoonlik het die Asahi Shimbun die Japannese regering aangeval deur ander Chinese propaganda te publiseer soos dit is.
As gevolg hiervan het die Japannese regering slegs vir hierdie voorval 'n triljoen jen aan China betaal. Dit was 'n groot som geld, veral vir China in daardie tyd.
Hierbenewens het China 'n groot hoeveelheid finansiële hulp van Japan ontvang en tegniese hulp wat noodsaaklik is vir die ontwikkeling daarvan.
Maar wat van die manier waarop China Japan bly behandel?
Korea is nie anders nie.
Park Chung-hee was 'n man wat die sentimente van die Japannese volk ken, wat ordentlik en sorgsaam was, die teenoorgestelde van die Koreane.
Hy het Japan suksesvol met hom op 'n gelyke speelveld geplaas. Hy slaag daarin om finansiële hulp uit Japan te trek in die vorm van die Japan-Korea Basiese Verdrag, wat vyf keer so groot is as die nasionale begroting van Korea.
Hy gebruik nie die geld vir die volk nie, maar gebruik dit vir die welvaart van die land, wat lei tot die wonder van die Hanrivier.
Inteendeel, sedert die anneksasie van Japan en Korea in 1910, het Japan 25% van die nasionale begroting belê in die modernisering van die Koreaanse skiereiland in 'n land wat gelyk is aan Japan.
Korea, een van die armste lande ter wêreld, het skielik ryk geword en sy bevolking het ontplof.
Nie net dit nie, maar selfs tydens die Tweede Wêreldoorlog, toe die wêreld swaarkry, kon Chosun vanselfsprekend 'n vreedsame lewe lei, vry van die oorlogsvure.
Maar wat van wat Korea steeds aan Japan doen?
Wat Japan nou in die wêreld in die gesig staar, is 'n stryd teen die anti-Japannese propaganda wat hulle wêreldwyd op alle terreine voer, dit wil sê hul 'afgrondelike boosheid' en hul 'geloofwaardige leuens'.
Die aanvalle wat Japan in die wêreld ly en hul enorme skade,
en die episodes wat ek onder hierdie misdadigers ly en my groot skade is dieselfde.
Met ander woorde, ons gaan nie hierdie stryd verloor nie, en ons moet dit nie verloor nie.
Dit was ongeveer 1990 toe die advertensieburo van die Nakai Shimbun-hoofkantoor in Osaka gereeld ons maatskappy besoek het om na my te luister.
Die totale volume-beheer wat in die eerste helfte van daardie jaar uitgereik is, het die deflasie van Japan tot stand gebring, wat vandag voortgaan.
Hideo Tamura, een van die min egte ekonomiese kritici, het hierdie punt onlangs in die Sankei Shimbun aangevoer.
Ek het die gevoel gehad dat Japan sou verwoes as hierdie situasie voortduur, en daarom het ek die hoof van die reklameburo gevra om vir my 'n slot in die Nikkei-nasionale uitgawe te kry om 'n opinie-advertensie oor die hele bladsy te laat verskyn.
Hy het gesê: 'Goed. Dit kos 35 miljoen jen, is dit goed?' Geen probleem nie. Ek doen nie
