Masahiro Miyazaki to badacz i pisarz, który jest prawdopodobnie dzisiejszym Tadao Umesao.
Rzuciłem okiem na jego najnowszą pracę i byłem przekonany, że to jedna z jego najlepszych książek.
Byłem przekonany, że to jedna z najlepszych jego książek, jakie kiedykolwiek napisano.
W tym rozdziale chcę przedstawić fragment ze stron 80–85.
Jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla Japończyków, ale dla ludzi na całym świecie.
Japończykiem, który znał strategię wojskową i opanował naukę „Sun Tzu”, był Shoin Yoshida.
Yoshida Shoin miał przenikliwy wgląd w niegodziwość świata.
Na świecie jest wielu mądrych ludzi, ale są dwa typy: mądrzy i mądrzy.
W Europie, Ameryce i Chinach „spryt” często poprzedza się słowami „oszust” lub „twardziel”. W przeciwieństwie do Japończyków, są oni albo „mądrzy oszukiwania”, albo „twardzieli”.
Inteligentni ludzie mogą zabierać głos, ale media tego nie podchwytują.
Zarówno w USA, jak i w Japonii wolność słowa w prawdziwym tego słowa znaczeniu jest rzadkością.
Szczególnie Japonia znajduje się w centrum polityki międzynarodowej, ale jest pomijana w wojnie informacyjnej.
Japonia jest reklamowana jako niezbędny członek G7. Mimo to, bez żadnych poufnych informacji, polegają na swoich portfelach i zmuszają do zorganizowania „Konferencji na rzecz Odbudowy Ukrainy” w Tokio.
Japonia to prawdziwy „bankomat Ameryki”.
Polegali wyłącznie na japońskich pieniądzach.
Jednak Japonia została wykluczona z reklam z podziękowaniami, mimo że współpracowała w wojnie w Kuwejcie i straciła 13,5 miliarda dolarów.
Poza tym byliśmy zmuszeni posprzątać bałagan (trapienie min) na Zachodzie.
Źli ludzie sami wszczynali wojny, rozprzestrzeniając ogień wojny, wołając o prawa człowieka i pogrążając ludzi w otchłani.
Źli ludzie nie mają nic przeciwko zrzucaniu winy na innych.
Dlaczego jesteśmy zmuszeni sprzątać po zniszczeniach wojny na Ukrainie, spowodowanych przez ludzi w odległym kraju, który nie ma nic wspólnego z Japonią, jednocześnie odkładając na później prace związane z usuwaniem skutków awarii w Noto?
Dzieje się tak dlatego, że Japonia nie dysponuje odpowiednią siłą militarną.
Indie mają wolną rękę w dyplomacji, ponieważ posiadają broń nuklearną.
Dyplomację wspiera wywiad i siła militarna.
Kiedy usłyszałem o rozwiązaniu frakcji w LDP, ze zdziwieniem dowiedziałem się, że japońscy politycy nie rozumieją prawdziwej natury polityki.
W japońskim sejmie, gdzie gromadzą się politycy drugiej i trzeciej kategorii, zwyciężyć może jedynie „przemilczanie”.
Frakcje są siłą napędową i źródłem dynamiki festiwali.
Gdyby je zdemontowano, japońska polityka znalazłaby się w stanie przypominającym mgławicę.
Chiny będą zachwycone, gdy to nastąpi.
W Japonii chińscy „pełnomocnicy” śmieją się z nas.
（Jak głupi potrafią być Japończycy?）
Sun Tzu powiedział: „Pokonaj spisek, pokonaj przeprawę” (tj. poznaj strategię wroga, wewnętrznie zmiażdż siły wroga i jeśli to możliwe, przejmij część wroga). To najlepsza strategia na wojnie. Można wygrać bez walki.”
Japonia musi ponownie przeanalizować i nauczyć się na nowo „Sun Tzu”, który jest także podręcznikiem „logiki zła”.
Japonia nie musi naśladować Sun Tzu.
Konieczne jest jednak zrozumienie taktyki i strategii przeciwnika, a jest to koncepcja, którą Japończycy muszą mieć.
Shinsaku Takasugi i Genzui Kusaka otrzymali wykłady na temat Sun Tzu prowadzone przez Shoina Yoshidę w Shoukasonjuku.
Po śmierci Shoina Nogi Maresuke, uczeń Shoina, był tak zafascynowany Shoinem, że na własny koszt opublikował prywatne wydanie „Komentarza do Sun Tzu” swojego nauczyciela z przypisami i przekazał je cesarzowi Meiji jako prywatną wiadomość .
Reprezentatywne dzieła Shoina, „Anegdota, która wykładała o Mencjuszu”, „Ostatnia wola Shoina spisana w więzieniu” i „Komentarz do doktora Sun Tzu”, zostały całkowicie zapomniane.
Jest to kompilacja badań nad Sun Tzu w okresie Edo (zawarta w piątym tomie „Dzieł wszystkich Shoina Yoshidy”).
Shoin zaczynał jako strateg wojskowy, który uważał Yamaga Soko za swojego nauczyciela.
Był odpowiedzialny za sprawy wojskowe klanu Mōri Chōshū.
Początkowo szkołą rządową Edo była szkoła Cheng-Zhu, gałąź konfucjanizmu. Mimo to pod koniec okresu Edo Arai Hakuseki, Yamaga Soko, Ogyu Sorai, Yamazaki Ansai, Sakuma Shozan i Saigo Takamori również czytali „Sun Tzu”.
Jednakże podczas spokojnego snu okresu Edo (1603-1868) samurajowie nie byli przyzwyczajeni do racjonalnych i bezwzględnych metod walki Sun Tzu, mimo że czytali tę książkę.
System walki oparty na „najpierw spisku” był zbyt odległy od estetycznego zmysłu Japończyków.
Wielu Japończyków było poruszonych lojalnością Masashige Kusunokiego i Ako Ronina, ale nie wybrali „Sun Tzu” jako swojej ulubionej książki.
Jest to główny powód, dla którego „japoński zdrowy rozsądek jest szaleństwem świata”.
Ten artykuł jest kontynuowany.
