ヤンカ・クパーラの詩「祖国」

　ベラルーシの国民的文学者ヤンカ・クパーラの生誕130年を記念して、もう一作「Спадчына」を日本語に翻訳しました。

祖国

古の曽祖父の世紀から
私の元に祖国がとどまった
味方と敵の間に
それは優しい母のように

故郷は夢のおとぎ話のようだ
春の雪は溶けた
森でヒースはささやいた
野原では樫の木が折れた

私の目を覚ましたのはこんな思い出
こうのとりは菩提樹の上で鳴き続ける
そして朽ち果てた塀
村に寄り添って寝ている

羊の子らは悲しみ
その声が牧場に響く
多くの鳥たちの叫び
墓場の上に群れ渡る

白い昼も黒い夜も
私はあらゆる所を見て回る
この宝に飽くことがあろうか
雄の蜜蜂にまだ食べられていないか

生きる心に宝を持ち
炎の真実のように
闇と深い森のうち
狭い谷間で私を照らすように

家族の思いは宝と生きる
ともに幻の夢を見る
私の祖国がよんでいる
故郷が持つ全ての頁で


・・・

　ベラルーシ語原詩はこちらです。

Спадчына

Ад прадзедаў спакон вякоў
Мне засталася спадчына;
Памiж сваiх i чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.

Аб ёй мне баюць казкi-сны
Вясеннiя праталiны,
I лесу шэлест верасны,
I ў полi дуб апалены.

Аб ёй мне будзiць успамiн
На лiпе бусел клёкатам
I той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам;

I тое нуднае ягнят
Бляянне-зоў на пасьбiшчы,
I крык варонiных грамад
На могiлкавым кладбiшчы.

I ў белы дзень i ў чорну ноч
Я ўсцяж раблю агледзіны,
Цi гэты скарб не збрыў дзе проч,
Цi трутнем ён не з'едзены.

Нашу яго ў жывой душы,
Як вечны светач-полымя,
Што сярод цемры i глушы
Мне свецiць мiж вандоламi.

Жыве з iм дум маiх сям'я
I снiць з iм сны нязводныя…
Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.