先月末ここを散歩した時「今年は雛を見ないねぇ」と話合っていたら、二羽の雛を連れた家族を見た。
今回も期待していなかったのだが突然目の前に。大家族だ。雛のかずは13羽。こんな大家族を見たのは初めての様な気がする。
暑い日だったので、日陰で寛いでいたが、私達に警戒する様子も無く、雛達は当然ながら、両親ものほほんとしていた。
Pasintmonate ĉe la fino, kiam ni promenis ĉitie rimarkis, ke ni ne trovis anseridojn ĉijare. Nur unu familio kun du idoj naĝante preterpasis antaŭ ni.
Hieraŭ ni ne tute esperis vidi idojn, tamen subite aperis ĉi sceno antaŭ ni. La familiego havis 13 idojn. Neniam mi vidis tiel grandan familion.
Estis varmega tago, do ili estis ripozanta en arb-ombro. Ili, idoj nature, ne avertis nian eston, senĝene lasis nin preterpasi.
En la mondon venis nova sento, tra la mondo iras forta voko; per flugiloj de facila vento nun de loko flugu ĝi al loko. Ne al glavo sangon soifanta ĝi la homan tiras familion: al la mond' eterne militanta ĝi promesas sanktan harmonion. | Sub la sankta signo de l' espero kolektiĝas pacaj batalantoj, kaj rapide kreskas la afero per laboro de la esperantoj. Forte staras muroj de miljaroj inter la popoloj dividitaj; sed dissaltos la obstinaj baroj, per la sankta amo disbatitaj. | Sur neŭtrala lingva fundamento, komprenante unu la alian, la popoloj faros en konsento unu grandan rondon familian. Nia diligenta kolegaro en laboro paca ne laciĝos, ĝis la bela sonĝo de l' homaro por eterna ben' efektiviĝos. |
Fabeloj de Verda Vojeto岩手県唐仁の、津波の幼い被害者たちを支持している組織
Education Exchange Communityのホームページ
