Ponieważ ludzie nie uznają Bożej koordynacji i suwerenności, zawsze burzą się przeciwko losowi przyjmując buntownicze podejście, a także zawsze chcą uwolnić się od autorytetu i suwerenności Boga oraz rzeczy, które przygotował dla nich los, na próżno mając nadzieję, że zmienią swoje bieżące okoliczności i los. Jednak nigdy im się to nie uda; za każdym razem zostanie to udaremnione. Walka ta, która ma miejsce głęboko w duszy człowieka, jest bolesna; ból jest niezapomniany, a człowiek przez cały czas marnuje swoje życie. Co jest przyczyną tego bólu? Czy powodem jest suwerenność Boga czy fakt, że człowiek nieszczęśliwie się urodził? Niewątpliwie ani jedno ani drugie nie jest prawdą. Zasadniczo powodem są obierane przez ludzi ścieżki, sposoby, które ludzie wybierają, aby przeżyć swoje życie.
z księgi „Słowo ukazuje się w ciele”
Świadectwo wiary 2020 | „Dni dążenia do sławy i korzyści” (Film po polsku)
Dni dążenia do sławy i korzyści to świadectwo pewnej chrześcijanina, który doświadczył Bożego sądu i karcenia. Ponieważ wykonując swoje obowiązki bohater filmu pragnie sławy i statusu, gdy widzi, że na przywódcę zespołu zostaje wybrany nie on sam, lecz brat Li, jest niezadowolony i zaczyna skrycie z owym bratem rywalizować. Knuje nawet przeciwko niemu, chcąc go wyeliminować, tak by samemu zyskać szansę zabłyśnięcia, a także wyniośle beszta innych braci i siostry. Czują się oni sterroryzowani i pokrzywdzeni, skutkiem czego zakłócona zostaje praca kościoła, cierpi również sam bohater. Dopiero kiedy doświadcza on sądu i karcenia Bożych słów, zaczyna w końcu w pewnym stopniu rozumieć własne zepsute usposobienie. Uświadamia sobie istotę i skutki uganiania się za statusem i prestiżem, i dopiero wtedy otwierają mu się oczy i ma wyrzuty sumienia. Nie pragnie już dążyć do owych rzeczy, zaczyna natomiast koncentrować się na wcielaniu w życie prawdy i na tym, by zadowalać Boga. W końcu osiąga spokój i równowagę, których nie zaznał nigdy dotąd.
Piosenka o Bogu | „Ci, którzy porzucą Chrystusa dni ostatecznych, poniosą wieczną karę”
Ⅰ Ludzie mogą nie zważać na słowa Boga, lecz On wciąż chce powiedzieć tak zwanym świętym, którzy idą za Jezusem, On wciąż chce im powiedzieć to… Gdy ujrzycie, jak Jezus zstępuje na obłoku, będzie to powszechne ukazanie Słońca sprawiedliwości. Choć na widok Jezusa poczujesz radość, wiedz, że nadszedł czas twojej kary w piekle. Dobiegnie końca Boży plan zarządzania. Bóg nagrodzi dobrych, a nikczemnych ukarze. Bo sąd Boży zakończy się, nim człowiek ujrzy znaki, wtedy jedynie będzie wyrażana prawda.
Ⅱ Ci, co przyjmują prawdę i nie szukają znaków, zostają oczyszczeni i powrócą przed Boga tron. Lecz wieczna kara czeka tych, co sądzą, że Jezus, który nie porusza się na białym obłoku, jest fałszywym Chrystusem. Bo wierzą tylko w tego Jezusa, co czyni znaki, nie w Tego, co sądzi surowo, daje prawdziwą drogę życia. Więc tylko tak może być, że Jezus się z nimi rozprawi, kiedy jawnie powróci na białym obłoku. Bo wierzą tylko w tego Jezusa, co czyni znaki, nie w Tego, co sądzi surowo, daje prawdziwą drogę życia. Więc tylko tak może być, że Jezus się z nimi rozprawi, kiedy jawnie powróci na białym obłoku, na białym obłoku.
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
Świadectwo wiary | „Urzeczywistnienie odrobiny podobieństwa do istoty ludzkiej jest z pewnością wspaniałe”
„Urzeczywistnienie odrobiny podobieństwa do istoty ludzkiej jest z pewnością wspaniałe” to świadectwo pewnej chrześcijanki, która doświadczyła Bożego sądu i karcenia. Główna bohaterka podejmuje się roli reżyserki filmowej w swoim kościele. Widząc, że jej praca przynosi owoce, zaczyna uważać, że ze względu na swój talent jest niezastąpiona. Jej usposobienie staje się coraz bardziej aroganckie, co przejawia się w tym, że chce mieć zawsze ostatnie słowo, nie licząc się z sugestiami braci i sióstr. Ponadto odnosi się do innych w sposób protekcjonalny, ogranicza braci i siostry, a także zakłóca pracę kościoła. Po odsunięciu od obowiązków zagłębia się w lekturze słów Bożych i zastanawia nad sobą, dzięki czemu zaczyna w pewnym stopniu pojmować swą szatańską naturę pełną arogancji i zarozumiałości. Nie jest już tak bezczelna jak wcześniej. Gdy napotyka problemy, świadomie poszukuje prawdy i słucha opinii innych, urzeczywistniając w sobie nieco podobieństwa do istoty ludzkiej. Na własnej skórze doświadcza tego, że Boży sąd i karcenie są wyrazem prawdziwej miłości Bożej i przynoszą ludzkości zbawienie.
W jaki sposób Bóg rządzi i zarządza światem duchowym Co się tyczy świata materialnego, to jeśli ludzie nie rozumieją pewnych rzeczy czy zjawisk, mogą poszukiwać stosownych informacji albo też mogą skorzystać z rozmaitych kanałów, odkrywając początki owych rzeczy i to, co się za tym kryje. Jeśli jednak idzie o inny świat, o którym dzisiaj mówimy – o świat duchowy istniejący poza światem materialnym – to ludzie nie dysponują absolutnie żadnymi środkami ani kanałami pozyskiwania jakiejkolwiek wiedzy na ten temat. Dlaczego to mówię? Ponieważ w świecie ludzkim wszystko, co należy do świata materialnego, jest nieoddzielne od fizycznej egzystencji człowieka i ponieważ ludzie czują, że wszystko w świecie materialnym jest nieoddzielne od ich fizycznej egzystencji i fizycznego życia, większość ludzi uświadamia sobie, czy też widzi, wyłącznie rzeczy materialne, które ludzie ci mają przed oczami – rzeczy, które są dla nich widzialne. Gdy jednak idzie o świat duchowy – innymi słowy, o to wszystko, co wiąże się z owym innym światem – zasadnie można powiedzieć, że większość ludzi w niego nie wierzy. Ponieważ ludzie tego nie widzą i uważają, że nie ma potrzeby, by świat ten rozumieć lub coś o nim wiedzieć, nie mówiąc już o tym, że świat duchowy jest całkowicie odmienny od świata materialnego, i, z punktu widzenia Boga, jest otwarty – jednak dla ludzkości jest on ukryty i zamknięty – ludzie mają wielkie trudności z odnalezieniem drogi do zrozumienia rozmaitych aspektów owego świata. Owe rozmaite aspekty świata duchowego, o których zamierzam mówić, dotyczą jedynie Bożej administracji i Bożej władzy. Nie wyjawiam żadnych tajemnic ani nie przekazuję wam żadnych sekretów, które chcielibyście odkryć, gdyż to dotyczy Bożej władzy, Bożej administracji i Bożych darów, będę więc mówił tylko o tej części owej problematyki, co do której jest konieczne, byście ją poznali.
Najpierw pozwólcie, że zadam wam pytanie: jak sądzicie, co to jest świat duchowy? Mówiąc najogólniej, jest to świat zewnętrzny wobec świata materialnego, świat niewidzialny i nieuchwytny ludzkimi zmysłami. Co jednak podpowiada wam wyobraźnia: jakiego rodzaju światem powinien być ów świat duchowy? Być może w rezultacie własnej niezdolności zobaczenia go nie potraficie go sobie również wyobrazić. Gdy jednak słyszycie legendy na jego temat, myślicie o nim i nie możecie przestać. Dlaczego to mówię? Jest coś, co przydarza się za młodu wielu ludziom: kiedy ktoś opowiada im jakąś straszną historię: o duchach czy duszach – są śmiertelnie przerażeni. Dlaczego są przerażeni? Ponieważ wyobrażają sobie te rzeczy; nawet jeśli nie mogą ich zobaczyć, mają poczucie, że są przez nie osaczeni we własnym pokoju, że owe duchy kryją się w jakiejś kryjówce lub czają gdzieś w mroku: ludzie ci są tak przerażeni, że nie odważają się zasnąć. Zwłaszcza w nocy boją się zostać sami w pokoju czy na podwórzu. Oto ów duchowy świat waszej wyobraźni; świat, który ludzie uważają za przerażający. W rzeczy samej, każdy ma jakąś wyobraźnię i każdy może coś wyczuwać.
Zacznijmy od świata duchowego. Czym jest świat duchowy? Pozwólcie, że dam wam krótkie i proste wyjaśnienie. Świat duchowy jest to bardzo ważne miejsce, odmienne od świata materialnego. Dlaczego twierdzę, że jest on ważny? Musimy szczegółowo o tym pomówić. Istnienie świata duchowego jest ściśle powiązane ze światem materialnym, zamieszkiwanym przez ludzkość. Odgrywa on kluczową rolę w cyklu ludzkiego życia i śmierci – w sferze Bożego panowania nad wszystkimi rzeczami; taka właśnie jest jego rola i jedna z przyczyn, dla których jego istnienie jest tak ważne. Ponieważ świat duchowy jest miejscem nieuchwytnym dla pięciu zmysłów, nikt nie jest w stanie trafnie osądzić, czy świat ten istnieje, czy nie. Jego skomplikowana dynamika ma ścisły związek z istnieniem człowieka, w rezultacie czego porządek życia człowieka znajduje się pod tak przemożnym wpływem świata duchowego. Czy ma to związek z władzą Boga? Owszem. Kiedy to mówię, rozumiecie już, dlaczego omawiam ten temat: ponieważ dotyczy on władzy Boga i Jego administracji. W świecie takim jak ten – niewidzialnym dla ludzi – każdy niebiański edykt, dekret czy system administracyjny jest postawiony znacznie wyżej niż prawa i systemy jakiegokolwiek kraju w świecie materialnym, żadna z istot żyjących w tym świecie nie śmiałaby przeciw nim wykroczyć czy wysuwać wobec nich jakichś roszczeń. Czy ma to związek z władzą Boga i Bożą administracją? W świecie tym istnieją wyraźne dekrety administracyjne, jednoznaczne niebiańskie edykty i jednoznaczne statuty. Na różnych poziomach i w różnych sferach egzekutorzy ściśle wypełniają swój obowiązek, przestrzegając reguł i regulacji, wiedzą bowiem, jakie konsekwencje ma naruszenie niebiańskiego edyktu; są też w pełni świadomi tego, jak Bóg karze zło i nagradza dobro, jak administruje wszystkimi rzeczami, jak nimi rządzi – a ponadto wyraźnie też widzą, jak ściśle Bóg egzekwuje swoje niebiańskie edykty i statuty. Czy wszystko to odbywa się inaczej niż w świecie materialnym zamieszkanym przez ludzkość? Zupełnie inaczej. Jest to świat kompletnie inny od świata materialnego. Ponieważ istnieją niebiańskie edykty i statuty, ma to związek z Bożą władzą, Bożą administracją, a także z usposobieniem Boga oraz z tym, co Bóg ma i czym Bóg jest. Czy usłyszawszy to, nie macie poczucia, że jest ze wszech miar konieczne, żebym powiedział coś na ten temat? Czy nie chcielibyście poznać ukrytych sekretów? (Owszem, chcielibyśmy). Oto, co składa się na pojęcie świata duchowego. Chociaż koegzystuje on ze światem materialnym, a równocześnie jest przedmiotem Bożej administracji i Bożej władzy, zatem Boża administracja i Boża władza w owym świecie są znacznie bardziej restrykcyjne niż w świecie materialnym.
Uwierzywszy w Boga, główna bohaterka zaczyna z pasją wykonywać swoje obowiązki i ponosić koszty. Zostaje jednak wprowadzona w błąd i skażona przez szatańskie trucizny, takie jak „Wyróżniać się i przynosić zaszczyt przodkom” i „Kto pracuje główką, rządzi innymi, kto pracuje rękami, tym rządzą inni”. Nie umie się powstrzymać przed dążeniem do sławy i statusu, a jej postępowaniem rządzi jej aroganckie usposobienie. Rywalizuje ze swoimi współpracownikami o władzę i korzyści oraz poucza i ogranicza innych braci i siostry, chcąc mieć we wszystkim ostatnie słowo. Dzięki osądowi i objawieniu słów Bożych zaczyna jednak rozumieć swoje niewłaściwe dążenia oraz skażone usposobienie. Później aresztuje ją policja, a Komunistyczna Partia Chin brutalnie ją prześladuje i siłą indoktrynuje. Dzięki temu bohaterka jest w stanie rozpoznać nikczemną istotę KPCh, głęboko zastanawia się nad sobą i zaczyna rozumieć obecne w niej trucizny wielkiego, czerwonego smoka. W efekcie zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia, nienawidzić siebie i kazać skruchę przed Bogiem.
Proroctwa Objawienia: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów” (Obj. 2:7). Pan Jezus już powrócił – czy słyszałeś słowa, które Duch Święty kieruje do wszystkich kościołów? Czy dostąpiłeś ukazania się Pana? Dowiedz się, jak należy przyjąć drugie przyjście Pana i porozmawiaj z nami.
