今日は埼玉エスペラント会の12月例会の日だ。10時頃Ｔさんからでんわがあって、栃木から全盲のエスペランチストの方が私達の会合に出ることになった。東鷲宮11時46分発の列車に乗っているはずだから、よろしく頼むと。車内では会えなかったが大宮駅のホームで白い杖を持っている人がいたので話しかけたら、ミミさんだった。2人でＴさんを待って、3人で会場へ行った。
2001年にエスペラントを独習したが、栃木県北部の片田舎で仲間がいなかったので会話練習の機会がなかったので、スカイプで外国のエスペランチスト達と話しあって会話を実習したそうだ。それを聞いて驚いた。独習6年とは思えぬ流暢な話し方だ。彼女の存在が刺激になって埼玉の仲間達が頑張ることを期待する。
Renkontiĝo kun Mimi
Hodiaŭ estas la tago de decembra kunsido de nia Saitama Esperanto-Rondo. Je ĉirkaŭぁ10-a matene mi ricevis telefonon de s-ro T. Laŭli Mimi, s-ino Y el Tochigi, estos en la trajno, kiu haltas ĉe Higashi-washinomiya je 11:46. Ŝi estas tute blinda. Li petis min, ke mi renkontu kaj konduku ŝin en la trajno.
Bedaŭrinde mi ne renkontiĝis kun ŝi en la trajno. Ĉe Omiya mi trovis en la kajo unu virinon kun blanka bastono, kaj demandis, "Ĉu vi estas s-ino Yanase. Kaj ŝi jesis. Atendante s-ron T, ni triope marŝis al nia kunsidejo piede.
Laŭ ŝi ŝi memlernis Esperanton en 2001. Loĝante en kampara parto de norda parto de Tochigi Gubernio, ŝi ne povis trovi esperantistojn najbare. Do ŝi ekzercis esperantan interparoladon pere de skajp-telefono. Skajpe ŝi babilis kun fremdaj esperantistoj, kaj ŝia parolkapablo pliboniĝis. Surprize! Estante memlerninbto, ŝi tre bone kaj flue parolas Esperanton!
Mi deziras, ke Esperantistoj en nia rond plibonigu sian parolkapablon, instigite de Mimi.
*Post longa silentado mi rekomencis skribi tiun ĉi blogon, instigite de Mimi.
2001年にエスペラントを独習したが、栃木県北部の片田舎で仲間がいなかったので会話練習の機会がなかったので、スカイプで外国のエスペランチスト達と話しあって会話を実習したそうだ。それを聞いて驚いた。独習6年とは思えぬ流暢な話し方だ。彼女の存在が刺激になって埼玉の仲間達が頑張ることを期待する。
Renkontiĝo kun Mimi
Hodiaŭ estas la tago de decembra kunsido de nia Saitama Esperanto-Rondo. Je ĉirkaŭぁ10-a matene mi ricevis telefonon de s-ro T. Laŭli Mimi, s-ino Y el Tochigi, estos en la trajno, kiu haltas ĉe Higashi-washinomiya je 11:46. Ŝi estas tute blinda. Li petis min, ke mi renkontu kaj konduku ŝin en la trajno.
Bedaŭrinde mi ne renkontiĝis kun ŝi en la trajno. Ĉe Omiya mi trovis en la kajo unu virinon kun blanka bastono, kaj demandis, "Ĉu vi estas s-ino Yanase. Kaj ŝi jesis. Atendante s-ron T, ni triope marŝis al nia kunsidejo piede.
Laŭ ŝi ŝi memlernis Esperanton en 2001. Loĝante en kampara parto de norda parto de Tochigi Gubernio, ŝi ne povis trovi esperantistojn najbare. Do ŝi ekzercis esperantan interparoladon pere de skajp-telefono. Skajpe ŝi babilis kun fremdaj esperantistoj, kaj ŝia parolkapablo pliboniĝis. Surprize! Estante memlerninbto, ŝi tre bone kaj flue parolas Esperanton!
Mi deziras, ke Esperantistoj en nia rond plibonigu sian parolkapablon, instigite de Mimi.
*Post longa silentado mi rekomencis skribi tiun ĉi blogon, instigite de Mimi.
